650 üye kaybeden Tüm-İş Lideri’nden sert reaksiyon: Meclis yüzde 1 barajını kaldırmalı
Ocak 2022 Sendikalar ve Toplu İş Kontratı Kanunu Mucibince İşkollarındaki Personel Sayıları ve Sendikaların Üye Sayıları, Resmi Gazete’nin dünkü sayısında yayımlandı. Buna bakılırsa; Tüm Emekçi Sendikaları Konfederasyonu’nun, Ocak 2021’deki 1647 üye sayısı Ocak 2022’de 997’ye geriledi. Bir yılda 650 üye kaybeden Konfederasyonu’nun Genel Lideri Mahmut Şahin, üye sayısında yaşanan düşüşü toplu mukavele ve iş yerlerinde idarecilerin sendika değiştirtme baskısı ile deklare etti.
Şahin, emekçi sendikalarındaki yüzde 1 barajını ve idarecilerin personeller üstündeki baskısını eleştirdi.
‘YENİ BİR KONFEDERASYONA BAHT TANINMIYOR’
Memurlarda yüzde 1 barajı kalktığını hatırlatan Şahin, Meclis’ten emekçi sendikaları için birebirini beklediklerini şu sözlerle kaydetti:
“Hiç kimse istifa etmeseydi bizim bugün üye sayımız 50 bin üzerindeydi. Şu an üye sayımız epey az. Sistem epey yanlış. Yeni bir konfederasyona hayli talih tanınmıyor, önünde pürüzler var. Girişimcilik, tercih hakkı, seçme kültürü maalesef yok. Onun önüne geçilmiş. Yüzde 1 barajı konulmuş. Niçin konulmuş? Yeni çıkanların bir biçimde barajı aşıp yetki almasını engellemek için. Burada sendikacılık, personel hakkı değil tam bilakis bir aidat savaşı var. Tek kaygıları aidat almak olan bizim sarı diye tabir ettiğimiz sendika anlayışı şu an yaygın. Yönetim bunları tanımış. Bunlar, ‘bizim oğlanlar’. Bunlar şurada dursunlar, yenisini kim ne yapacak? Tehlike çıkartır. Beyaz bir sendikacılık yönetim için de sakıncalı zira emekçinin hakkını isteyecek.”
‘İŞÇİYE, ‘SENİ BURADAN SÜRDÜRÜRÜM’ TEHDİDİ VAR’
Sendikacılık, toplu mukaveleden ibaret değildir. Toplu mukavele, sendikacılığın epeyce az bir kısmıdır. Orada da bütün yetki idarededir. Kamu açısından baktığımızda hükümet, patrondadır. Asıl sendikacılık, bu iki toplu mukavele içinde gerçekleşir. Bugün 20 kişi bir kurumdan üye olmuş, sonraki gün istifa etmiş. Hayır ne oldu, duşa mı yattınız? Emekçiye bir baskı var. Bunu yapan, yönetimciler. Yönetimciler kime bağlı? Memurlara bağlı. Bu yüzden biz Memur-Sen Konfederasyonunu protesto etmek istedik lakin Ankara Emniyeti müsaade vermedi. Bunun manası büyüktü aslında, bir emekçi sendikaları konfederasyonu olarak, memur sendikaları konfederasyonuna ‘İşine bak, personel sendikalarına karışma’ demek için gelecektik.
EMEKÇİYE HER GÜN TEHDİT, BASKI VAR
Bizim sayımızın, baraj açısından manisi var yasal olarak. Bir de memur, yöneticilerin baskısı var. Emekçiyi çabucak, istedikleri personel sendikasından istifa edip istemedikleri personel sendikasına geçmedilerse müdahale var, tehdit var. ‘Seni buradan sürdürürüm’ üzere küstahça laflar her gün yeniden ediyor.”
‘TÜRKİYE’DE BUNU AKLIMIZDAN GEÇİREMİYORUZ BİLE’
Yüzde 1 barajının insani olmadığını söyleyen Şahin, bir işyeri ve kamu kuruluşunda tek bir sendikanın örgütlü bulunmasına ait şu biçimde devam etti:
“Diyelim ki yalnızca Ankara’da sendikacılık yapmak istiyorum. Yalnızca Diyarbakır’da İzmir’de yapmak istiyorum. Kanun bana, ‘Türkiye barajını geçeceksin’ dayatmasında bulunuyor. Ben öteki yerde yapmak istemiyorum. Diyarbakır’daki plastik fabrikasında ya da İzmir’deki ilaç fabrikasında yapmak istiyorum. O kurumun tamamını alsan bile, yüzde 1 barajından dolayı ben sendikacılık yapamıyorum. Oradaki insanların tercihi de boşa gidiyor. Demokratik haklar açısından fazlaca sakıncalı bir durum, değiştirilmesi lazım. Memurlarda örneğin yüzde 1 barajı kalktı. Biz birebirini hükümetten, Meclis’ten bekliyoruz. Meclis’in büyük bir vebalidir bu. Bu vebali bir an evvel temizlemeleri lazım.
HER SENDİKANIN GÖRDÜĞÜ MESELELER FARKLI
Birden çok sendikanın olması ya da istediği sendikaya üye olup üye olduğu sendikaya aidatını versin tercihi hayli çabucak sonrasındaki basamak. Türkiye’de bunu isteyemiyoruz bile, aklımızdan geçiremiyoruz bile. halbuki gelişmiş ülkelerde bu bu biçimdedir. Bir kurumda birden çok sendika olabilir. Her sendikanın gördüğü açılar, problemler farklıdır ve herkes o meseleler üzerine çalışır.”
Ocak 2022 Sendikalar ve Toplu İş Kontratı Kanunu Mucibince İşkollarındaki Personel Sayıları ve Sendikaların Üye Sayıları, Resmi Gazete’nin dünkü sayısında yayımlandı. Buna bakılırsa; Tüm Emekçi Sendikaları Konfederasyonu’nun, Ocak 2021’deki 1647 üye sayısı Ocak 2022’de 997’ye geriledi. Bir yılda 650 üye kaybeden Konfederasyonu’nun Genel Lideri Mahmut Şahin, üye sayısında yaşanan düşüşü toplu mukavele ve iş yerlerinde idarecilerin sendika değiştirtme baskısı ile deklare etti.
Şahin, emekçi sendikalarındaki yüzde 1 barajını ve idarecilerin personeller üstündeki baskısını eleştirdi.
‘YENİ BİR KONFEDERASYONA BAHT TANINMIYOR’
Memurlarda yüzde 1 barajı kalktığını hatırlatan Şahin, Meclis’ten emekçi sendikaları için birebirini beklediklerini şu sözlerle kaydetti:
“Hiç kimse istifa etmeseydi bizim bugün üye sayımız 50 bin üzerindeydi. Şu an üye sayımız epey az. Sistem epey yanlış. Yeni bir konfederasyona hayli talih tanınmıyor, önünde pürüzler var. Girişimcilik, tercih hakkı, seçme kültürü maalesef yok. Onun önüne geçilmiş. Yüzde 1 barajı konulmuş. Niçin konulmuş? Yeni çıkanların bir biçimde barajı aşıp yetki almasını engellemek için. Burada sendikacılık, personel hakkı değil tam bilakis bir aidat savaşı var. Tek kaygıları aidat almak olan bizim sarı diye tabir ettiğimiz sendika anlayışı şu an yaygın. Yönetim bunları tanımış. Bunlar, ‘bizim oğlanlar’. Bunlar şurada dursunlar, yenisini kim ne yapacak? Tehlike çıkartır. Beyaz bir sendikacılık yönetim için de sakıncalı zira emekçinin hakkını isteyecek.”
‘İŞÇİYE, ‘SENİ BURADAN SÜRDÜRÜRÜM’ TEHDİDİ VAR’
Sendikacılık, toplu mukaveleden ibaret değildir. Toplu mukavele, sendikacılığın epeyce az bir kısmıdır. Orada da bütün yetki idarededir. Kamu açısından baktığımızda hükümet, patrondadır. Asıl sendikacılık, bu iki toplu mukavele içinde gerçekleşir. Bugün 20 kişi bir kurumdan üye olmuş, sonraki gün istifa etmiş. Hayır ne oldu, duşa mı yattınız? Emekçiye bir baskı var. Bunu yapan, yönetimciler. Yönetimciler kime bağlı? Memurlara bağlı. Bu yüzden biz Memur-Sen Konfederasyonunu protesto etmek istedik lakin Ankara Emniyeti müsaade vermedi. Bunun manası büyüktü aslında, bir emekçi sendikaları konfederasyonu olarak, memur sendikaları konfederasyonuna ‘İşine bak, personel sendikalarına karışma’ demek için gelecektik.
EMEKÇİYE HER GÜN TEHDİT, BASKI VAR
Bizim sayımızın, baraj açısından manisi var yasal olarak. Bir de memur, yöneticilerin baskısı var. Emekçiyi çabucak, istedikleri personel sendikasından istifa edip istemedikleri personel sendikasına geçmedilerse müdahale var, tehdit var. ‘Seni buradan sürdürürüm’ üzere küstahça laflar her gün yeniden ediyor.”
‘TÜRKİYE’DE BUNU AKLIMIZDAN GEÇİREMİYORUZ BİLE’
Yüzde 1 barajının insani olmadığını söyleyen Şahin, bir işyeri ve kamu kuruluşunda tek bir sendikanın örgütlü bulunmasına ait şu biçimde devam etti:
“Diyelim ki yalnızca Ankara’da sendikacılık yapmak istiyorum. Yalnızca Diyarbakır’da İzmir’de yapmak istiyorum. Kanun bana, ‘Türkiye barajını geçeceksin’ dayatmasında bulunuyor. Ben öteki yerde yapmak istemiyorum. Diyarbakır’daki plastik fabrikasında ya da İzmir’deki ilaç fabrikasında yapmak istiyorum. O kurumun tamamını alsan bile, yüzde 1 barajından dolayı ben sendikacılık yapamıyorum. Oradaki insanların tercihi de boşa gidiyor. Demokratik haklar açısından fazlaca sakıncalı bir durum, değiştirilmesi lazım. Memurlarda örneğin yüzde 1 barajı kalktı. Biz birebirini hükümetten, Meclis’ten bekliyoruz. Meclis’in büyük bir vebalidir bu. Bu vebali bir an evvel temizlemeleri lazım.
HER SENDİKANIN GÖRDÜĞÜ MESELELER FARKLI
Birden çok sendikanın olması ya da istediği sendikaya üye olup üye olduğu sendikaya aidatını versin tercihi hayli çabucak sonrasındaki basamak. Türkiye’de bunu isteyemiyoruz bile, aklımızdan geçiremiyoruz bile. halbuki gelişmiş ülkelerde bu bu biçimdedir. Bir kurumda birden çok sendika olabilir. Her sendikanın gördüğü açılar, problemler farklıdır ve herkes o meseleler üzerine çalışır.”