Asistan doktorlar: Artık umudumuz kalmadı
Asistan doktorların çalışma şartları, Ankara’da asistan doktor Rümeysa Berin Şen’in, 36 saat süren nöbetin akabinde uykusuz bir halde konutuna dönerken trafik kazası geçirmesi ve hayatını kaybetmesi üzerine bir daha gündeme geldi. Asistan tabipler çalışma şartlarına reaksiyon gösterdi.
Rümeysa Berin Şen’in çalıştığı Ankara Kent Hastanesi’nde bakılırsav yapan bir asistan tabip, kazanın yaşandığı gün nöbette olduğunu söylemiş oldu. Asistan tabip, çalışma şartlarını şu biçimde aktardı:
‘NÖBETTEN daha sonra REFLEKSLERİMİZ YAVAŞLIYOR’
“Gerçekten 36 saat çalışıyoruz. Bu bir latife değil. Bunun cuma günü olup 24 saat olması gerçekleri değiştirmiyor. Gün çok devam ettiğimiz vakit konutumuza gitmiyoruz. Sabah 6’da işe geliyoruz sonraki gün akşam çıkıyoruz ve daha sonraki gün tekrar geliyoruz.
Ben nöbetten çıktığımda ya da arkadaşlarım, o kadar olan bir şey ki frene basarken reflekslerimiz zayıflıyor. Her gün işten çıkıp taksiyle gidemeyiz, kimse kusura bakmasın. Çalıştığımız nöbet parasının hepsini taksiye verebilecek maddi durumumuz yok. Uçuk fiyatlar aldığımızı mı düşünüyorlar bilmiyorum lakin biz uçuk fiyatlar almıyoruz.
‘MESAİ SAATLERİMİZ SİSTEMDE KAYITLI, ONU DA KENDİMİZ GİRDİK’
Biraz evvel mesai saatlerimizi sisteme girdik. Bunu da hekim olarak biz yapıyoruz. Bunun için bir işçi tutulmuş değil. Tam 360 saat girdik mesai artı nöbet, resmi kayıtlarda olan bir şey. Ben 1,5 yıllık bayan doğum kısmını 1,5 yılda bıraktım ve dahiliyeye geçtim. Artık ayaklarımın altı yara olmuştu. 10 gün istisnasız günaşırı nöbet tuttuğum içindi. 36. Saatimde sezaryene de girmiştim. Şu an o arkadaşımın ne hissettiğini o kadar güzel anlayabiliyorum ki. Bunlar insanlık dışı.
‘TIP FAKÜLTESİNİ ÇOK HOŞ HİSLERLE BİTİRMİŞTİM, ARTIK UMUDUM KALMADI’
Hastane dolup taşıyor, boş yerimiz yok. Koskoca hastane bile yetmiyor. Bu yanlışı birilerinin ya da bizlerin çözmesi gerekiyor artık. Siyasi mi bilmiyorum siyaset umrumda değil açıkçası. Birilerinin ölmesi de tahlil olmuyor. Hepimiz İngilizce, Almanca çalışıyoruz. Burada kalmanın hiç birimize yararı kalmadı. Tıp fakültesini epeyce hoş hislerle bitirmiştim, hiç bir umudum kalmadı açıkçası. 15 nöbet tutup 7 nöbet parası aldığımız sistemde kayıtlı. Bu acımasızlık. hiç bir devlet dairesinde ya da özel dalda bunu yaşamazsınız.”
‘HASTANE ZORA GİRDİĞİNDE NÖBET PARALARI BİRİNCİ ASİSTAN TABİPLERDEN KESİLİYOR’
Anmaya katılan bir diğer asistan tabibin ise, çalışma şartları değişene kadar uğraş edeceklerini belirterek yaptığı açıklama şöyleki:
“Hastanedeki sıhhat yükünün fazlaca büyük bir kısmını asistan tabipler taşıyor. Lakin bakıldığında en insan dışı çalışma şartlarına da asistan tabipler bırakılıyor. Bir biçimde hastane zora girdiğinde nöbet paraları asistan tabiplerden kesiliyor, birinci ödenmeyen onlar oluyor. Her yerde ön safhada asistan doktorlar yer alıyor. Lakin maalesef ki bu kışkırtıcı telaffuzlar yüzünden, sıhhatte şiddet ile de asistan tabipler karşılaşıyor. Bu epey önemli bir sorun.
Bunlar yetmezmiş üzere her ay çeşitli kliniklerde 10-15 içinde değişen 36 saati bulan nöbetler tutmak zorunda kalıyoruz. Bu dağınıklığa ve yorgunluğa niye oluyor. Bu hastaların hayatını da tehdit ediyor. Bundan geri dönülsün talepleri bulunulduğunda ya kabul edilmiyor ya da maaş ve nöbet parası kesintisiyle tehdit ediliyor. Bu yüzden arkadaşlarımız 36 saat nöbet tutmak zorunda kalıyor. Biz bunlara karşıyız, bu ortadan kaldırılsın. Dünyanın öteki bir yerinde yok, kaldırılana kadar elimizden geleni yapacağız.”
Asistan doktorların çalışma şartları, Ankara’da asistan doktor Rümeysa Berin Şen’in, 36 saat süren nöbetin akabinde uykusuz bir halde konutuna dönerken trafik kazası geçirmesi ve hayatını kaybetmesi üzerine bir daha gündeme geldi. Asistan tabipler çalışma şartlarına reaksiyon gösterdi.
Rümeysa Berin Şen’in çalıştığı Ankara Kent Hastanesi’nde bakılırsav yapan bir asistan tabip, kazanın yaşandığı gün nöbette olduğunu söylemiş oldu. Asistan tabip, çalışma şartlarını şu biçimde aktardı:
‘NÖBETTEN daha sonra REFLEKSLERİMİZ YAVAŞLIYOR’
“Gerçekten 36 saat çalışıyoruz. Bu bir latife değil. Bunun cuma günü olup 24 saat olması gerçekleri değiştirmiyor. Gün çok devam ettiğimiz vakit konutumuza gitmiyoruz. Sabah 6’da işe geliyoruz sonraki gün akşam çıkıyoruz ve daha sonraki gün tekrar geliyoruz.
Ben nöbetten çıktığımda ya da arkadaşlarım, o kadar olan bir şey ki frene basarken reflekslerimiz zayıflıyor. Her gün işten çıkıp taksiyle gidemeyiz, kimse kusura bakmasın. Çalıştığımız nöbet parasının hepsini taksiye verebilecek maddi durumumuz yok. Uçuk fiyatlar aldığımızı mı düşünüyorlar bilmiyorum lakin biz uçuk fiyatlar almıyoruz.
‘MESAİ SAATLERİMİZ SİSTEMDE KAYITLI, ONU DA KENDİMİZ GİRDİK’
Biraz evvel mesai saatlerimizi sisteme girdik. Bunu da hekim olarak biz yapıyoruz. Bunun için bir işçi tutulmuş değil. Tam 360 saat girdik mesai artı nöbet, resmi kayıtlarda olan bir şey. Ben 1,5 yıllık bayan doğum kısmını 1,5 yılda bıraktım ve dahiliyeye geçtim. Artık ayaklarımın altı yara olmuştu. 10 gün istisnasız günaşırı nöbet tuttuğum içindi. 36. Saatimde sezaryene de girmiştim. Şu an o arkadaşımın ne hissettiğini o kadar güzel anlayabiliyorum ki. Bunlar insanlık dışı.
‘TIP FAKÜLTESİNİ ÇOK HOŞ HİSLERLE BİTİRMİŞTİM, ARTIK UMUDUM KALMADI’
Hastane dolup taşıyor, boş yerimiz yok. Koskoca hastane bile yetmiyor. Bu yanlışı birilerinin ya da bizlerin çözmesi gerekiyor artık. Siyasi mi bilmiyorum siyaset umrumda değil açıkçası. Birilerinin ölmesi de tahlil olmuyor. Hepimiz İngilizce, Almanca çalışıyoruz. Burada kalmanın hiç birimize yararı kalmadı. Tıp fakültesini epeyce hoş hislerle bitirmiştim, hiç bir umudum kalmadı açıkçası. 15 nöbet tutup 7 nöbet parası aldığımız sistemde kayıtlı. Bu acımasızlık. hiç bir devlet dairesinde ya da özel dalda bunu yaşamazsınız.”
‘HASTANE ZORA GİRDİĞİNDE NÖBET PARALARI BİRİNCİ ASİSTAN TABİPLERDEN KESİLİYOR’
Anmaya katılan bir diğer asistan tabibin ise, çalışma şartları değişene kadar uğraş edeceklerini belirterek yaptığı açıklama şöyleki:
“Hastanedeki sıhhat yükünün fazlaca büyük bir kısmını asistan tabipler taşıyor. Lakin bakıldığında en insan dışı çalışma şartlarına da asistan tabipler bırakılıyor. Bir biçimde hastane zora girdiğinde nöbet paraları asistan tabiplerden kesiliyor, birinci ödenmeyen onlar oluyor. Her yerde ön safhada asistan doktorlar yer alıyor. Lakin maalesef ki bu kışkırtıcı telaffuzlar yüzünden, sıhhatte şiddet ile de asistan tabipler karşılaşıyor. Bu epey önemli bir sorun.
Bunlar yetmezmiş üzere her ay çeşitli kliniklerde 10-15 içinde değişen 36 saati bulan nöbetler tutmak zorunda kalıyoruz. Bu dağınıklığa ve yorgunluğa niye oluyor. Bu hastaların hayatını da tehdit ediyor. Bundan geri dönülsün talepleri bulunulduğunda ya kabul edilmiyor ya da maaş ve nöbet parası kesintisiyle tehdit ediliyor. Bu yüzden arkadaşlarımız 36 saat nöbet tutmak zorunda kalıyor. Biz bunlara karşıyız, bu ortadan kaldırılsın. Dünyanın öteki bir yerinde yok, kaldırılana kadar elimizden geleni yapacağız.”