Güney Afrikalı yetkililer Salı günü yaptıkları açıklamada, polisin yiyecek, su ve diğer kaynaklara erişimi geçici olarak kestiği bir ablukanın patlak vermesine kadar yasadışı olarak çalıştıkları kapalı bir altın madeninden düzinelerce ölü madenciyi çıkardıklarını söyledi.
Salı akşamı polis, 60 cesedin bulunduğunu ve hâlâ hayatta olan 132 madencinin kurtarıldığını bildirdi. Hükümet tüm madencileri çıkarmak için Pazartesi günü başlayan hassas operasyonu sürdürürken ölü sayısı artabilir.
Yetkililer, insan hakları gruplarının eleştirilerine maruz kalan ancak aynı zamanda yasadışı madencileri tehlikeli suçlular olarak gören bazı Güney Afrikalıların da övgüsüne maruz kalan aylar süren bir durgunluğun ardından müdahale etti.
Salı günü kaç madencinin yeraltında kaldığı belli değildi, ancak aktivistler ve yetkililer yüzlerce madencinin olabileceğini tahmin ediyordu.
Johannesburg'un yaklaşık iki saat güneyindeki bir kasaba olan Stilfontein yakınlarındaki madenin abluka altına alınması, yerel olarak Zama Zamas olarak bilinen yasadışı madencilerin kökünü kazımaya yönelik ülke çapındaki bir kampanyanın parçasıydı.
Polis tarafından dağıtılan fotoğraflara göre yetkililer, Stilfontein yakınlarındaki madencileri yüzeye çıkmaya zorlamak için geçen yıl madene bilinen tüm erişim noktalarını koruyarak ve malları yeraltına taşımak için kullanılan halatları çekerek veya keserek malzemelerini kesmeye başladı.
Kurtarma operasyonu, bir sivil toplum grubunun yasal itirazının ardından ve bir milden daha derin olan madendeki korkunç koşullarla ilgili raporların ardından bu hafta başladı.
Madencilikten Etkilenen Topluluklar Birleşmiş Eylem adlı bir savunuculuk grubu tarafından yayınlanan yeraltı koşullarının cep telefonu videosunda, plastiğe sarılmış düzinelerce ceset ve hâlâ hayatta olan madencilerin kemikli, zayıf bedenleri görülüyordu. Kuruluş, videonun geçen hafta madencilerden biri tarafından kaydedildiğini söyledi.
Madencilik grubundaki aktivistlerden Meshack Mbangula, “Acımasız” dedi. “Zama Zamas'a ve topluluğa karşı acımasız.”
Güney Afrika'nın madencilik endüstrisi küçülürken ve maden sahipleri kâr getirmeyen sahaları terk etmeye başladıkça, Zama Zamas kalan sahaları yasal izin olmadan kazmaya başladı.
Madenciler, bazı Güney Afrikalılar tarafından, onları yasadışı metal ticareti için suç ağları kurmakla ve faaliyet gösterdikleri bölgelerde suçu körüklemekle suçlayarak ağır bir şekilde eleştirildi. Birçoğunun belgesiz göçmen olması nedeniyle de kızgınlık var.
Güney Afrikalı yetkililer, Stilfontein yakınlarındaki madencilerin tutuklanmamak için yeraltında kalmaya karar verdiklerine inandıklarını söyledi. Madenden çıkış yollarının bir kısmının kesildiğini iddia eden insan hakları örgütleri bu iddiaya itiraz etti.
Cumhurbaşkanlığının bakanı Khumbudzo Ntshavheni geçen yıl düzenlediği basın toplantısında “Suçlulara yardım göndermiyoruz” dedi. “Onları söndüreceğiz. Suçlulara yardım edilemez; onlara zulmedilecek.”
Stilfontein tartışması, Güney Afrika'daki servet eşitsizliği ve madencilik endüstrisinin sömürücü geçmişi hakkında daha derin soruları gündeme getiriyor.
Apartheid döneminde madenler ekonominin atan kalbiydi; siyah çoğunluk sıradan, düşük ücretli işlerde çalıştırılırken, beyaz ve yabancı şirketler muazzam kârlar elde ediyordu. Bugün bu dengesizlik büyük ölçüde devam ediyor. Siyahların sahip olduğu bazı işletmeler sektöre girdi, ancak servet genellikle nispeten küçük bir elitin elinde kaldı.
Salı akşamı polis, 60 cesedin bulunduğunu ve hâlâ hayatta olan 132 madencinin kurtarıldığını bildirdi. Hükümet tüm madencileri çıkarmak için Pazartesi günü başlayan hassas operasyonu sürdürürken ölü sayısı artabilir.
Yetkililer, insan hakları gruplarının eleştirilerine maruz kalan ancak aynı zamanda yasadışı madencileri tehlikeli suçlular olarak gören bazı Güney Afrikalıların da övgüsüne maruz kalan aylar süren bir durgunluğun ardından müdahale etti.
Salı günü kaç madencinin yeraltında kaldığı belli değildi, ancak aktivistler ve yetkililer yüzlerce madencinin olabileceğini tahmin ediyordu.
Johannesburg'un yaklaşık iki saat güneyindeki bir kasaba olan Stilfontein yakınlarındaki madenin abluka altına alınması, yerel olarak Zama Zamas olarak bilinen yasadışı madencilerin kökünü kazımaya yönelik ülke çapındaki bir kampanyanın parçasıydı.
Polis tarafından dağıtılan fotoğraflara göre yetkililer, Stilfontein yakınlarındaki madencileri yüzeye çıkmaya zorlamak için geçen yıl madene bilinen tüm erişim noktalarını koruyarak ve malları yeraltına taşımak için kullanılan halatları çekerek veya keserek malzemelerini kesmeye başladı.
Kurtarma operasyonu, bir sivil toplum grubunun yasal itirazının ardından ve bir milden daha derin olan madendeki korkunç koşullarla ilgili raporların ardından bu hafta başladı.
Madencilikten Etkilenen Topluluklar Birleşmiş Eylem adlı bir savunuculuk grubu tarafından yayınlanan yeraltı koşullarının cep telefonu videosunda, plastiğe sarılmış düzinelerce ceset ve hâlâ hayatta olan madencilerin kemikli, zayıf bedenleri görülüyordu. Kuruluş, videonun geçen hafta madencilerden biri tarafından kaydedildiğini söyledi.
Madencilik grubundaki aktivistlerden Meshack Mbangula, “Acımasız” dedi. “Zama Zamas'a ve topluluğa karşı acımasız.”
Güney Afrika'nın madencilik endüstrisi küçülürken ve maden sahipleri kâr getirmeyen sahaları terk etmeye başladıkça, Zama Zamas kalan sahaları yasal izin olmadan kazmaya başladı.
Madenciler, bazı Güney Afrikalılar tarafından, onları yasadışı metal ticareti için suç ağları kurmakla ve faaliyet gösterdikleri bölgelerde suçu körüklemekle suçlayarak ağır bir şekilde eleştirildi. Birçoğunun belgesiz göçmen olması nedeniyle de kızgınlık var.
Güney Afrikalı yetkililer, Stilfontein yakınlarındaki madencilerin tutuklanmamak için yeraltında kalmaya karar verdiklerine inandıklarını söyledi. Madenden çıkış yollarının bir kısmının kesildiğini iddia eden insan hakları örgütleri bu iddiaya itiraz etti.
Cumhurbaşkanlığının bakanı Khumbudzo Ntshavheni geçen yıl düzenlediği basın toplantısında “Suçlulara yardım göndermiyoruz” dedi. “Onları söndüreceğiz. Suçlulara yardım edilemez; onlara zulmedilecek.”
Stilfontein tartışması, Güney Afrika'daki servet eşitsizliği ve madencilik endüstrisinin sömürücü geçmişi hakkında daha derin soruları gündeme getiriyor.
Apartheid döneminde madenler ekonominin atan kalbiydi; siyah çoğunluk sıradan, düşük ücretli işlerde çalıştırılırken, beyaz ve yabancı şirketler muazzam kârlar elde ediyordu. Bugün bu dengesizlik büyük ölçüde devam ediyor. Siyahların sahip olduğu bazı işletmeler sektöre girdi, ancak servet genellikle nispeten küçük bir elitin elinde kaldı.