Güney Afrikalılar arasında perşembe günü, yakın ulusal seçimlerin ardından yalnızca birkaç oy alındığından tedirginlik yüksekti. İlk sonuçlar, ülkeyi otuz yıldır yöneten parti olan Afrika Ulusal Kongresi için kötü sonuçlar gösterdi.
Hafta sonundan önce resmi sonuçlar beklenmese de tahminler, ANC olarak bilinen partinin büyük olasılıkla yüzde 50'den az oy kazanacağını öne sürüyor. Beş yıl önceki son seçimde bu oran yüzde 57,5'ti.
Bu, ANC'nin ilk kez iktidarda kalabilmek için bir veya daha fazla rakip partiyle koalisyon kurması gerektiği anlamına geliyor. Güney Afrika parlamenter sisteminde, Afrika Ulusal Kongresi lideri Başkan Cyril Ramaphosa'nın ikinci döneme aday olabilmesi için muhalefetin desteğine ihtiyacı olacak.
Zayıflamış bir ANC, Güney Afrika siyasetini ve siyasetini önemli ölçüde değiştirecektir. Ülke, tek bir partinin hakim olduğu bir hükümetten, kırılgan koalisyonların bir arada tuttuğu bir hükümete geçiş yapacaktır. Bu strateji ANC'nin küçük topluluklarda işine yaradı ancak Johannesburg gibi büyük şehirlerde sorunluydu ve iç güç mücadelelerine yol açtı.
Tüm seçim bölgelerinin üçte birinden fazlası sayıldığında, ANC için ilk sonuçlar yüzde 43 olarak gerçekleşti; ANC, son seçimleri rahat bir şekilde kazanmasına rağmen kilit illerde onu takip ediyordu.
ANC'nin bu ilk sonuçları büyük ölçüde partiye sadık kalan kırsal bölgelerden geldi. Güney Afrika'nın en kalabalık eyaleti Gauteng'de seçim bölgelerinin yalnızca yüzde 12'si Perşembe günü sonuçlarını doğruladı.
51 muhalefet partisi oy için yarışıyor. En büyüğü olan Demokratik İttifak, çoğunluğu siyahların oluşturduğu bir ülkede beyaz bir politikacı olan John Steenhuisen tarafından yönetiliyor. Seçimden önce Demokratik İttifak daha küçük muhalefet partileriyle ittifak kurdu.
Demokratik İttifak'ın desteği olmadan ANC, bir sonraki en büyük muhalefet partisi olan ve genç seçmenler arasında güçlü bir desteğe sahip olan sol parti Ekonomik Özgürlük Savaşçıları ile koalisyon kurmak zorunda kalabilir. Lideri Julius Malema, ANC'nin gençlik liginden ihraç edilmesinin ardından 2013 yılında Ekonomik Özgürlük Savaşçıları'nı kurdu.
Afrika Ulusal Kongresi'nden ayrılan eski Başkan Jacob Zuma liderliğindeki uMkhonto weSizwe veya MK adlı yeni bir parti, Zuma'nın memleketi KwaZulu-Natal'da ilk gücünü gösterdi. Zuma'nın kızı Duduzile Zuma-Sambudla geçtiğimiz günlerde MK Partisi'nin Ramaphosa ile çalışmayacağını söyledi.
Bazı analistler ANC'nin hâlâ yüzde 50'den fazla oy alabileceğini göz ardı etmiyor. Parti aynı zamanda Doğu Cape ve Limpopo gibi illerde de desteğini kaybedebilir ve bu da ona muhalefet partileriyle daha fazla pazarlık gücü sağlayabilir.
Seçimler, apartheid rejiminin sona ermesinden 30 yıl sonra, Güney Afrika ekonomisinin bocaladığı, genç işsizliğinin yüksek olduğu ve ülkede moralin çöktüğü bir dönemde yapılıyor.
Çarşamba günü seçim günü sandıkların çevresinde kuyruklar oluştu. Seçim komisyonu, yeni oylama düzenlemelerinin ve doldurulacak ek oy pusulasının gecikmelere yol açtığını itiraf etti. Ancak binlerce Güney Afrikalı, sandıkların kapandığı saat 21.00'e kadar hâlâ kuyrukta bekledi ve serin sonbahar havasına göğüs gererek oy kullanma şansını bekledi. Seçim komisyonu, ilk rakamların seçmen katılımının 2019'daki son ulusal seçimlerden daha yüksek olduğunu gösterdiğini söyledi.
Johannesburg'un kuzeyindeki bir banliyöde bir oy verme merkezinin önünde küçük oğluyla birlikte bebek arabasında bekleyen Isabel Olatunji, “Bıktık” diyor. 32 yaşındaki Olatunji, seçimlerin değişim getireceği veya en azından “işlerin hızlanacağı” konusunda “yüzde 60 iyimser” olduğunu söylüyor.
Hafta sonundan önce resmi sonuçlar beklenmese de tahminler, ANC olarak bilinen partinin büyük olasılıkla yüzde 50'den az oy kazanacağını öne sürüyor. Beş yıl önceki son seçimde bu oran yüzde 57,5'ti.
Bu, ANC'nin ilk kez iktidarda kalabilmek için bir veya daha fazla rakip partiyle koalisyon kurması gerektiği anlamına geliyor. Güney Afrika parlamenter sisteminde, Afrika Ulusal Kongresi lideri Başkan Cyril Ramaphosa'nın ikinci döneme aday olabilmesi için muhalefetin desteğine ihtiyacı olacak.
Zayıflamış bir ANC, Güney Afrika siyasetini ve siyasetini önemli ölçüde değiştirecektir. Ülke, tek bir partinin hakim olduğu bir hükümetten, kırılgan koalisyonların bir arada tuttuğu bir hükümete geçiş yapacaktır. Bu strateji ANC'nin küçük topluluklarda işine yaradı ancak Johannesburg gibi büyük şehirlerde sorunluydu ve iç güç mücadelelerine yol açtı.
Tüm seçim bölgelerinin üçte birinden fazlası sayıldığında, ANC için ilk sonuçlar yüzde 43 olarak gerçekleşti; ANC, son seçimleri rahat bir şekilde kazanmasına rağmen kilit illerde onu takip ediyordu.
ANC'nin bu ilk sonuçları büyük ölçüde partiye sadık kalan kırsal bölgelerden geldi. Güney Afrika'nın en kalabalık eyaleti Gauteng'de seçim bölgelerinin yalnızca yüzde 12'si Perşembe günü sonuçlarını doğruladı.
51 muhalefet partisi oy için yarışıyor. En büyüğü olan Demokratik İttifak, çoğunluğu siyahların oluşturduğu bir ülkede beyaz bir politikacı olan John Steenhuisen tarafından yönetiliyor. Seçimden önce Demokratik İttifak daha küçük muhalefet partileriyle ittifak kurdu.
Demokratik İttifak'ın desteği olmadan ANC, bir sonraki en büyük muhalefet partisi olan ve genç seçmenler arasında güçlü bir desteğe sahip olan sol parti Ekonomik Özgürlük Savaşçıları ile koalisyon kurmak zorunda kalabilir. Lideri Julius Malema, ANC'nin gençlik liginden ihraç edilmesinin ardından 2013 yılında Ekonomik Özgürlük Savaşçıları'nı kurdu.
Afrika Ulusal Kongresi'nden ayrılan eski Başkan Jacob Zuma liderliğindeki uMkhonto weSizwe veya MK adlı yeni bir parti, Zuma'nın memleketi KwaZulu-Natal'da ilk gücünü gösterdi. Zuma'nın kızı Duduzile Zuma-Sambudla geçtiğimiz günlerde MK Partisi'nin Ramaphosa ile çalışmayacağını söyledi.
Bazı analistler ANC'nin hâlâ yüzde 50'den fazla oy alabileceğini göz ardı etmiyor. Parti aynı zamanda Doğu Cape ve Limpopo gibi illerde de desteğini kaybedebilir ve bu da ona muhalefet partileriyle daha fazla pazarlık gücü sağlayabilir.
Seçimler, apartheid rejiminin sona ermesinden 30 yıl sonra, Güney Afrika ekonomisinin bocaladığı, genç işsizliğinin yüksek olduğu ve ülkede moralin çöktüğü bir dönemde yapılıyor.
Çarşamba günü seçim günü sandıkların çevresinde kuyruklar oluştu. Seçim komisyonu, yeni oylama düzenlemelerinin ve doldurulacak ek oy pusulasının gecikmelere yol açtığını itiraf etti. Ancak binlerce Güney Afrikalı, sandıkların kapandığı saat 21.00'e kadar hâlâ kuyrukta bekledi ve serin sonbahar havasına göğüs gererek oy kullanma şansını bekledi. Seçim komisyonu, ilk rakamların seçmen katılımının 2019'daki son ulusal seçimlerden daha yüksek olduğunu gösterdiğini söyledi.
Johannesburg'un kuzeyindeki bir banliyöde bir oy verme merkezinin önünde küçük oğluyla birlikte bebek arabasında bekleyen Isabel Olatunji, “Bıktık” diyor. 32 yaşındaki Olatunji, seçimlerin değişim getireceği veya en azından “işlerin hızlanacağı” konusunda “yüzde 60 iyimser” olduğunu söylüyor.