İş hukuku: AB ülkeleri ilk algoritma düzenlemesi üzerinde anlaştı
AB üye devletlerinin hükümetleri, teslimat hizmetleri gibi “dijital çalışma platformlarına” ilişkin yeni düzenleme konusunda AB Parlamentosu müzakerecileriyle anlaşmaya vardı. Amaç, sahte serbest meslekle mücadele etmek, algoritmaların her şeye kadir olmasını engellemek ve yetkililere daha fazla veri sağlamaktır. Bu üçüncü deneme. Önceki iki uzlaşma çöktü.
Reklamcılık
Yeni anlaşmanın içeriği 8 Şubat tarihli; Pazartesi günü, AB üye ülkelerinin çalışma ve sosyal bakanları onaylarını verdi. Taslak yönetmeliğin olgunlaşarak yönetmeliğe dönüşmesi için artık AB Parlamentosu genel kurulunun anlaşması gerekiyor. Belçika Ekonomi ve Çalışma Bakanı Pierre-Yves Dermagne (Parti Socialiste) “Bu, işyerinde algoritmik yönetimi düzenleyen ve AB çapında milyonlarca platform çalışanının çalışma koşullarını iyileştirmek için AB asgari standartlarını belirleyen ilk AB yasasıdır” dedi. ) gurur duymak. Ülkesi şu anda Avrupa Birliği Konseyi'nin AB Başkanlığını yürütüyor.
Taslak düzenlemeye göre, hizmetlerin bir müşterinin talebi üzerine en azından kısmen telekomünikasyon yoluyla bireyler tarafından sunulması durumunda bir “dijital çalışma platformu” var demektir. Ayrıca tanımın karşılanması için “otomatik izleme veya karar verme sistemleri” kullanılmalıdır. Öncelikle hizmetlerle ilgili olmayan, daha ziyade ürünlerle ilgili olan platformlar dahil değildir. İkincisi, örneğin esas olarak ticaretin yapıldığı platformlarda reklam veren seks işçilerine yardımcı olabilir.
Algoritmaların düzenlenmesi
Taslak metinde dijital çalışma platformlarının otomatik izleme veya karar verme sistemlerine yönelik bir takım yasaklar yer alıyor. Algoritmalar “aşırı baskı” uygulamamalı, sağlık ve güvenliği tehlikeye atmamalı ve biyometrik verileri veya geniş kapsamlı kişisel verileri (işçinin duygusal veya psikolojik durumları, özel konuşmalar, mesai saatleri dışında çalışanlar hakkında, iş verenler hakkında) kullanmamalıdır. kolektif eylem, ırk, etnik köken, göç durumu, siyasi veya dini görüş, engellilik, sağlık durumu, cinsel yaşam, cinsel yönelim veya sendika üyeliği gibi temel hakların Kullanımının tahmin edilmesi hakkında). Veri korumanın yanı sıra güvenlik ve sağlık için de etki değerlendirmeleri gerekli olmalıdır.
Otomatik izleme ve karar verme sistemlerinin işleyişine ilişkin bir takım açıklamalara da ihtiyaç duyulmaktadır. Gözetim sistemleri için sistemlerin amaçları, kullanılan veri kategorileri ve ayrıca kişisel verilerin aktarımı ve alıcıları dahildir. Karar sistemleri, karar kategorileri, veri kategorileri ve en önemli parametreler, bunların göreceli önemi, çalışanların davranışlarının kararları nasıl etkilediği ve hangi nedenlerin özellikle dezavantajlı kararlara yol açtığı ile ilgilidir.
Tüm bunlar işe alım sürecinin bir parçası olarak şeffaf hale getirilmelidir. İşverenlere ayrıca kişisel verilerinin ücretsiz olarak üçüncü kişilere aktarılması hakkı da verilmelidir.
Sözleşme ilişkisine veya platform çalışanlarının hesaplarına ilişkin kısıtlamalara ilişkin otomatik kararlar yasaklanmalıdır. Bu tür zararlı kararlar insanlara mahsustur. Ayrıca, hizmet sağlayıcıların, otomatik karar verme sistemi tarafından alınan veya desteklenen herhangi bir karar için derhal açıklama alma hakkına sahip olmaları sağlanmıştır.
Bir hesabın bloke edilmesi, ödemenin reddedilmesi veya sözleşme durumunun değiştirilmesi gibi önemli kararlar için platformların zaten yazılı gerekçeler sunması gerekiyor. Buna ek olarak, işverenlerin muhtemelen yalnızca önemli kararlara karşı itiraz edebilmesi gerekiyor, ancak taslak metin yoruma yer bırakıyor. Prensip olarak platform operatörleri (çalışan temsilcilerinin katılımıyla), algoritmalar tarafından alınan bireysel kararların hizmet sağlayıcıları, onların çalışma koşullarını ve işyerinde eşit muameleyi nasıl etkilediğini izlemelidir.
(Fiziksel) bağımsızlık
İlgili kişiler, hizmet sağlayıcıların serbest meslek sahibi ve bağımlı olarak sınıflandırılması konusunda kafa karıştırıcı bir uzlaşmaya varmışlardır. Platformda çalışanlar prensipte istihdam edilmiş sayılmalıdır, ancak yalnızca “istihdam durumunun somut olarak belirlenmesi söz konusu olduğunda idari ve adli işlemlerde” – ancak “vergi sorunları, cezai konular veya sosyal güvenlik konularını ilgilendiren işlemlerde” değil. Üye devletler bunu yapmakta özgürdür. bunun için de hukuki karineler oluşturuyoruz. Bu nedenle AB çapında bir standardizasyon olmayacaktır.
Hem işverenler hem de yetkililer, tespit işlemlerini başlatabilir. Platform operatörü daha sonra herhangi bir iş ilişkisinin olmadığını kanıtlamaya çalışabilir. Bu zor olacaktır çünkü platform ile işveren arasında imzalanan özel anlaşma açıkça konu dışıdır. Ancak diğer birçok faktör de önemlidir: hukuki normlar, Avrupa Adalet Divanı'nın (ECJ) içtihat hukuku, toplu sözleşmeler, toplu sözleşmeler ve “üye devletlerin gelenekleri”.
Bir iş ilişkisi kurulursa bu durum bir sonraki soruyu doğurur: Kim işveren olarak kabul edilir? Yönetmelik bu konuyu ilgili ulusal hukuk sistemlerine bırakmaktadır.
Devlet için veriler
Taslak yönetmeliğin IV. Bölümünde platform operatörlerinin, yapılan çalışmaları çalışmanın yapıldığı üye ülkeye raporlaması gerekiyor. Yani, faaliyet kapsamına, sözleşme ve istihdam durumuna, genel koşullara, yerleştirme ortaklarının kimliğine ve ayrıca talep üzerine “faaliyetin ortalama süresine” göre ayrılmış otomatik olarak çalışan sayısı, kişi başına ortalama haftalık çalışma saati ve söz konusu dijital çalışma platformu üzerinden düzenli olarak platform çalışması yapan kişilerin faaliyetlerinden elde edilen ortalama gelir.”
Konsey Başkanlığı, Birlik'teki dijital yerleştirme platformlarında 28 milyon işçinin bulunduğunu tahmin ediyor. Düzenlemenin ulusal hukuka ilk kez uygulanması, AB Resmi Gazetesinde yayınlandıktan iki yıl artı 20 gün sonra gerçekleşecek. Ulusal makamlar ya da sosyal ortaklar hükümlerin daha sonra uygulanmasını sağlayabilir.
Platform çalışmalarında çalışma koşullarının iyileştirilmesine yönelik Avrupa Parlamentosu ve Konsey direktifi teklifi
(ds)
Haberin Sonu