Bir ölümün tarihçesi önceden haber veriyordu: “İtalya'nın en büyüğü olan 15 kilometrekarelik yüzölçümüyle Adamello buzulu, küresel ısınma nedeniyle yüzyılın sonuna kadar yok olacak.” Bunu cezalandırmak Roberto Ranzi, Climada projesinin nihai sonuçlarını sunan Brescia Üniversitesi'nde Hidrolik ve Denizcilik İnşaatları ve Hidroloji profesörü.
Manzara
Araştırma sonuçlarına göre, küresel ısınmanın etkisiyle muhtemelen 2080 yılına gelindiğinde Adamello buzulu bu yüzyılın sonuna doğru yok olacak. Dün Brescia'daki Lucchini Koleji'nin konferans salonunda, iki yıl önce başlayan ve ADA270 projesi temelinde doğan araştırma projesinin verileri sunuldu. Sarca-Chiese-Oglio hidrografik sisteminde 1960'ların ortasından bu yana yapılan kar birikimi ölçümleri, Nisan ayında 2.500 metrenin üzerinde ölçülen 800 milimetre su eşdeğeri değerine kıyasla her on yılda bir %5 ila 6 arasında bir azalma olduğunu gösteriyor. izleme başlangıcı. Ve son on beş yılda hesaplanan kütle dengesi, 15 yıl önceki yılda -1,4 metreye kıyasla, suda eşdeğer kalınlıkta yılda neredeyse -2,2 metrelik ortalama bir kayba işaret ediyor.
Alanın azaltılması
Buzulun alanının azalması, artan sıcaklıkların kaçınılmaz sonucudur. Adamello'nun yüzeyi Ağustos 2007'de 15,7 kilometrekare iken, 2022'de 13,1 kilometrekareye geriledi ve her 10 yılda bir ortalama %-11'lik bir düşüş yaşandı. Lombardiya ve Trentino'daki buzulbilimciler tarafından 2022'de gerçekleştirilen kütle dengesi ölçümleri, 1995 ile 2009 arasındaki ortalamaya kıyasla iki kattan fazla ortalama kalınlık kaybı olduğunu doğruluyor. Mevcut iklimle karşılaştırıldığında ısınmanın 2°C'nin altında kalması durumunda, buzulun kaybolması 2080'den önce gerçekleşecektir. Rüzgarla taşınan tozun birikmesi nedeniyle buzun kararması ve buzların oluşması nedeniyle daha fazla hızlanma yaşanabilir. Güneş ışınımını absorbe etme ve erime eğilimini artıran organik maddeler.
Alarm
“Sonuçlar rahatlatıcı değil ve daha çok bir uyandırma çağrısı niteliğinde” diyor Giorgio Maione, Lombardiya Bölgesi Çevre Konseyi Üyesi. “Alanda bilimsel veri aramak, doğru politika oluşturmanın en iyi yoludur, konu çevre olduğunda doğaçlama değerlendirmelere düşmemeliyiz.” Otuz yıl içerisinde donlu günlerde (-23) ve karla kaplı günlerde (-20) yıllık önemli bir azalma bekleniyor. Bu da yağış rejiminde ciddi değişikliklere ve doğal risklerde artışa yol açacak. Ballarin Denti şu sonuca varıyor: “İklim değişikliğinin etkisi mevcut ve ciddidir”, “doğal ve antropik dayanıklılık faktörlerini kolaylaştırarak hafifletme ve uyum sağlama açısından hareket etmeliyiz.”
Öğrenim görünüyorum
Bugünkü sonuçlara çalışma teknikleriyle ulaşıldı. Buzul delinerek, Bicocca'da analiz edildiğinde Orta Alpler'in 2 bin yıllık iklim ve çevre tarihini anlatan 224 metrelik bir “çekirdek” çıkarıldı. Buzda 1986 Çernobil nükleer kazasının izleri kaldı: kar tabakası artık eriyor. ABD, SSCB, Fransa ve İngiltere'nin nükleer deneyleri sonrasında 1963 yılında bulunan Trityum'un izlerini koruyan buzun erimesine ise 22 metre kaldı. Startup Cohaerentia'nın buzulun içine yerleştirilen 170 metre derinliğe kadar fiber optik sensörlerle yaptığı ölçümler çok önemli.
Manzara
Araştırma sonuçlarına göre, küresel ısınmanın etkisiyle muhtemelen 2080 yılına gelindiğinde Adamello buzulu bu yüzyılın sonuna doğru yok olacak. Dün Brescia'daki Lucchini Koleji'nin konferans salonunda, iki yıl önce başlayan ve ADA270 projesi temelinde doğan araştırma projesinin verileri sunuldu. Sarca-Chiese-Oglio hidrografik sisteminde 1960'ların ortasından bu yana yapılan kar birikimi ölçümleri, Nisan ayında 2.500 metrenin üzerinde ölçülen 800 milimetre su eşdeğeri değerine kıyasla her on yılda bir %5 ila 6 arasında bir azalma olduğunu gösteriyor. izleme başlangıcı. Ve son on beş yılda hesaplanan kütle dengesi, 15 yıl önceki yılda -1,4 metreye kıyasla, suda eşdeğer kalınlıkta yılda neredeyse -2,2 metrelik ortalama bir kayba işaret ediyor.
Alanın azaltılması
Buzulun alanının azalması, artan sıcaklıkların kaçınılmaz sonucudur. Adamello'nun yüzeyi Ağustos 2007'de 15,7 kilometrekare iken, 2022'de 13,1 kilometrekareye geriledi ve her 10 yılda bir ortalama %-11'lik bir düşüş yaşandı. Lombardiya ve Trentino'daki buzulbilimciler tarafından 2022'de gerçekleştirilen kütle dengesi ölçümleri, 1995 ile 2009 arasındaki ortalamaya kıyasla iki kattan fazla ortalama kalınlık kaybı olduğunu doğruluyor. Mevcut iklimle karşılaştırıldığında ısınmanın 2°C'nin altında kalması durumunda, buzulun kaybolması 2080'den önce gerçekleşecektir. Rüzgarla taşınan tozun birikmesi nedeniyle buzun kararması ve buzların oluşması nedeniyle daha fazla hızlanma yaşanabilir. Güneş ışınımını absorbe etme ve erime eğilimini artıran organik maddeler.
Alarm
“Sonuçlar rahatlatıcı değil ve daha çok bir uyandırma çağrısı niteliğinde” diyor Giorgio Maione, Lombardiya Bölgesi Çevre Konseyi Üyesi. “Alanda bilimsel veri aramak, doğru politika oluşturmanın en iyi yoludur, konu çevre olduğunda doğaçlama değerlendirmelere düşmemeliyiz.” Otuz yıl içerisinde donlu günlerde (-23) ve karla kaplı günlerde (-20) yıllık önemli bir azalma bekleniyor. Bu da yağış rejiminde ciddi değişikliklere ve doğal risklerde artışa yol açacak. Ballarin Denti şu sonuca varıyor: “İklim değişikliğinin etkisi mevcut ve ciddidir”, “doğal ve antropik dayanıklılık faktörlerini kolaylaştırarak hafifletme ve uyum sağlama açısından hareket etmeliyiz.”
Öğrenim görünüyorum
Bugünkü sonuçlara çalışma teknikleriyle ulaşıldı. Buzul delinerek, Bicocca'da analiz edildiğinde Orta Alpler'in 2 bin yıllık iklim ve çevre tarihini anlatan 224 metrelik bir “çekirdek” çıkarıldı. Buzda 1986 Çernobil nükleer kazasının izleri kaldı: kar tabakası artık eriyor. ABD, SSCB, Fransa ve İngiltere'nin nükleer deneyleri sonrasında 1963 yılında bulunan Trityum'un izlerini koruyan buzun erimesine ise 22 metre kaldı. Startup Cohaerentia'nın buzulun içine yerleştirilen 170 metre derinliğe kadar fiber optik sensörlerle yaptığı ölçümler çok önemli.