Kavala açıklaması yapan ülkelerle ortayı kim düzeltecek?
Başta ABD olmak üzere Ankara’da bulunan 10 büyükelçiliğin dört yıldır hapishanede tutulan, hakkındaki suçlamaların bir türlü netleşmediği, hür kalması tarafında AİHM kararlarının uygulanmadığı Osman Kavala’ya ait yaptıkları açıklama Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan büyük reaksiyon gördü. Erdoğan bu büyükelçilere mesken sahipliği yapamayız diyerek Türkiye’de misyon yapan Kanada, Fransa, Finlandiya, Danimarka, Almanya, Hollanda, Yeni Zelanda, Norveç, İsveç ve Amerika Birleşik Devletleri büyükelçilerini istenmeyen adam ilan edebileceğinin işareti verdi.
O denli ya, bu elçileri konuk etmek zorunda değiliz deniliyorsa bunun yolu kendilerini ülkelerine göndermekten geçiyor. Diplomasinin alışıldık mütekabiliyet unsuruna bakılırsa de sonraki gün Türkiye’nin tüm bu ülkelerdeki büyükelçilerinin de istenmeyen adam ilan edilmesini beklemek gerek. Bunları güya olurmuş üzere anlatıyorum lakin kelam ülkenin Cumhurbaşkanı’nın ağzından çıkınca ciddiye almak gerek.
Batılı büyükelçilerin Türkiye’nin problemlerinde yaşadıkları perspektif kaybını, Kürt sıkıntısındaki davalara hassas olup 15 Temmuz köprü davası üzere mevzuları yok saymalarını, Türkiye’deki dönüşümleri algılamada birçok vakit yavaş davranmalarını bir paranteze alalım. esasen sorun başkentlerin güvenlik çıkarları olduğunda insan hakları problemleri genelde konuşma notları içinde bir unsura sıkışır kalır. Fakat büyükelçilerle Ankara’nın bu hengamesi birinci defa yaşanmıyor.
Büyükelçilerin yaptıkları açıklamaya Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın verdiği reaksiyon aklıma 2000lerin başında hayli meşhur olan, daha sonra herkesi üzen bir atakta hayatını kaybeden eski İsveç Dışişleri Bakanı Anna Lindh’i getirdi.
Lindh, hem İsveç’in hem Avrupa’nın sevilen siyasi figürlerindendi ve yaşasa idi ülkesinde başbakan olması bekleniyordu. Lakin Türkiye ile ilgileri pek de parlak başlamamıştı.
1998’de İsveç Dışişleri Bakanı olduğunda Türkiye’nin Avrupa Birliği ile alakaları en sıkıntılı devirlerinden birini yaşıyordu. Tesadüf bu, bu biçimde da MHP koalisyon ortağı idi. İnsan hakları ihlalleri sebebiyle Türkiye, Avrupa’daki şimdi tüm platformlarda şiddetli biçimde eleştiriliyordu. Lindh ise Türkiye aykırısı blokun en önde gelen ismi oldu. O denli ki onun devrinde İsveç, Türkiye muhalifliğini Yunanistan’ın elinden aldı.
Lindh’le ilgili Türkiye basınındaki haberler ise bugün Osman Kavala ile ilgili açıklamayı yapan büyükelçilere dönük haberlere benzeriydi. Lindh; insan hakları, söz özgürlüğü, azabın önlenmesi, Kürtlerin yaşadığı meseleler ve misal bahislere ait sert açıklamaları ile basının maksadına oturdu. Lindh’in hadsiz açıklamaları o kadar tenkit çekti ki Türkiye ziyaretlerinin birinde giydiği eteğin kısalığı yüzünden bile reaksiyon gördü. Mecliste koca koca vekiller İsveçli bakanın eteğinin uzunluğunu gündeme getirdiler. Üstelik bir Avrupalı bayan bakan olarak Diyarbakır’a gitmek üzere isteklerde bulunmuş, Türkiye’nin bölünmesine kadar gidecek bir müddetcin modülü haline gelmişti. Diyarbakır talebi Allah’tan Ankara’nın yüksek ulusal güvenlik hassaslığı yardımıyla veto edildi de ülke kıymetli bir tehlikeden kurtuldu.
İroniyi erbabına bırakıp sadede gelirsek, Türkiye Avrupa Birliği yolunda kıymetli adımlar attı. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde gerisi arkasında ıslahat paketleri kabul edildi. Ülkenin gündemini bölünme paranoyaları yerine tam üyelik müzakereleri işgal etmeye başladı. 2002’nin sonunda AK Parti iktidara geldi. Ankara’nın insan hakları ve Avrupa perspektifi değişince Lindh’in Türkiye’ye bakışı da değişti.
Hem kendi meşruiyet yerini genişletmek hem ekonomik krizi yabancı sermaye ile aşmak tıpkı vakitte demokratikleşme ile on yıllardır süren yapısal problemlerden kurtulabilmek için Erdoğan hükümeti Brüksel ipine sıkı sıkıya sarıldı. Hatta daha Başbakan olmadan evvel genel lider sıfatıyla Stockholm’ü ziyaret eden Erdoğan, İsveç Dışişleri Bakanı Lindh ile görüşürken kendisine kameralar önünde iltifat etmekle kalmadı, 57. Ecevit hükümetinin yasakladığı Diyarbakır ziyareti için de Lindh’i davet etti. Erdoğan’ın “Sizi Diyarbakır’a bekliyoruz, ben şahsen gezdireceğim” kelamları ile Diyarbakır’a gelen, bir periyodun tabularını yıkan İsveçli siyasetçi daha 46 yaşında bir alışveriş merkezinde bıçaklı hücumda ömrünü kaybetti.
Akabinde hem Erdoğan hem Abdullah Gül taziye iletileri yayınladı. Ankara’daki İsveç Büyükelçiliği’nde Anna Lindh için dikilen ağaca birinci suyu da periyodun Dışişleri Bakanı Abdullah Gül vermişti. Artık de Erdoğan, Çankaya Köşkü’nde işi olduğunda o ağacın bulunduğu İsveç Elçiliği’nin bahçesinin yanından geçip gidiyor.
Merak ediyorum Osman Kavala için yapılan açıklamalara gösterdiği reaksiyon ile merhum Ecevit’i hatırlatan Erdoğan ismine bu ülkelerle alakaları bir daha sonraki iktidar mı düzeltecek? Ya da biz o günleri nazarancek miyiz?
Başta ABD olmak üzere Ankara’da bulunan 10 büyükelçiliğin dört yıldır hapishanede tutulan, hakkındaki suçlamaların bir türlü netleşmediği, hür kalması tarafında AİHM kararlarının uygulanmadığı Osman Kavala’ya ait yaptıkları açıklama Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan büyük reaksiyon gördü. Erdoğan bu büyükelçilere mesken sahipliği yapamayız diyerek Türkiye’de misyon yapan Kanada, Fransa, Finlandiya, Danimarka, Almanya, Hollanda, Yeni Zelanda, Norveç, İsveç ve Amerika Birleşik Devletleri büyükelçilerini istenmeyen adam ilan edebileceğinin işareti verdi.
O denli ya, bu elçileri konuk etmek zorunda değiliz deniliyorsa bunun yolu kendilerini ülkelerine göndermekten geçiyor. Diplomasinin alışıldık mütekabiliyet unsuruna bakılırsa de sonraki gün Türkiye’nin tüm bu ülkelerdeki büyükelçilerinin de istenmeyen adam ilan edilmesini beklemek gerek. Bunları güya olurmuş üzere anlatıyorum lakin kelam ülkenin Cumhurbaşkanı’nın ağzından çıkınca ciddiye almak gerek.
Batılı büyükelçilerin Türkiye’nin problemlerinde yaşadıkları perspektif kaybını, Kürt sıkıntısındaki davalara hassas olup 15 Temmuz köprü davası üzere mevzuları yok saymalarını, Türkiye’deki dönüşümleri algılamada birçok vakit yavaş davranmalarını bir paranteze alalım. esasen sorun başkentlerin güvenlik çıkarları olduğunda insan hakları problemleri genelde konuşma notları içinde bir unsura sıkışır kalır. Fakat büyükelçilerle Ankara’nın bu hengamesi birinci defa yaşanmıyor.
Büyükelçilerin yaptıkları açıklamaya Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın verdiği reaksiyon aklıma 2000lerin başında hayli meşhur olan, daha sonra herkesi üzen bir atakta hayatını kaybeden eski İsveç Dışişleri Bakanı Anna Lindh’i getirdi.
Lindh, hem İsveç’in hem Avrupa’nın sevilen siyasi figürlerindendi ve yaşasa idi ülkesinde başbakan olması bekleniyordu. Lakin Türkiye ile ilgileri pek de parlak başlamamıştı.
1998’de İsveç Dışişleri Bakanı olduğunda Türkiye’nin Avrupa Birliği ile alakaları en sıkıntılı devirlerinden birini yaşıyordu. Tesadüf bu, bu biçimde da MHP koalisyon ortağı idi. İnsan hakları ihlalleri sebebiyle Türkiye, Avrupa’daki şimdi tüm platformlarda şiddetli biçimde eleştiriliyordu. Lindh ise Türkiye aykırısı blokun en önde gelen ismi oldu. O denli ki onun devrinde İsveç, Türkiye muhalifliğini Yunanistan’ın elinden aldı.
Lindh’le ilgili Türkiye basınındaki haberler ise bugün Osman Kavala ile ilgili açıklamayı yapan büyükelçilere dönük haberlere benzeriydi. Lindh; insan hakları, söz özgürlüğü, azabın önlenmesi, Kürtlerin yaşadığı meseleler ve misal bahislere ait sert açıklamaları ile basının maksadına oturdu. Lindh’in hadsiz açıklamaları o kadar tenkit çekti ki Türkiye ziyaretlerinin birinde giydiği eteğin kısalığı yüzünden bile reaksiyon gördü. Mecliste koca koca vekiller İsveçli bakanın eteğinin uzunluğunu gündeme getirdiler. Üstelik bir Avrupalı bayan bakan olarak Diyarbakır’a gitmek üzere isteklerde bulunmuş, Türkiye’nin bölünmesine kadar gidecek bir müddetcin modülü haline gelmişti. Diyarbakır talebi Allah’tan Ankara’nın yüksek ulusal güvenlik hassaslığı yardımıyla veto edildi de ülke kıymetli bir tehlikeden kurtuldu.
İroniyi erbabına bırakıp sadede gelirsek, Türkiye Avrupa Birliği yolunda kıymetli adımlar attı. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde gerisi arkasında ıslahat paketleri kabul edildi. Ülkenin gündemini bölünme paranoyaları yerine tam üyelik müzakereleri işgal etmeye başladı. 2002’nin sonunda AK Parti iktidara geldi. Ankara’nın insan hakları ve Avrupa perspektifi değişince Lindh’in Türkiye’ye bakışı da değişti.
Hem kendi meşruiyet yerini genişletmek hem ekonomik krizi yabancı sermaye ile aşmak tıpkı vakitte demokratikleşme ile on yıllardır süren yapısal problemlerden kurtulabilmek için Erdoğan hükümeti Brüksel ipine sıkı sıkıya sarıldı. Hatta daha Başbakan olmadan evvel genel lider sıfatıyla Stockholm’ü ziyaret eden Erdoğan, İsveç Dışişleri Bakanı Lindh ile görüşürken kendisine kameralar önünde iltifat etmekle kalmadı, 57. Ecevit hükümetinin yasakladığı Diyarbakır ziyareti için de Lindh’i davet etti. Erdoğan’ın “Sizi Diyarbakır’a bekliyoruz, ben şahsen gezdireceğim” kelamları ile Diyarbakır’a gelen, bir periyodun tabularını yıkan İsveçli siyasetçi daha 46 yaşında bir alışveriş merkezinde bıçaklı hücumda ömrünü kaybetti.
Akabinde hem Erdoğan hem Abdullah Gül taziye iletileri yayınladı. Ankara’daki İsveç Büyükelçiliği’nde Anna Lindh için dikilen ağaca birinci suyu da periyodun Dışişleri Bakanı Abdullah Gül vermişti. Artık de Erdoğan, Çankaya Köşkü’nde işi olduğunda o ağacın bulunduğu İsveç Elçiliği’nin bahçesinin yanından geçip gidiyor.
Merak ediyorum Osman Kavala için yapılan açıklamalara gösterdiği reaksiyon ile merhum Ecevit’i hatırlatan Erdoğan ismine bu ülkelerle alakaları bir daha sonraki iktidar mı düzeltecek? Ya da biz o günleri nazarancek miyiz?