Birçok hasta tekerlekli sandalyeyle geliyor, bacakları onları taşıyamayacak kadar zayıf. Malawi’nin başkentinde, yatak bulamayacak kadar şanslı olmayan düzinelerce insanın toprak zeminde acı çektiği eski püskü bir hastane çadırına doluşuyorlar.
Hastalardan çok daha aşağı düzeyde olan sağlık görevlileri, onları yakındaki bir çadırda ölüler arasına düşmekten kurtarmayı umarak birinden diğerine koşuşturur.
Yakın zamanda hastane çadırında yeğeninin başucunda nöbet tutan 35 yaşındaki Patrick Manuel, “Olanlar çok korkunç” dedi. “Sadece bugün yedi kişinin öldüğünü gördüm.”
Kısa bir süre önce, Malavi, esas olarak düşük gelirli ülkeleri etkileyen, büyük ölçüde suyla taşınan bakteriyel bir hastalık olan koleraya karşı küresel mücadelede parlak bir başarı öyküsü gibi görünüyordu. Ulusal aşılama ve sanitasyon çabaları, Malavi’deki hastalığı neredeyse tamamen ortadan kaldırarak, 2021’de kaydedilen vaka sayısını yalnızca ikiye indirdi.
Bununla birlikte, son 11 ayda, karayla çevrili bu güney Afrika ülkesi 28.000’den fazla kolera enfeksiyonu ve en az 900 ölüm kaydetti. Sağlık uzmanları, koleranın tipik olarak enfekte olan kişilerin yalnızca yaklaşık yüzde 1’ini öldürdüğünü söylüyor. Ancak Malavi’deki ölüm oranı, hastanelerin temel hizmetlerden yoksun olması ve birçok insanın yalnızca ciddi bir hastalıktan sonra yardım aramasıyla, bunun üç katı, yaklaşık yüzde 3,3’tü. Bu, ülkenin son yirmi yılın en kötü kolera salgını.
Malawi’nin mevcut aşı sayısı talebe ayak uyduramadı. Hastaneler çok az sayıdadır, yetersiz eğitimli ve fazla çalışan tıbbi personele sahiptir ve eldiven ve IV sıvıları gibi temel malzemelerden yoksundur. Başkent Lilongwe’deki Bwaila Bölge Hastanesi’ndeki gibi kolera acil durum çadırları ülke çapında yayıldı.
Acil durum müdahalesi üzerinde çalışan MSF koordinatörü Mirjam Molenaar, “Koşullar çok kötü” dedi. “Çalışanlar bu durumda ellerinden gelenin en iyisini yapıyor, ancak açıkça bunalmış durumdalar.”
Kolera, geçtiğimiz yıl 31 ülkede salgınlarla birlikte dünya çapında yükselişte olduğundan, Malavi, hastalığın onu neredeyse yok etmiş olan ülkeleri bile nasıl birdenbire yutabileceğine dair bir uyarı olarak öne çıkıyor. Uzmanlar, toplulukların temiz suya ve sterilize edilmiş tuvaletlere erişimi olmadığı sürece kötü bir salgının bir ulusu kasıp kavurabileceğini söylüyor.
Birkaç yıl önce Malavi, milyonları koleraya karşı aşılamak ve düzinelerce topluluğa tuvaletlere ve güvenli içme suyuna erişim sağlamak için bir kampanya yürüttü.
“Belki de yeterince yapmamışızdır,” dedi Dr. Malavi Sağlık Bakanlığı Genel Sekreteri Charles Mwansambo.
Halk sağlığı uzmanları ve hükümet yetkilileri, yıkıcı fırtınalar, koronavirüs pandemisinin kesintileri, hızla artan kentleşme ve nüfus bağışıklığının azalması dahil olmak üzere salgının birkaç olası nedenine işaret ediyor.
Salgın, yalnızca enfeksiyon ve ölüm sayısı açısından değil, aynı zamanda geniş bulaşma yelpazesi açısından da önemli – Malavi’nin 29 idari bölgesinin tamamında vakalar kaydedildi ve yaklaşık 20 milyonluk bir ülkede hayatı alt üst etti.
Okullar bu ay büyük şehir merkezlerinde yaklaşık iki hafta tatil edilecek. Bazı bakkallar kapandı. İçme suyu elde etmek gibi basit bir görev birdenbire bir ölüm kalım mücadelesinin ağırlığını taşıdı.
22 yaşındaki Wezi Masese, kısa bir süre önce sıkışık, alçak evlerden oluşan bir kasabada günlük işlerini bitirirken mide bulantısı geçirdiğinde, kendisini ölümün eşiğindeymiş gibi hissetti. Kustu, yatağa düştü ve kalkamadı” dedi. Yardım çağırmak için cep telefonuna hiç para yüklememişti.
Neyse ki, o gün ondan haber almayı bekleyen bir arkadaşı uğradı ve onu gördü.
Bay Masese, “Bir saat daha gelmekte tereddüt etse bayılırdım” dedi. “Gitmiş olabilirdim – ölmüş olabilirdim.”
Malavi hükümeti bu ay halka, işletmelere ve diğerlerine sabun, kova ve önlük gibi temel tıbbi ve sıhhi malzemeleri bağışlamaları için açık bir çağrı yaptı.
Eleştirmenlere göre, hükümetin yavaş tepkisinin mevcut krize katkıda bulunduğunu söyleyenlere göre, bu tür temyizlerin zamanı çoktan geçti.
“Bence kimse gerçekten bu kadar kötü olmasını beklemiyordu” dedi Dr. Malavi’nin ikinci büyük şehri Blantyre’deki Kamuzu Sağlık Bilimleri Üniversitesi’nde Epidemiyoloji Profesörü olan Adamson Muula. “Gelip giden şeylerden biri olduğunu düşündüler. Ama sonra artık yönetilemeyecek bir yere gitti.”
Kolerayı önlemenin anahtarı, insan atıklarını içme ve yıkama sularından uzak tutmaktır. UNICEF’e göre, nüfusun yaklaşık yüzde 30’unun güvenli içme suyuna kolayca erişemediği ve yaklaşık yüzde 60’ının temiz tuvalete sahip olmadığı Malavi gibi ülkelerde bu zor olabilir.
Malavi, salgın başladığından beri şebeke suyu olmayan bölgelere su tankerleri yerleştirdi. Yetkililer, ödemeleri gecikenler de dahil olmak üzere kırsal alanlarda muslukları yeniden bağlıyor ve ailelere temiz su için klor sağlıyor.
Ağızdan alınan küçük bir tüp sıvı olan kolera aşısının uygulanması için de devam eden çabalar var. Ancak Lilongwe Bölgesi Sağlık Departmanında çalışan Chisomo Kankhwali, bazı toplulukların sağlık çalışanlarını insanlara Covid-19 aşısı yaptırmaya çalışmakla suçlayarak tahliye ettiğini söyledi. Pandeminin başlangıcından bu yana, Malavi’de Covid hakkında komplo teorileri yaygınlaştı ve bunların bir kısmı dini liderler tarafından desteklendi.
Kankhwali, “Bizi sadece Kovid aşısını oral aşı yapmakla suçluyorlar” dedi.
2015 yılında Malavi, akarsular ve göller gibi açık alanlarda dışkılamayı durdurmak amacıyla hassas bölgelerde tuvaletler, el yıkama tesisleri ve diğer altyapıyı inşa etmek için geleneksel liderlerle birlikte çalışarak kapsamlı bir kolera yok etme çabası başlattı. 293 geleneksel topluluktan toplam 155’inin açık çim olmadığı onaylandı, dedi Dr. Mwansambo, sağlık memuru.
Ardından, 2017’de Malavi üç milyondan fazla kolera aşısı uygulamaya başladı. Vaka sayıları, beş yıl sonra 2016’da 1.792’den tek haneli rakamlara düştü.
Ancak geçen yıl Tropical Storm Ana ve Cyclone Gombe’nin neden olduğu şiddetli yağmurlar ve seller bazı topluluklarda tuvaletleri ve el yıkama tesislerini tahrip etti, Dr. Mwansambo. Malawi Gölü boyunca yasadışı madencilikteki artışın da salgına katkıda bulunduğunu sözlerine ekledi. Madencilerin gayrı resmi yerleşim yerleri oluşturduğunu ve gölü yıkama ve tuvalet olarak kullandığını söyledi.
Bazıları, pandeminin ekonomik zorluğunun koşulları ağırlaştırdığını söyledi. Kamuzu Üniversitesi’nde sağlık doçenti John Phuka, daha fazla insanın acıktığını ve bunun da bağışıklık sistemini zayıflatabileceğini söyledi. Malawi’nin şehirlerindeki hızlı büyümenin, içme suyu için sığ kuyulara güvenen ve uygun tuvaletlerden yoksun yeni gayri resmi topluluklar yarattığını söyledi.
Johns Hopkins’te kolera araştırmalarında uzmanlaşmış bulaşıcı bir hastalık epidemiyoloğu olan Andrew Azman, Malavililer arasında azalan bağışıklığın da bir faktör olabileceğini söyledi. Dr. Malawi’de yaşayan ve çalışan Azman.
“En büyük derslerden biri, kolera görmüyorsunuz diye tembellik yapamayacağınızdır” dedi. “Bölgedeyse ve hala yetersiz su ve sanitasyonunuz varsa, risk altındasınız.”
Kolera hasta edip öldürdüğü için Malavi’nin sosyal dokusunu da baltalıyor.
Bu ay Bwaila’da koleradan ölen 50’li yaşlarında bir kadın olan Nambewe Chisankha’nın cenazesinde, köy muhtarlarından biri yas tutanlara, şef arkadaşlarının “tehlikeli ve bizi öldüren bir kolera salgını olduğu konusunda herkesi uyarmak istediğini” söyledi. ”
Kalabalıktan biri, “Bu kolera uydurma,” diye uludu.
Daha sonra, topluluğun cenaze törenlerinin koruyucularından biri olduğuna inanılan bir mezar kazıcı, şefin sözünü kesti – dikkate değer bir meydan okuma – ve cesedi incelemek ve çelenk koymak gibi bazı protokollerin neden takip edilmediğini öğrenmek istedi. . Koleranın yayılmasını önlemek için gelenekler dışarıda bırakıldı.
Ertesi gün Bwaila’da işler daha az gergindi. Salgın öncesinde haftalık dua toplantısı için bir araya gelen iki düzineden fazla kadın, bir hastane koğuşunda ilahiler söyledi. Ama o gün, son birkaç aydaki pek çok dua grubu gibi, odak noktası koleraydı.
Florence Chikapa, ilahi şefaat için göğe uzanarak, “Tanrı’nın koleraya karşı bize zafer vereceğine güveniyoruz,” dedi. “Büyük bir mucize bizi bekliyor.”
Hastalardan çok daha aşağı düzeyde olan sağlık görevlileri, onları yakındaki bir çadırda ölüler arasına düşmekten kurtarmayı umarak birinden diğerine koşuşturur.
Yakın zamanda hastane çadırında yeğeninin başucunda nöbet tutan 35 yaşındaki Patrick Manuel, “Olanlar çok korkunç” dedi. “Sadece bugün yedi kişinin öldüğünü gördüm.”
Kısa bir süre önce, Malavi, esas olarak düşük gelirli ülkeleri etkileyen, büyük ölçüde suyla taşınan bakteriyel bir hastalık olan koleraya karşı küresel mücadelede parlak bir başarı öyküsü gibi görünüyordu. Ulusal aşılama ve sanitasyon çabaları, Malavi’deki hastalığı neredeyse tamamen ortadan kaldırarak, 2021’de kaydedilen vaka sayısını yalnızca ikiye indirdi.
Bununla birlikte, son 11 ayda, karayla çevrili bu güney Afrika ülkesi 28.000’den fazla kolera enfeksiyonu ve en az 900 ölüm kaydetti. Sağlık uzmanları, koleranın tipik olarak enfekte olan kişilerin yalnızca yaklaşık yüzde 1’ini öldürdüğünü söylüyor. Ancak Malavi’deki ölüm oranı, hastanelerin temel hizmetlerden yoksun olması ve birçok insanın yalnızca ciddi bir hastalıktan sonra yardım aramasıyla, bunun üç katı, yaklaşık yüzde 3,3’tü. Bu, ülkenin son yirmi yılın en kötü kolera salgını.
Malawi’nin mevcut aşı sayısı talebe ayak uyduramadı. Hastaneler çok az sayıdadır, yetersiz eğitimli ve fazla çalışan tıbbi personele sahiptir ve eldiven ve IV sıvıları gibi temel malzemelerden yoksundur. Başkent Lilongwe’deki Bwaila Bölge Hastanesi’ndeki gibi kolera acil durum çadırları ülke çapında yayıldı.
Acil durum müdahalesi üzerinde çalışan MSF koordinatörü Mirjam Molenaar, “Koşullar çok kötü” dedi. “Çalışanlar bu durumda ellerinden gelenin en iyisini yapıyor, ancak açıkça bunalmış durumdalar.”
Kolera, geçtiğimiz yıl 31 ülkede salgınlarla birlikte dünya çapında yükselişte olduğundan, Malavi, hastalığın onu neredeyse yok etmiş olan ülkeleri bile nasıl birdenbire yutabileceğine dair bir uyarı olarak öne çıkıyor. Uzmanlar, toplulukların temiz suya ve sterilize edilmiş tuvaletlere erişimi olmadığı sürece kötü bir salgının bir ulusu kasıp kavurabileceğini söylüyor.
Birkaç yıl önce Malavi, milyonları koleraya karşı aşılamak ve düzinelerce topluluğa tuvaletlere ve güvenli içme suyuna erişim sağlamak için bir kampanya yürüttü.
“Belki de yeterince yapmamışızdır,” dedi Dr. Malavi Sağlık Bakanlığı Genel Sekreteri Charles Mwansambo.
Halk sağlığı uzmanları ve hükümet yetkilileri, yıkıcı fırtınalar, koronavirüs pandemisinin kesintileri, hızla artan kentleşme ve nüfus bağışıklığının azalması dahil olmak üzere salgının birkaç olası nedenine işaret ediyor.
Salgın, yalnızca enfeksiyon ve ölüm sayısı açısından değil, aynı zamanda geniş bulaşma yelpazesi açısından da önemli – Malavi’nin 29 idari bölgesinin tamamında vakalar kaydedildi ve yaklaşık 20 milyonluk bir ülkede hayatı alt üst etti.
Okullar bu ay büyük şehir merkezlerinde yaklaşık iki hafta tatil edilecek. Bazı bakkallar kapandı. İçme suyu elde etmek gibi basit bir görev birdenbire bir ölüm kalım mücadelesinin ağırlığını taşıdı.
22 yaşındaki Wezi Masese, kısa bir süre önce sıkışık, alçak evlerden oluşan bir kasabada günlük işlerini bitirirken mide bulantısı geçirdiğinde, kendisini ölümün eşiğindeymiş gibi hissetti. Kustu, yatağa düştü ve kalkamadı” dedi. Yardım çağırmak için cep telefonuna hiç para yüklememişti.
Neyse ki, o gün ondan haber almayı bekleyen bir arkadaşı uğradı ve onu gördü.
Bay Masese, “Bir saat daha gelmekte tereddüt etse bayılırdım” dedi. “Gitmiş olabilirdim – ölmüş olabilirdim.”
Malavi hükümeti bu ay halka, işletmelere ve diğerlerine sabun, kova ve önlük gibi temel tıbbi ve sıhhi malzemeleri bağışlamaları için açık bir çağrı yaptı.
Eleştirmenlere göre, hükümetin yavaş tepkisinin mevcut krize katkıda bulunduğunu söyleyenlere göre, bu tür temyizlerin zamanı çoktan geçti.
“Bence kimse gerçekten bu kadar kötü olmasını beklemiyordu” dedi Dr. Malavi’nin ikinci büyük şehri Blantyre’deki Kamuzu Sağlık Bilimleri Üniversitesi’nde Epidemiyoloji Profesörü olan Adamson Muula. “Gelip giden şeylerden biri olduğunu düşündüler. Ama sonra artık yönetilemeyecek bir yere gitti.”
Kolerayı önlemenin anahtarı, insan atıklarını içme ve yıkama sularından uzak tutmaktır. UNICEF’e göre, nüfusun yaklaşık yüzde 30’unun güvenli içme suyuna kolayca erişemediği ve yaklaşık yüzde 60’ının temiz tuvalete sahip olmadığı Malavi gibi ülkelerde bu zor olabilir.
Malavi, salgın başladığından beri şebeke suyu olmayan bölgelere su tankerleri yerleştirdi. Yetkililer, ödemeleri gecikenler de dahil olmak üzere kırsal alanlarda muslukları yeniden bağlıyor ve ailelere temiz su için klor sağlıyor.
Ağızdan alınan küçük bir tüp sıvı olan kolera aşısının uygulanması için de devam eden çabalar var. Ancak Lilongwe Bölgesi Sağlık Departmanında çalışan Chisomo Kankhwali, bazı toplulukların sağlık çalışanlarını insanlara Covid-19 aşısı yaptırmaya çalışmakla suçlayarak tahliye ettiğini söyledi. Pandeminin başlangıcından bu yana, Malavi’de Covid hakkında komplo teorileri yaygınlaştı ve bunların bir kısmı dini liderler tarafından desteklendi.
Kankhwali, “Bizi sadece Kovid aşısını oral aşı yapmakla suçluyorlar” dedi.
2015 yılında Malavi, akarsular ve göller gibi açık alanlarda dışkılamayı durdurmak amacıyla hassas bölgelerde tuvaletler, el yıkama tesisleri ve diğer altyapıyı inşa etmek için geleneksel liderlerle birlikte çalışarak kapsamlı bir kolera yok etme çabası başlattı. 293 geleneksel topluluktan toplam 155’inin açık çim olmadığı onaylandı, dedi Dr. Mwansambo, sağlık memuru.
Ardından, 2017’de Malavi üç milyondan fazla kolera aşısı uygulamaya başladı. Vaka sayıları, beş yıl sonra 2016’da 1.792’den tek haneli rakamlara düştü.
Ancak geçen yıl Tropical Storm Ana ve Cyclone Gombe’nin neden olduğu şiddetli yağmurlar ve seller bazı topluluklarda tuvaletleri ve el yıkama tesislerini tahrip etti, Dr. Mwansambo. Malawi Gölü boyunca yasadışı madencilikteki artışın da salgına katkıda bulunduğunu sözlerine ekledi. Madencilerin gayrı resmi yerleşim yerleri oluşturduğunu ve gölü yıkama ve tuvalet olarak kullandığını söyledi.
Bazıları, pandeminin ekonomik zorluğunun koşulları ağırlaştırdığını söyledi. Kamuzu Üniversitesi’nde sağlık doçenti John Phuka, daha fazla insanın acıktığını ve bunun da bağışıklık sistemini zayıflatabileceğini söyledi. Malawi’nin şehirlerindeki hızlı büyümenin, içme suyu için sığ kuyulara güvenen ve uygun tuvaletlerden yoksun yeni gayri resmi topluluklar yarattığını söyledi.
Johns Hopkins’te kolera araştırmalarında uzmanlaşmış bulaşıcı bir hastalık epidemiyoloğu olan Andrew Azman, Malavililer arasında azalan bağışıklığın da bir faktör olabileceğini söyledi. Dr. Malawi’de yaşayan ve çalışan Azman.
“En büyük derslerden biri, kolera görmüyorsunuz diye tembellik yapamayacağınızdır” dedi. “Bölgedeyse ve hala yetersiz su ve sanitasyonunuz varsa, risk altındasınız.”
Kolera hasta edip öldürdüğü için Malavi’nin sosyal dokusunu da baltalıyor.
Bu ay Bwaila’da koleradan ölen 50’li yaşlarında bir kadın olan Nambewe Chisankha’nın cenazesinde, köy muhtarlarından biri yas tutanlara, şef arkadaşlarının “tehlikeli ve bizi öldüren bir kolera salgını olduğu konusunda herkesi uyarmak istediğini” söyledi. ”
Kalabalıktan biri, “Bu kolera uydurma,” diye uludu.
Daha sonra, topluluğun cenaze törenlerinin koruyucularından biri olduğuna inanılan bir mezar kazıcı, şefin sözünü kesti – dikkate değer bir meydan okuma – ve cesedi incelemek ve çelenk koymak gibi bazı protokollerin neden takip edilmediğini öğrenmek istedi. . Koleranın yayılmasını önlemek için gelenekler dışarıda bırakıldı.
Ertesi gün Bwaila’da işler daha az gergindi. Salgın öncesinde haftalık dua toplantısı için bir araya gelen iki düzineden fazla kadın, bir hastane koğuşunda ilahiler söyledi. Ama o gün, son birkaç aydaki pek çok dua grubu gibi, odak noktası koleraydı.
Florence Chikapa, ilahi şefaat için göğe uzanarak, “Tanrı’nın koleraya karşı bize zafer vereceğine güveniyoruz,” dedi. “Büyük bir mucize bizi bekliyor.”