Ruanda lideri geçen Aralık ayında Washington’a yaptığı bir ziyaret sırasında kendisine ülkesinin en ünlü siyasi tutsağı ve kişisel düşmanı sorulduğunda hırçın bir haldeydi.
Başkan Paul Kagame, 1994 soykırımı sırasındaki kahramanlığı Hotel Rwanda filmine ilham veren otel işletmecisi Paul Rusesabagina’nın serbest bırakılmasıyla ilgili olarak, hiçbir ABD baskısının Ruanda’yı “yıldıramayacağını” söyledi.
Biden yönetiminin kıtanın dört bir yanından liderler için düzenlediği ABD-Afrika zirvesi sırasında düzenlenen bir etkinlikte, “Belki ülkeyi işgal edip istila edebilirsiniz – bunu yapabilirsiniz” dedi.
Yine de ertesi sabah erken saatlerde Bay Kagame’nin baş danışmanlarından biri, olası bir tahliyenin şartlarını görüşmek üzere Başkan Biden’ın ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan ile sessizce bir araya geldi.
Bu, Bay Rusesabagina’yı serbest bırakmaya yönelik karmaşık ve gizli bir girişimde önemli bir adımdı ve Çarşamba günü Amerika Birleşik Devletleri’ne dönüşüyle sonuçlandı ve burada Teksas’taki bir ABD Ordusu üssünde gözleri yaşlı ailesiyle yeniden bir araya geldi.
31 yaşındaki kızı Anaïse Kanimba bir röportajda “Onu gördüğümüzde hepimiz yıkıldık” dedi.
ABD’de ikamet eden 68 yaşındaki muhalif Bay Rusesabagina’nın serbest bırakılması, yalnızca sessiz ve sabırlı bir diplomasinin zaferi değildi. Washington’ın, kıtada bunalmış ve Doğu Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde bölgesel bir savaşa yol açabilecek bir çatışmayı kışkırtmakla suçlanan küçük ama önemli bir Afrikalı müttefikiyle ilişkisinde artan gerilimi hafifletti.
Bay Rusesabagina’nın içinde bulunduğu kötü durum, kıtada artan Çin ve Rusya etkisine karşı Afrika ülkeleriyle ilişkilerini yeniden şekillendirmeye çalışan ABD için de çetrefilli bir zorluk oluşturdu.
Bu, soykırım sonrası Ruanda’nın yeniden yapılanmasındaki başarıları, hiçbir muhalefeti kabul etmeyen baskıcı bir kural tarafından gölgede bırakılan huysuz bir otoriter olan Bay Kagame gibi liderlerle bağların güçlendirilmesi anlamına geliyordu – Bay Rusesabagina davasıyla sembolize edilen bir eğilim.
Biden’ın iç güvenlik danışman yardımcısı Josh Geltzer, Rusesabagina ile ilgili aylarca süren görüşmeleri “gerçek bir ikili tahrişi” ve “kabul edilemez bir durumu” aşma girişimi olarak nitelendirdi.
Yine de, bazı Amerikalı yetkililer Ruandalı tutsağı kurtarmaları gerektiğine her zaman ikna olmadılar.
Rusesabagina, soykırım sırasında işlettiği lüks otelde 1.200’den fazla kişinin kurtarıcısı olarak resmedildiği Hotel Rwanda’nın 2004 yılında gösterime girmesiyle dünya çapında beğeni topladı.
Ancak Ruanda’da, Bay Rusesabagina’nın Bay Kagame’ye yönelik sesli eleştirileri, onu önce Belçika’ya, ardından Amerika Birleşik Devletleri’ne sürgüne götürdü.
Ağustos 2020’de, olası bir Burundi gezisi olduğunu düşündüğü Teksas’taki evinden ayrıldıktan günler sonra ortadan kayboldu. Ruandalı ajanlar onu kandırarak Ruanda’nın başkenti Kigali’ye götüren özel bir uçağa bindirdi ve burada tutuklandı, terörizmle suçlandı ve hukuk uzmanlarının büyük ölçüde kusurlu olarak nitelendirdiği bir duruşmanın ardından 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
Ailesi, Hotel Rwanda’da Bay Rusesabagina’yı canlandıran aktör Don Cheadle ve Scarlett Johansson gibi ünlülerin yardımıyla onun serbest bırakılması için yoğun bir kampanya yürüttü. Ancak ABD’li bir yetkili, kısmen ABD vatandaşı olmaması ve ayrıca Ruanda’nın sivilleri öldüren silahlı bir grubu finanse ettiğine dair meşum iddiaları nedeniyle Dışişleri Bakanlığı’nın davasını ele almakta yavaş kaldığını söyledi. dahili görüşmeleri tartışmak için anonimlik.
Yine de, Vermont’tan bir Demokrat olan Patrick Leahy ve Idaho’dan bir Cumhuriyetçi ve Senato Dış İlişkiler Komitesi’nin kıdemli üyesi Jim Risch de dahil olmak üzere güçlü ABD senatörleri, koridorun her iki tarafında da Bay Rusesabagina’nın davasını ele aldı. Senatörler mektuplar yazdılar ve bir noktada Ruanda’ya yapılacak 90 milyon dolarlık yardımı kestiler ve hükümeti yardım etmeye çağırdılar.
Mayıs 2022’de, temyiz sürecinin sonuçlanmasından altı hafta sonra, Dışişleri Bakanlığı’nın Bay Rusesabagina’yı resmi olarak “yasadışı bir şekilde tutuklu” ilan etmesiyle sonuç elde ettiler – bu durum, Rusesabagina’nın davasını yönetimin öncelikler listesinde yükseltti. Ancak çaba hemen zorluklarla karşılaştı.
Anonim kaynakları kullanmadan önce göz önünde bulundurduklarımız. Kaynaklar bilgiyi biliyor mu? Bunu bize söylemenizin sebebi nedir? Geçmişte güvenilir olduklarını kanıtladılar mı? Bilgileri teyit edebilir miyiz? Bu soruların yanıtlanmasına rağmen, The Times son çare olarak isimsiz kaynakları kullanıyor. Muhabir ve en az bir editör kaynağın kimliğini biliyor.
Aynı gün, Afrika’daki ABD kuvvetlerinin komutanı General Stephen J. Townsend, Kigali’ye uçtu ve burada gülümseyen Bay Kagame’nin yanında resmedildi. Bay Rusesabagina’nın destekçileri, General Townsend’in konuyu Ruanda Devlet Başkanı’na bile açmadığını öğrenince çok kızdılar. bazı senatörler dediRuanda’da çelişkili Amerikan öncelikleri.
Bay Rusesabagina’nın ailesi, Bay Kagame adlı bir ABD mahkemesinde 400 milyon dolarlık bir dava açarak Ruanda’yı kışkırttı. Ruandalı lider, ülkesinin Doğu Kongo’da bölgeyi kaosa sürükleyen isyancı bir grup olan M23 ile olan bağları nedeniyle de batıya çekildi. Herhangi bir bağlantıyı reddetti, ancak ABD ile ilişkiler giderek gerginleşti – Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken’in Ağustos ayında Ruanda’ya yaptığı ziyaretin zeminini hazırlayan bir kriz.
Bay Blinken, Bay Kagame’yi Bay Rusesabagina hakkında rahatsız etti, bu, davanın bir Amerikan önceliği haline geldiğinin açık bir işareti. Dört gün sonra, Bay Risch’in yardımcılarından John Tomaszewski, Bay Rusesabagina’yı hapishanede ziyaret etti. Bay Rusesabagina’ya mahkumdan Bay Kagame’den af dileyen bir mektubun önerilen metnini gösterdi.
Bay Rusesabagina denemeye istekli olduğunu söyledi.
Bay Tomaszewski, “Paul’ün ailesinin mektubu ileteceğinden şüpheleri vardı,” dedi. “Ama Paul pragmatikti.”
İşler hızla ilerlemeye başladı. Dışişleri Bakanlığı yetkilileri, mektuba Bay Kagame’yi yatıştıracak ifadeler eklemek için Bay Rusesabagina’nın ailesiyle sessizce çalıştı ve Bay Rusesabagina serbest bırakılırsa, Ruanda hükümetine yönelik sesli eleştirilerini sonlandıracağına dair bir öneride bulundu.
Aile üyeleri bu tavizleri beğenmediklerini ancak kabul ettiklerini söylediler.
Kasım ayında Bay Sullivan liderliğindeki Beyaz Saray gizli müzakereleri devraldı. Ruanda tarafı, Washington’daki American Enterprise Institute’ta Amerika doğumlu eski bir Afrika araştırmacısı olan ve Ruanda vatandaşlığı alan ve Bay Kagame’nin politikalarının sadık bir savunucusu haline gelen Mauro De Lorenzo tarafından yönetiliyordu.
Bay Kagame’nin savaşın patlak vermesinden sonraki gün sabah saat 8:00’de Bay Rusesabagina’yı kurtarma olasılığına ilişkin ilk yüz yüze görüşmelerle Bay Sullivan’ın ofisine gelen Bay De Lorenzo’ydu.
Amerikalı yetkililer, bundan sonra tartışmanın bir tahliyenin nasıl gerçekleştirilebileceğine kaydığını söyledi. Ruandalılar para ya da mahkum takası istememelerine rağmen, ailenin davayı düşürmesini istediler. Bay Rusesabagina’nın cezai mahkumiyetini sürdürmekte ısrar ettiler. Ve ABD’nin “siyasi şiddete” – Ruanda’nın Bay Rusesabagina’yı öncülük etmekle suçladığı türden bir şiddete – karşı bir bildiri yayınlamasını istediler.
Amerika Birleşik Devletleri bu talepleri kabul etti ve Bay Kagame’nin 13 Mart’ta olası bir tahliyeye dair ilk halka açık ipucuna yol açtı.
Yine de Ruandalılar, uzun süredir terör dehası olduğunda ısrar ettikleri bir mahkumun serbest bırakılmış gibi görünmesine karşı çok duyarlıydı. Bay Kagame, Amerikan baskısına boyun eğmiş olarak görülmek istemedi.
Bu yüzden, uluslararası krizleri çözmek için engin gaz zenginliğini sıklıkla kullanan Ruanda’daki bir yatırımcı olan Katar’a döndü.
Bay Rusesabagina 24 Mart gecesi hapisten salıverildiğinde, Amerikalı diplomatlar onu doğrudan Katar’ın Ruanda Büyükelçisinin evine götürdü ve orada üç gece geçirdi.
Bay Rusesabagina, 27 Mart’ta Kigali’den uçtuğunda, bir Katar hükümet uçağındaydı.
ABD’li yetkililer, Bay Rusesabagina ile birlikte Katar’ın başkenti Doha’ya uçtu ve burada Amerikalı avukatı Ryan Fayhee tarafından karşılandı. İki adam, eski mahkumun birkaç yıl sonra ilk kadeh şarabını içtiği lüks St. Regis Oteli’ne yerleşti.
Çarşamba günü Houston’a vardılar ve burada Bay Rusesabagina, San Antonio’daki evinin yakınında bulunan ve travmadan kurtulanları tedavi etmede uzmanlaşmış bir askeri tıbbi tesise transfer edildi. (Basketbol yıldızı Brittney Griner, Aralık ayında Rusya’dan serbest bırakıldıktan sonra aynı tesiste tedavi gördü.)
İki gün sonra, Bay Rusesabagina, eşi, altı çocuğu ve serbest bırakılması için kampanya yürüten destekçileri ile çevrili olarak eve döndü. Şampanya patlattılar, birlikte ızgara yaptılar ve “God Bless America” şarkısını söylediler.
Aynı gün, avukatları, Bay Kagame aleyhindeki davayı resmen düşürdü. Ancak baş danışmanı Kate Gibson, Ruanda’nın Rusesabagina’nın tutuklanmasıyla ilgili olarak Afrika, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’nde hâlâ çok sayıda davayla karşı karşıya olduğunu söyledi.
Geriye kalan başka bir soru da şu: Artık Amerikan topraklarında güvende olan ve tartışmasız her zamankinden daha ünlü olan Bay Rusesabagina’nın, eski düşmanı Bay Kagame’ye yönelik eleştirileri sınırlama taahhüdüne sadık kalıp kalmayacağı.
Declan Walsh Ve Abdi Latif Dahir Nairobi, Kenya’dan bildirildi ve Michael D Kesme Washington’dan.
Başkan Paul Kagame, 1994 soykırımı sırasındaki kahramanlığı Hotel Rwanda filmine ilham veren otel işletmecisi Paul Rusesabagina’nın serbest bırakılmasıyla ilgili olarak, hiçbir ABD baskısının Ruanda’yı “yıldıramayacağını” söyledi.
Biden yönetiminin kıtanın dört bir yanından liderler için düzenlediği ABD-Afrika zirvesi sırasında düzenlenen bir etkinlikte, “Belki ülkeyi işgal edip istila edebilirsiniz – bunu yapabilirsiniz” dedi.
Yine de ertesi sabah erken saatlerde Bay Kagame’nin baş danışmanlarından biri, olası bir tahliyenin şartlarını görüşmek üzere Başkan Biden’ın ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan ile sessizce bir araya geldi.
Bu, Bay Rusesabagina’yı serbest bırakmaya yönelik karmaşık ve gizli bir girişimde önemli bir adımdı ve Çarşamba günü Amerika Birleşik Devletleri’ne dönüşüyle sonuçlandı ve burada Teksas’taki bir ABD Ordusu üssünde gözleri yaşlı ailesiyle yeniden bir araya geldi.
31 yaşındaki kızı Anaïse Kanimba bir röportajda “Onu gördüğümüzde hepimiz yıkıldık” dedi.
ABD’de ikamet eden 68 yaşındaki muhalif Bay Rusesabagina’nın serbest bırakılması, yalnızca sessiz ve sabırlı bir diplomasinin zaferi değildi. Washington’ın, kıtada bunalmış ve Doğu Demokratik Kongo Cumhuriyeti’nde bölgesel bir savaşa yol açabilecek bir çatışmayı kışkırtmakla suçlanan küçük ama önemli bir Afrikalı müttefikiyle ilişkisinde artan gerilimi hafifletti.
Bay Rusesabagina’nın içinde bulunduğu kötü durum, kıtada artan Çin ve Rusya etkisine karşı Afrika ülkeleriyle ilişkilerini yeniden şekillendirmeye çalışan ABD için de çetrefilli bir zorluk oluşturdu.
Bu, soykırım sonrası Ruanda’nın yeniden yapılanmasındaki başarıları, hiçbir muhalefeti kabul etmeyen baskıcı bir kural tarafından gölgede bırakılan huysuz bir otoriter olan Bay Kagame gibi liderlerle bağların güçlendirilmesi anlamına geliyordu – Bay Rusesabagina davasıyla sembolize edilen bir eğilim.
Biden’ın iç güvenlik danışman yardımcısı Josh Geltzer, Rusesabagina ile ilgili aylarca süren görüşmeleri “gerçek bir ikili tahrişi” ve “kabul edilemez bir durumu” aşma girişimi olarak nitelendirdi.
Yine de, bazı Amerikalı yetkililer Ruandalı tutsağı kurtarmaları gerektiğine her zaman ikna olmadılar.
Rusesabagina, soykırım sırasında işlettiği lüks otelde 1.200’den fazla kişinin kurtarıcısı olarak resmedildiği Hotel Rwanda’nın 2004 yılında gösterime girmesiyle dünya çapında beğeni topladı.
Ancak Ruanda’da, Bay Rusesabagina’nın Bay Kagame’ye yönelik sesli eleştirileri, onu önce Belçika’ya, ardından Amerika Birleşik Devletleri’ne sürgüne götürdü.
Ağustos 2020’de, olası bir Burundi gezisi olduğunu düşündüğü Teksas’taki evinden ayrıldıktan günler sonra ortadan kayboldu. Ruandalı ajanlar onu kandırarak Ruanda’nın başkenti Kigali’ye götüren özel bir uçağa bindirdi ve burada tutuklandı, terörizmle suçlandı ve hukuk uzmanlarının büyük ölçüde kusurlu olarak nitelendirdiği bir duruşmanın ardından 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
Ailesi, Hotel Rwanda’da Bay Rusesabagina’yı canlandıran aktör Don Cheadle ve Scarlett Johansson gibi ünlülerin yardımıyla onun serbest bırakılması için yoğun bir kampanya yürüttü. Ancak ABD’li bir yetkili, kısmen ABD vatandaşı olmaması ve ayrıca Ruanda’nın sivilleri öldüren silahlı bir grubu finanse ettiğine dair meşum iddiaları nedeniyle Dışişleri Bakanlığı’nın davasını ele almakta yavaş kaldığını söyledi. dahili görüşmeleri tartışmak için anonimlik.
Yine de, Vermont’tan bir Demokrat olan Patrick Leahy ve Idaho’dan bir Cumhuriyetçi ve Senato Dış İlişkiler Komitesi’nin kıdemli üyesi Jim Risch de dahil olmak üzere güçlü ABD senatörleri, koridorun her iki tarafında da Bay Rusesabagina’nın davasını ele aldı. Senatörler mektuplar yazdılar ve bir noktada Ruanda’ya yapılacak 90 milyon dolarlık yardımı kestiler ve hükümeti yardım etmeye çağırdılar.
Mayıs 2022’de, temyiz sürecinin sonuçlanmasından altı hafta sonra, Dışişleri Bakanlığı’nın Bay Rusesabagina’yı resmi olarak “yasadışı bir şekilde tutuklu” ilan etmesiyle sonuç elde ettiler – bu durum, Rusesabagina’nın davasını yönetimin öncelikler listesinde yükseltti. Ancak çaba hemen zorluklarla karşılaştı.
Anonim kaynakları kullanmadan önce göz önünde bulundurduklarımız. Kaynaklar bilgiyi biliyor mu? Bunu bize söylemenizin sebebi nedir? Geçmişte güvenilir olduklarını kanıtladılar mı? Bilgileri teyit edebilir miyiz? Bu soruların yanıtlanmasına rağmen, The Times son çare olarak isimsiz kaynakları kullanıyor. Muhabir ve en az bir editör kaynağın kimliğini biliyor.
Aynı gün, Afrika’daki ABD kuvvetlerinin komutanı General Stephen J. Townsend, Kigali’ye uçtu ve burada gülümseyen Bay Kagame’nin yanında resmedildi. Bay Rusesabagina’nın destekçileri, General Townsend’in konuyu Ruanda Devlet Başkanı’na bile açmadığını öğrenince çok kızdılar. bazı senatörler dediRuanda’da çelişkili Amerikan öncelikleri.
Bay Rusesabagina’nın ailesi, Bay Kagame adlı bir ABD mahkemesinde 400 milyon dolarlık bir dava açarak Ruanda’yı kışkırttı. Ruandalı lider, ülkesinin Doğu Kongo’da bölgeyi kaosa sürükleyen isyancı bir grup olan M23 ile olan bağları nedeniyle de batıya çekildi. Herhangi bir bağlantıyı reddetti, ancak ABD ile ilişkiler giderek gerginleşti – Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken’in Ağustos ayında Ruanda’ya yaptığı ziyaretin zeminini hazırlayan bir kriz.
Bay Blinken, Bay Kagame’yi Bay Rusesabagina hakkında rahatsız etti, bu, davanın bir Amerikan önceliği haline geldiğinin açık bir işareti. Dört gün sonra, Bay Risch’in yardımcılarından John Tomaszewski, Bay Rusesabagina’yı hapishanede ziyaret etti. Bay Rusesabagina’ya mahkumdan Bay Kagame’den af dileyen bir mektubun önerilen metnini gösterdi.
Bay Rusesabagina denemeye istekli olduğunu söyledi.
Bay Tomaszewski, “Paul’ün ailesinin mektubu ileteceğinden şüpheleri vardı,” dedi. “Ama Paul pragmatikti.”
İşler hızla ilerlemeye başladı. Dışişleri Bakanlığı yetkilileri, mektuba Bay Kagame’yi yatıştıracak ifadeler eklemek için Bay Rusesabagina’nın ailesiyle sessizce çalıştı ve Bay Rusesabagina serbest bırakılırsa, Ruanda hükümetine yönelik sesli eleştirilerini sonlandıracağına dair bir öneride bulundu.
Aile üyeleri bu tavizleri beğenmediklerini ancak kabul ettiklerini söylediler.
Kasım ayında Bay Sullivan liderliğindeki Beyaz Saray gizli müzakereleri devraldı. Ruanda tarafı, Washington’daki American Enterprise Institute’ta Amerika doğumlu eski bir Afrika araştırmacısı olan ve Ruanda vatandaşlığı alan ve Bay Kagame’nin politikalarının sadık bir savunucusu haline gelen Mauro De Lorenzo tarafından yönetiliyordu.
Bay Kagame’nin savaşın patlak vermesinden sonraki gün sabah saat 8:00’de Bay Rusesabagina’yı kurtarma olasılığına ilişkin ilk yüz yüze görüşmelerle Bay Sullivan’ın ofisine gelen Bay De Lorenzo’ydu.
Amerikalı yetkililer, bundan sonra tartışmanın bir tahliyenin nasıl gerçekleştirilebileceğine kaydığını söyledi. Ruandalılar para ya da mahkum takası istememelerine rağmen, ailenin davayı düşürmesini istediler. Bay Rusesabagina’nın cezai mahkumiyetini sürdürmekte ısrar ettiler. Ve ABD’nin “siyasi şiddete” – Ruanda’nın Bay Rusesabagina’yı öncülük etmekle suçladığı türden bir şiddete – karşı bir bildiri yayınlamasını istediler.
Amerika Birleşik Devletleri bu talepleri kabul etti ve Bay Kagame’nin 13 Mart’ta olası bir tahliyeye dair ilk halka açık ipucuna yol açtı.
Yine de Ruandalılar, uzun süredir terör dehası olduğunda ısrar ettikleri bir mahkumun serbest bırakılmış gibi görünmesine karşı çok duyarlıydı. Bay Kagame, Amerikan baskısına boyun eğmiş olarak görülmek istemedi.
Bu yüzden, uluslararası krizleri çözmek için engin gaz zenginliğini sıklıkla kullanan Ruanda’daki bir yatırımcı olan Katar’a döndü.
Bay Rusesabagina 24 Mart gecesi hapisten salıverildiğinde, Amerikalı diplomatlar onu doğrudan Katar’ın Ruanda Büyükelçisinin evine götürdü ve orada üç gece geçirdi.
Bay Rusesabagina, 27 Mart’ta Kigali’den uçtuğunda, bir Katar hükümet uçağındaydı.
ABD’li yetkililer, Bay Rusesabagina ile birlikte Katar’ın başkenti Doha’ya uçtu ve burada Amerikalı avukatı Ryan Fayhee tarafından karşılandı. İki adam, eski mahkumun birkaç yıl sonra ilk kadeh şarabını içtiği lüks St. Regis Oteli’ne yerleşti.
Çarşamba günü Houston’a vardılar ve burada Bay Rusesabagina, San Antonio’daki evinin yakınında bulunan ve travmadan kurtulanları tedavi etmede uzmanlaşmış bir askeri tıbbi tesise transfer edildi. (Basketbol yıldızı Brittney Griner, Aralık ayında Rusya’dan serbest bırakıldıktan sonra aynı tesiste tedavi gördü.)
İki gün sonra, Bay Rusesabagina, eşi, altı çocuğu ve serbest bırakılması için kampanya yürüten destekçileri ile çevrili olarak eve döndü. Şampanya patlattılar, birlikte ızgara yaptılar ve “God Bless America” şarkısını söylediler.
Aynı gün, avukatları, Bay Kagame aleyhindeki davayı resmen düşürdü. Ancak baş danışmanı Kate Gibson, Ruanda’nın Rusesabagina’nın tutuklanmasıyla ilgili olarak Afrika, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’nde hâlâ çok sayıda davayla karşı karşıya olduğunu söyledi.
Geriye kalan başka bir soru da şu: Artık Amerikan topraklarında güvende olan ve tartışmasız her zamankinden daha ünlü olan Bay Rusesabagina’nın, eski düşmanı Bay Kagame’ye yönelik eleştirileri sınırlama taahhüdüne sadık kalıp kalmayacağı.
Declan Walsh Ve Abdi Latif Dahir Nairobi, Kenya’dan bildirildi ve Michael D Kesme Washington’dan.