Sedef hastalığı, fazlaca faktörlü yani, faktörlerin olumsuz bir kombinasyonu ile geliştiği kronik bir hastalıktır. İskelet sistemindeki patolojik değişiklikler ile karakterizedir.
Hastalık, cilt yüzeyinin üzerinde kırmızı tonlarında, çok kuru, kabarık lekelere ve birbirleriyle birleşen papüllere yol açar. Sedef hastalığı, artan psoriatik artrit, lenfomalar, kardiyovasküler hastalık, Crohn hastalığı ve depresyon riski ile alakalıdır. Psoriatik artrit, sedef hastalığı yaşayan bireylerin yüzde 30’unu tesirler.
SEDEF HASTALIĞININ niçinLERİ
Sedef hastalığının ortaya çıkma niçinleri tam olarak bilinmemektedir. Lakin kalıtsal yatkınlık, hudut, endokrin ve bağışıklık sistemlerindeki değişiklikler sedef hastalığının gelişmeninde rol oynar. Bu hastalığı tetikleyebilecek faktörler de vardır. Örneğin kronik enfeksiyonlar, psiko-duygusal gerilim, alkol ve toksik unsurlar sedef hastalığını tetikleyebilir.
Sedef hastalığı görülme riski ayrıyeten yaş, bölge ve etnik kökene de bağlıdır. Bu farklılıklardan çevresel ve genetik faktörlerin bir kombinasyonunun sorumlu olduğuna inanılmaktadır.
Sedef hastalığının ana genetik niçininin, altıncı kromozomdaki majör histokompatibilite kompleksi (MHC) bölgesinde yer alan HLA-C geni olduğu düşünülmektedir. Bu gen, kişinin kendi ve yabancı hücrelerini tanıması için gereklidir. Gendeki mutasyonlar, bu fonksiyonun bozulmasına ve bağışıklık sisteminin kendi cilt hücrelerine saldırmasına niye olabilir.
HLA-C genindeki mutasyonların, sedef hastalığı riskini 3 ila 5 kat artırdığı bilnimektedir. Sedef hastalığı, kronik inflamatuar bir deri hastalığıdır. Bu hastalık yetişkinlerde daha fazla görülür. Ayrıyeten risk faktörlerinin streptokok enfeksiyonları, sigara, obezite ve gerilimi içerdiği bilinmektedir.
Hastalığın gelişimi için risk faktörleri şunlardır:
– Mikroplar, çeşitli mantar çeşitleri, mikoplazma
– Nöropsikiyatrik travma, gerilim
– Endokrin hastalıkları, diyabet, tiroid hastalıkları
– Kronik enfeksiyonlar, bilhassa streptokok
– İmmün yetmezlik durumları
– Güneş ışığının tesiri
– Hormonal bozukluklar
– Yağ ve protein metabolizması bozuklukları
– Cilt ve eklem faydalanmaları
Erkekler ve bayanlar sedef hastalığı içni tıpkı risk oranına sahiptir. Sedef hastalığı her yaşta başlayabilir, fakat en sık 15-25 yaşları içinde ortaya çıkar. Sedef hastalığı olan şahısların yaklaşık üçte birine, 20 yaşından evvel hastalık teşhisi konulduğu bilinmektedir.
SEDEF HASTALIĞI BELİRTİLERİ
Hastalığın belirtileri, evreye bağlı olarak yoğunlukta değişir.
Sedef hastalığında görülen en yaygın belirtiler şunlardır:
– İltihap bölgesinde şiddetli yanma ve kaşıntı
– Ciltte gerginlik hissi
– Eklemlerin şişmesi ve eklem ağrısı
– Hassas parmak uçları
– Diş eti iltihabı
Yaralar bedenin farklı yerlerinde görünse de tipik yerleşim yerleri dirsekler ve dizler, sakrum (omurganın alt kısmında büyük, üçgen halli kemik) ve alt sırttır. Baş derisi de çoğunlukla etkilenir. Bu tip seboreik sedef hastalığı olarak isimlendirilir. Cildin bükülme noktalarında ve kıvrımlarında yaralar oluşmuşsa (bu dirsek ve diz eklemlerinin iç yüzeyi, kasık ve koltuk altı, göğüs altı bölgesi olabilir), bu biçimde bireyde zıt sedef hastalığı vardır. Hastalığın bu formu ile lekeler pürüzsüz ve pulsuz olacaktır. Avuç içi etkilendiğinde, bu yerlerdeki cilt sertleşir, çatlar ve pul pul dökülür.
Patolojinin ayırt edici özelliği, psoriatik üçlü yahut Auspitz üçlüsüdür. Bu, bir hekimin teşhis koymasının daha kolay olduğu bir hastalığın eşsiz belirtilerinin bir koleksiyonudur.
Üç fenomenden oluşur:
1. Stearin lekesi olgusu. Kazıma sırasında cilt kuvvetli bir biçimde soyulur. vakit içinde, pullar papülden ayrılır.
2. Bir psoriatik sinemanın semptomu, polietilene benzeyen ince bir hücresel doku katmanının papülden çıkarılmasıyla karakterize edilir.
3. Bireyde plağın ayrılmasından daha sonra, yüzey kılcal damarları küçük kan noktaları formunda ortaya çıkar.
SEDEF HASTALIĞI ÇEŞİTLERİ
Belirtilerin tabiatında ve ciltteki oluşumların görünümünde farklılık gösteren 8 tip sedef hastalığı vardır:
Sedef Hastalığı
Olağan sedef hastalığı (psoriasis vulgaris) gormunda, kırmızı-pembe, kimi vakit koyu kırmızı renkte döküntüler (papüller) ortaya çıkar ve yüzeylerinde beyaz-gri pullar vardır. Bu tip sedef hastalığında lezyonlar deride, üst ve alt ekstremitelerde ve başta gelişebilir
En sık görülen tiptir. Hastaların yüzde 80’inde bu tip sedef hastalığı vardır. Patoloji geliştikçe, döküntüler yavaş yavaş çeşitli form ve boyutlarda plaklar halinde birleşir.
Eritrodermik Sedef Hastalığı
Eritroderma sedef hastalığı (eritrodermik sedef hastalığı), çoklukla beden yüzeyinin yüzde 90’ından fazlasını kaplayan cildin iltihaplanmasını ve dökülmesini içerir. Buna şiddetli kuruluk, kaşıntı, şişme ve ağrı eşlik edebilir. Bu tip, rastgele bir sedef hastalığından gelişebilir. Ekseriyetle sistemik glukokortikoidlerin birdenbire kesilmesinin bir kararıdur. Ayrıyeten alkol, gerilim, enfeksiyonlar (özellikle soğuk algınlığı) tarafınca da tetiklenebilir. Sedef hastalığının bu formu, şiddetli iltihaplanma ve pul pul dökülme bedenin sıcaklığı düzenleme ve cilt bariyeri fonksiyonlarını yerine getirme yeteneğine müdahale ettiğinden ölümcül olabilir.
Püstüler Sedef Hastalığı
Püstüler sedef hastalığı, bulaşıcı olmayan irin (püstüller) ile dolu şişlikler olarak ortaya çıkar. Altlarındaki ve etrafındaki deri kırmızı ve hassastır. Püstüler sedef hastalığı cildin saece bir yerinde görülebilir yahut bedenin tüm bölgelerinde daha yaygın olabilir. Kollarda ve bacaklarda sık görülür.
Zıt Sedef Hastalığı
Fleksör sedef hastalığı olarak da bilinen aksi sedef hastalığı, cildin pürüzsüz, iltihaplı bölgeleri olarak görünen yerlerde ortaya çıkar. Lekeler çoklukla deri kıvrımlarını, bilhassa cinsel organ etrafında (uyluk ve kasık içinde), koltuk altlarında, deri kıvrımlarında, göğüs altında görülür. faydalanmaların ve enfeksiyonların bu sedef hastalığının gelişmeninde rol oynadığı düşünülmektedir.
Guttat Sedef Hastalığı
Döküntülerin rengi kolay sedef hastalığı ile birebirdir, fakat ekseriyetle küçüktür, 2 ila 4 milimetredir. Ayrıyeten gövde, üst ve alt ekstremitelerin derisinde lokalize olabilirler. Döküntülerin kendisi su damlası üzere görünür ve cildin yüzeyinin biraz üzerinde yükselir.
Guttat sedef hastalığı ekseriyetle birinci vakit içinderda bir streptokok enfeksiyonundan daha sonra, tipik olarak streptokok boğaz ağrısı yahut streptokok farenjitinden daha sonra gelişir yahut kötüleşir.
Artropatik Sedef Hastalığı
Artropatik sedef hastalığına psoriatik artrit de denir. Klinik belirtileri büyük ölçüde değişen ve çoğunlukla deri ve tırnak problemleriyle bir arada ortaya çıkan bir kronik inflamatuar artrit biçimidir. Eklemlerin ve etrafındaki bağ dokusunun iltihaplanması parmakları ve ayak parmaklarını tesirler ve bu da şiddetli şişmeye niye olabilir. Psoriatik artrit ayrıyeten kalçaları, dizleri, omurgayı ve sakroiliak eklemi (sakroiliit) etkileyebilir. Sedef hastalığı olan bireylerin yaklaşık yüzde 30’u psoriatik artrit yaşar. Hastalığın cilt belirtileri çoklukla olayların yaklaşık yüzde 75’inde artritik semptomlardan evvel ortaya çıkar. Bu niçinle hastalığın erken teşhisi ve tedavisi kıymetlidir.
Onikodistrofi
Tırnak sedef hastalığı olarak da isimlendirilen psoriatik onikodistrofi, tırnakların görünümündeki değişikliklerle karakterizedir. Bu cins bir hastalık, sedef hastalığı olan bireylerin yüzde 40-45’inde ve psoriatik artritli şahısların yüzde 80-90’ında görülür. Bu değişiklikler, tırnaklarda ve tırnak yatağında renk değişikliği (sararma, beyazlama yahut grileşme), tırnakların üzerinde ve altında nokta, leke, enine çizgilerin ortaya çıkması, tırnakların altında ve etrafında derinin kalınlaşmasının rastgele bir kombinasyonunu içerebilir. Katmanlaşma ve kalınlaşma olarak, tırnakların büsbütün kaybolması (onikoliz) yahut kırılganlığın artması riski vardır.
Oral Sedef Hastalığı
Ağızdaki sedef hastalığı, ekseriyetle hem cildi birebir vakitte ağzı etkileyen öteki bir yaygın hastalık olan liken planusun bilakis fazlaca enderdir. Sedef hastalığı ağız astarını etkilediğinde, asemptomatik olabilir yahut beyaz yahut gri-sarı plaklar olarak ortaya çıkabilir. Lisan çatlakları, oral sedef hastalığı olan bireylerde yaygındır ve sedef hastalığı olan bireylerin yüzde 6,5 ila 20’sinde meydana geldiği bildirilmektedir.
SEDEF HASTALIĞI ETAPLARI
Sedef hastalığı üç evreden oluşur: İlerleyici, durağan ve gerileyen.
İlerici
Bu kademe, cildin yavaş yavaş bedenin öbür bölgelerine yayılan ve bununla birlikte boyut olarak artan epeyce sayıda nodüler döküntünün görünümü ile karakterizedir. Etkilenen bölgeler rahatsızlığa ve şiddetli kaşıntıya yol açar. Plaklar ıslanırsa enfeksiyon riski vardır.
Durağan
Durağan basamakta yeni plaklar oluşmaz ve eski plaklar kaybolmaz. Bilakis, bir kabuk yahut pul ile kaplanmaya başlarlar.
Gerileyen
Gerileme basamağında, plak sayısı azalmaya başlar, ciltte yavaşça pigmentli lekeler bırakarak büsbütün kaybolabilirler. Bu etabın tam bir güzelleşme olmadığını unutmamak kıymetlidir. Bilhassa tedavi edilmezse ve sıhhatsiz bırakılırsa sedef hastalığı yenidenlayabilir.
SEDEF HASTALIĞINDA TEŞHİS VE TEDAVİ
Hastalığın birinci belirtisinde bir doktora danışılmalıdır. Sedef hastalığının karakteristik özellikleri pullu, plaklar, papüller yahut ağrı ve kaşıntıya niye olabilen cilt lekeleridir. Bunlar kabarcıklar yoksa egzamadan farklıdır. Teşhis çoklukla özel kan testleri gerektirmez. Gerekirse, hekim etkilenen bölgeden kazıma yapabilir. Sedef hastalığı ilerlerse yahut şiddetliyse, kan testlerinde, etkin bir inflamatuar, otoimmün, romatizmal sürecin yanı sıra endokrin ve biyokimyasal bozuklukların varlığını doğrulayan anormallikler aranabilir. Hastalık dermatit ve egzama üzere öbür cilt hastalıkları ile karıştırılabilir.
Sedef hastalığının tedavisi, döküntünün haline, evresine, tabiatına, sedef hastalığının alevlenmesine niye olabilecek faktörlere bağlıdır. Tedavi, çeşitli ilaçların kullanılmasıyla yapılır. Ayrıyeten cildin fotoaktif unsurlar ve ultraviyole ışınımun birleşik tesirine maruz kaldığı PUVA tedavisi de uygulanmaktadır.
Etkilenen bölgelere çeşitli merhemlerin uygulanmasıyla da tedavi yapılabilir. Bu çeşit ilaçların fazlaca çeşitlidir, lakin ilacı sırf tabip seçmelidir.
Sedef hastalığı için retinoidler, immünosupresanlar (vücudun bağışıklık reaksiyonunu baskılayan ilaçlar), steroidler ve D3 vitamini ilaçları üzere ilaçlar da kullanılabilir. Biroldukça yan tesirleri vardır, bu niçinle bu ilaçları denetimsiz bir biçimde almamak gerekir. Ayrıyeten, monoklonal antikorlarla sedef hastalığının tedavisinde yüksek bir verimlilik vardır. Hastalığın gelişmeninden sorumlu maksatları seçici olarak tanımlarlar.
Sedef hastalığı için UV tedavisi, ultrason tedavisi ve duygusal gerilimi gideren, nörojenik bozuklukların tedavisine yardımcı olan çeşitli fizyoterapi biçimleri de kullanılmaktadır.
Ozon tedavisi de çoğunlukla kullanılır. Ağrıları yatıştırıcı etkisinin yanı sıra tedavi edici tesirleri de vardır.
Sedef hastalığının önlenmesi için sağlıklı bir ömür usulü sürmek, alkollü içecekleri ve kızarmış, tuzlu, yağlı yiyecekleri diyetten çıkarmak ve güzel yemek gerekir. Cildinize uygun biçimde bakmanız değerlidir. Sert lifler yumuşak bir sünger yahut pamuklu bezle değiştirilmelidir ve olağan sabun, pH açısından nötr bir sabunla değiştirilmelidir. Duştan daha sonra cilt bir havluyla ovulmamalıdır, nazikçe kurutulmalıdır. Doğal kumaşlardan yapılmış ve vücuda uygun giysiler giymek daha düzgündür. Ayrıyeten şiddetli gerilimden kaçınılmalıdır.
Hastalık, cilt yüzeyinin üzerinde kırmızı tonlarında, çok kuru, kabarık lekelere ve birbirleriyle birleşen papüllere yol açar. Sedef hastalığı, artan psoriatik artrit, lenfomalar, kardiyovasküler hastalık, Crohn hastalığı ve depresyon riski ile alakalıdır. Psoriatik artrit, sedef hastalığı yaşayan bireylerin yüzde 30’unu tesirler.
SEDEF HASTALIĞININ niçinLERİ
Sedef hastalığının ortaya çıkma niçinleri tam olarak bilinmemektedir. Lakin kalıtsal yatkınlık, hudut, endokrin ve bağışıklık sistemlerindeki değişiklikler sedef hastalığının gelişmeninde rol oynar. Bu hastalığı tetikleyebilecek faktörler de vardır. Örneğin kronik enfeksiyonlar, psiko-duygusal gerilim, alkol ve toksik unsurlar sedef hastalığını tetikleyebilir.
Sedef hastalığı görülme riski ayrıyeten yaş, bölge ve etnik kökene de bağlıdır. Bu farklılıklardan çevresel ve genetik faktörlerin bir kombinasyonunun sorumlu olduğuna inanılmaktadır.
Sedef hastalığının ana genetik niçininin, altıncı kromozomdaki majör histokompatibilite kompleksi (MHC) bölgesinde yer alan HLA-C geni olduğu düşünülmektedir. Bu gen, kişinin kendi ve yabancı hücrelerini tanıması için gereklidir. Gendeki mutasyonlar, bu fonksiyonun bozulmasına ve bağışıklık sisteminin kendi cilt hücrelerine saldırmasına niye olabilir.
HLA-C genindeki mutasyonların, sedef hastalığı riskini 3 ila 5 kat artırdığı bilnimektedir. Sedef hastalığı, kronik inflamatuar bir deri hastalığıdır. Bu hastalık yetişkinlerde daha fazla görülür. Ayrıyeten risk faktörlerinin streptokok enfeksiyonları, sigara, obezite ve gerilimi içerdiği bilinmektedir.
Hastalığın gelişimi için risk faktörleri şunlardır:
– Mikroplar, çeşitli mantar çeşitleri, mikoplazma
– Nöropsikiyatrik travma, gerilim
– Endokrin hastalıkları, diyabet, tiroid hastalıkları
– Kronik enfeksiyonlar, bilhassa streptokok
– İmmün yetmezlik durumları
– Güneş ışığının tesiri
– Hormonal bozukluklar
– Yağ ve protein metabolizması bozuklukları
– Cilt ve eklem faydalanmaları
Erkekler ve bayanlar sedef hastalığı içni tıpkı risk oranına sahiptir. Sedef hastalığı her yaşta başlayabilir, fakat en sık 15-25 yaşları içinde ortaya çıkar. Sedef hastalığı olan şahısların yaklaşık üçte birine, 20 yaşından evvel hastalık teşhisi konulduğu bilinmektedir.
SEDEF HASTALIĞI BELİRTİLERİ
Hastalığın belirtileri, evreye bağlı olarak yoğunlukta değişir.
Sedef hastalığında görülen en yaygın belirtiler şunlardır:
– İltihap bölgesinde şiddetli yanma ve kaşıntı
– Ciltte gerginlik hissi
– Eklemlerin şişmesi ve eklem ağrısı
– Hassas parmak uçları
– Diş eti iltihabı
Yaralar bedenin farklı yerlerinde görünse de tipik yerleşim yerleri dirsekler ve dizler, sakrum (omurganın alt kısmında büyük, üçgen halli kemik) ve alt sırttır. Baş derisi de çoğunlukla etkilenir. Bu tip seboreik sedef hastalığı olarak isimlendirilir. Cildin bükülme noktalarında ve kıvrımlarında yaralar oluşmuşsa (bu dirsek ve diz eklemlerinin iç yüzeyi, kasık ve koltuk altı, göğüs altı bölgesi olabilir), bu biçimde bireyde zıt sedef hastalığı vardır. Hastalığın bu formu ile lekeler pürüzsüz ve pulsuz olacaktır. Avuç içi etkilendiğinde, bu yerlerdeki cilt sertleşir, çatlar ve pul pul dökülür.
Patolojinin ayırt edici özelliği, psoriatik üçlü yahut Auspitz üçlüsüdür. Bu, bir hekimin teşhis koymasının daha kolay olduğu bir hastalığın eşsiz belirtilerinin bir koleksiyonudur.
Üç fenomenden oluşur:
1. Stearin lekesi olgusu. Kazıma sırasında cilt kuvvetli bir biçimde soyulur. vakit içinde, pullar papülden ayrılır.
2. Bir psoriatik sinemanın semptomu, polietilene benzeyen ince bir hücresel doku katmanının papülden çıkarılmasıyla karakterize edilir.
3. Bireyde plağın ayrılmasından daha sonra, yüzey kılcal damarları küçük kan noktaları formunda ortaya çıkar.
SEDEF HASTALIĞI ÇEŞİTLERİ
Belirtilerin tabiatında ve ciltteki oluşumların görünümünde farklılık gösteren 8 tip sedef hastalığı vardır:
Sedef Hastalığı
Olağan sedef hastalığı (psoriasis vulgaris) gormunda, kırmızı-pembe, kimi vakit koyu kırmızı renkte döküntüler (papüller) ortaya çıkar ve yüzeylerinde beyaz-gri pullar vardır. Bu tip sedef hastalığında lezyonlar deride, üst ve alt ekstremitelerde ve başta gelişebilir
En sık görülen tiptir. Hastaların yüzde 80’inde bu tip sedef hastalığı vardır. Patoloji geliştikçe, döküntüler yavaş yavaş çeşitli form ve boyutlarda plaklar halinde birleşir.
Eritrodermik Sedef Hastalığı
Eritroderma sedef hastalığı (eritrodermik sedef hastalığı), çoklukla beden yüzeyinin yüzde 90’ından fazlasını kaplayan cildin iltihaplanmasını ve dökülmesini içerir. Buna şiddetli kuruluk, kaşıntı, şişme ve ağrı eşlik edebilir. Bu tip, rastgele bir sedef hastalığından gelişebilir. Ekseriyetle sistemik glukokortikoidlerin birdenbire kesilmesinin bir kararıdur. Ayrıyeten alkol, gerilim, enfeksiyonlar (özellikle soğuk algınlığı) tarafınca da tetiklenebilir. Sedef hastalığının bu formu, şiddetli iltihaplanma ve pul pul dökülme bedenin sıcaklığı düzenleme ve cilt bariyeri fonksiyonlarını yerine getirme yeteneğine müdahale ettiğinden ölümcül olabilir.
Püstüler Sedef Hastalığı
Püstüler sedef hastalığı, bulaşıcı olmayan irin (püstüller) ile dolu şişlikler olarak ortaya çıkar. Altlarındaki ve etrafındaki deri kırmızı ve hassastır. Püstüler sedef hastalığı cildin saece bir yerinde görülebilir yahut bedenin tüm bölgelerinde daha yaygın olabilir. Kollarda ve bacaklarda sık görülür.
Zıt Sedef Hastalığı
Fleksör sedef hastalığı olarak da bilinen aksi sedef hastalığı, cildin pürüzsüz, iltihaplı bölgeleri olarak görünen yerlerde ortaya çıkar. Lekeler çoklukla deri kıvrımlarını, bilhassa cinsel organ etrafında (uyluk ve kasık içinde), koltuk altlarında, deri kıvrımlarında, göğüs altında görülür. faydalanmaların ve enfeksiyonların bu sedef hastalığının gelişmeninde rol oynadığı düşünülmektedir.
Guttat Sedef Hastalığı
Döküntülerin rengi kolay sedef hastalığı ile birebirdir, fakat ekseriyetle küçüktür, 2 ila 4 milimetredir. Ayrıyeten gövde, üst ve alt ekstremitelerin derisinde lokalize olabilirler. Döküntülerin kendisi su damlası üzere görünür ve cildin yüzeyinin biraz üzerinde yükselir.
Guttat sedef hastalığı ekseriyetle birinci vakit içinderda bir streptokok enfeksiyonundan daha sonra, tipik olarak streptokok boğaz ağrısı yahut streptokok farenjitinden daha sonra gelişir yahut kötüleşir.
Artropatik Sedef Hastalığı
Artropatik sedef hastalığına psoriatik artrit de denir. Klinik belirtileri büyük ölçüde değişen ve çoğunlukla deri ve tırnak problemleriyle bir arada ortaya çıkan bir kronik inflamatuar artrit biçimidir. Eklemlerin ve etrafındaki bağ dokusunun iltihaplanması parmakları ve ayak parmaklarını tesirler ve bu da şiddetli şişmeye niye olabilir. Psoriatik artrit ayrıyeten kalçaları, dizleri, omurgayı ve sakroiliak eklemi (sakroiliit) etkileyebilir. Sedef hastalığı olan bireylerin yaklaşık yüzde 30’u psoriatik artrit yaşar. Hastalığın cilt belirtileri çoklukla olayların yaklaşık yüzde 75’inde artritik semptomlardan evvel ortaya çıkar. Bu niçinle hastalığın erken teşhisi ve tedavisi kıymetlidir.
Onikodistrofi
Tırnak sedef hastalığı olarak da isimlendirilen psoriatik onikodistrofi, tırnakların görünümündeki değişikliklerle karakterizedir. Bu cins bir hastalık, sedef hastalığı olan bireylerin yüzde 40-45’inde ve psoriatik artritli şahısların yüzde 80-90’ında görülür. Bu değişiklikler, tırnaklarda ve tırnak yatağında renk değişikliği (sararma, beyazlama yahut grileşme), tırnakların üzerinde ve altında nokta, leke, enine çizgilerin ortaya çıkması, tırnakların altında ve etrafında derinin kalınlaşmasının rastgele bir kombinasyonunu içerebilir. Katmanlaşma ve kalınlaşma olarak, tırnakların büsbütün kaybolması (onikoliz) yahut kırılganlığın artması riski vardır.
Oral Sedef Hastalığı
Ağızdaki sedef hastalığı, ekseriyetle hem cildi birebir vakitte ağzı etkileyen öteki bir yaygın hastalık olan liken planusun bilakis fazlaca enderdir. Sedef hastalığı ağız astarını etkilediğinde, asemptomatik olabilir yahut beyaz yahut gri-sarı plaklar olarak ortaya çıkabilir. Lisan çatlakları, oral sedef hastalığı olan bireylerde yaygındır ve sedef hastalığı olan bireylerin yüzde 6,5 ila 20’sinde meydana geldiği bildirilmektedir.
SEDEF HASTALIĞI ETAPLARI
Sedef hastalığı üç evreden oluşur: İlerleyici, durağan ve gerileyen.
İlerici
Bu kademe, cildin yavaş yavaş bedenin öbür bölgelerine yayılan ve bununla birlikte boyut olarak artan epeyce sayıda nodüler döküntünün görünümü ile karakterizedir. Etkilenen bölgeler rahatsızlığa ve şiddetli kaşıntıya yol açar. Plaklar ıslanırsa enfeksiyon riski vardır.
Durağan
Durağan basamakta yeni plaklar oluşmaz ve eski plaklar kaybolmaz. Bilakis, bir kabuk yahut pul ile kaplanmaya başlarlar.
Gerileyen
Gerileme basamağında, plak sayısı azalmaya başlar, ciltte yavaşça pigmentli lekeler bırakarak büsbütün kaybolabilirler. Bu etabın tam bir güzelleşme olmadığını unutmamak kıymetlidir. Bilhassa tedavi edilmezse ve sıhhatsiz bırakılırsa sedef hastalığı yenidenlayabilir.
SEDEF HASTALIĞINDA TEŞHİS VE TEDAVİ
Hastalığın birinci belirtisinde bir doktora danışılmalıdır. Sedef hastalığının karakteristik özellikleri pullu, plaklar, papüller yahut ağrı ve kaşıntıya niye olabilen cilt lekeleridir. Bunlar kabarcıklar yoksa egzamadan farklıdır. Teşhis çoklukla özel kan testleri gerektirmez. Gerekirse, hekim etkilenen bölgeden kazıma yapabilir. Sedef hastalığı ilerlerse yahut şiddetliyse, kan testlerinde, etkin bir inflamatuar, otoimmün, romatizmal sürecin yanı sıra endokrin ve biyokimyasal bozuklukların varlığını doğrulayan anormallikler aranabilir. Hastalık dermatit ve egzama üzere öbür cilt hastalıkları ile karıştırılabilir.
Sedef hastalığının tedavisi, döküntünün haline, evresine, tabiatına, sedef hastalığının alevlenmesine niye olabilecek faktörlere bağlıdır. Tedavi, çeşitli ilaçların kullanılmasıyla yapılır. Ayrıyeten cildin fotoaktif unsurlar ve ultraviyole ışınımun birleşik tesirine maruz kaldığı PUVA tedavisi de uygulanmaktadır.
Etkilenen bölgelere çeşitli merhemlerin uygulanmasıyla da tedavi yapılabilir. Bu çeşit ilaçların fazlaca çeşitlidir, lakin ilacı sırf tabip seçmelidir.
Sedef hastalığı için retinoidler, immünosupresanlar (vücudun bağışıklık reaksiyonunu baskılayan ilaçlar), steroidler ve D3 vitamini ilaçları üzere ilaçlar da kullanılabilir. Biroldukça yan tesirleri vardır, bu niçinle bu ilaçları denetimsiz bir biçimde almamak gerekir. Ayrıyeten, monoklonal antikorlarla sedef hastalığının tedavisinde yüksek bir verimlilik vardır. Hastalığın gelişmeninden sorumlu maksatları seçici olarak tanımlarlar.
Sedef hastalığı için UV tedavisi, ultrason tedavisi ve duygusal gerilimi gideren, nörojenik bozuklukların tedavisine yardımcı olan çeşitli fizyoterapi biçimleri de kullanılmaktadır.
Ozon tedavisi de çoğunlukla kullanılır. Ağrıları yatıştırıcı etkisinin yanı sıra tedavi edici tesirleri de vardır.
Sedef hastalığının önlenmesi için sağlıklı bir ömür usulü sürmek, alkollü içecekleri ve kızarmış, tuzlu, yağlı yiyecekleri diyetten çıkarmak ve güzel yemek gerekir. Cildinize uygun biçimde bakmanız değerlidir. Sert lifler yumuşak bir sünger yahut pamuklu bezle değiştirilmelidir ve olağan sabun, pH açısından nötr bir sabunla değiştirilmelidir. Duştan daha sonra cilt bir havluyla ovulmamalıdır, nazikçe kurutulmalıdır. Doğal kumaşlardan yapılmış ve vücuda uygun giysiler giymek daha düzgündür. Ayrıyeten şiddetli gerilimden kaçınılmalıdır.