Hücreler, hayatı sürdüren kimyasal tepkilerin gerçekleşmesi için oksijene gereksinim duyar. Bu niçinle nefes alırız. Ancak bu tepkiler beraberinde proteinlere, hücre zarlarına ve genetik malzemeye saldıran özgür radikaller de üretir.
Soluduğumuz oksijenin yüzde 1’i potansiyel olarak ziyanlı özgür radikallere dönüştürülür.
Özgür radikallerin tesirine karşı koymak için beden glutatyon, süperoksit dismutaz ve peroksidazlar üzere antioksidan metabolitleri ve enzimleri salgılar.
Lakin, kendini savunma sistemleri tam olarak tesirli değilse ve epey fazla hür radikal oluştuysa, bunama, arterioskleroz, diyabet ve kanser üzere yaşlanma ile alakalı hastalıklara yakalanma riskini artıran bir “oksidatif stres” üretilir.
Bu çeşit durumlarda bedene yardımcı olabilecek antioksidanlar açısından varlıklı besinler vardır. Antioksidan açısındna varlıklı meyve ve zerzevatları daha fazla tüketen şahısların bu hastalıklara yakalanma riskleri her vakit daha düşüktür.
TÜM BEDENİ KORUYOR
Antioksidan kapasite gösteren besinler, bir defa alındığında kanın antioksidan aktivitesini artırabilir. Deneyler, tüketilen zerzevat ve meyve ölçüsünün iki katına çıkarılmasının, kanın antioksidan gücünü yüzde 10-25 oranında artırdığını göstermiştir.
Sıhhate birinci faydalı tesirlerinden biri, kılcal damar ağını düzgün durumda tutmasıdır, bu da deveranı güzelleştirerek uzun vadeli hafıza kaybını önler, öğrenme yeteneğini korur, akciğerleri ve öbür organları korur.
birebir vakitte, hem bedenin kendisi tarafınca üretilen birebir vakitte besin tarafınca sağlanan farklı antioksidan bileşiklerin nasıl birleştiği hakkında hala fazlaca az şey bilinmektedir. Araştırmalar, bir hususun bedenin antioksidan sistemine girdiğinde tesirli olabileceğini, fakat ahenk sağlayamazsa fark edilmeden geçebileceğini gösteriyor.
Örneğin laboratuvarda tesirli antioksidan olan birtakım hususların sindirim sisteminden geçerken bozulduğu ve kandaki antioksidan düzeyini güzelleştirmediği gözlemlenmiştir.
Her ne kadar daha fazla araştırmaya muhtaçlık olsa da, kanıtlanmış antioksidan besinlerin ve bileşiklerin bir listesini yapmak için kâfi bilgi vardır. Bitkiler bol bol antioksidan içerir. Zira, bitkiler fotosentez sırasında saf oksijen üretirler, bu niçinle kendilerini çeşitli kuvvetli antioksidanlar aracılığıyla onun tesirlerinden muhafazaları gerekir.
BAĞIŞIKLIĞI GÜÇLENDİRİYOR
E vitamini, yeterli bir antioksidan olarak kabul edilmektedir. Yağ bakımından varlıklı besinlerde bulunur ve oksidasyonu önler. Doymamış yağ asitlerinden oluşan hücre zarlarını korur.
beraberinde, damarlar ve kalp üzerinde olumsuz tesirlere niye olan makûs kolesterol LDL’nin oksidasyonunu da önler.
Sızma bitkisel yağlar bilhassa ayçiçeği, susam, soya ve zeytinyağı güzel ölçüde E vitamini içerir. Bunlar dışında avokado ve başta badem olmak üzere kuru yemiş ve yağlı tohumalr düzgün ölçüde E vitamini içerir.
C vitamini de yeterli bir antioksidan olarak kabul edilir. Turunçgiller, kivi, papaya ve kırmızı biber en epeyce C vitamini içeren besinlerdir. C vitamini, Kan plazmasındaki birinci antioksidan savunma çizgisi olarak kabul edilir.
Bedenin ortasında, hücre zarlarının korunmasına yardımcı olan E vitaminini bir daha üretme yeteneğine sahiptir. Ayrıyeten bağışıklık sistemini uyarır ve bağ dokusunun kemiklerde, kıkırdakta, tendonlarda ve bağlarda salgıladığı bir unsur olan kolajen üretiminde yer alır.
Hem E birebir vakitte C vitaminleri yüksek sıcaklıklara hassastır, bu niçinle bunlardan en uygun biçimde yararlanmak için besinleri çiğ tüketmeniz önerilir.
Antioksidan bakımından güçlü biroldukça besin, ekseriyetle renkli tonlarda olur. Renk, antiradikal unsurların tipi ve konsantrasyonunun bir göstergesidir.
Her renk, makul bir hami tesire sahip bir cins antioksidanın varlığını ortaya çıkarır:
Beta karoten yahut provitamin A, sarı ve turuncu besinlerde bulunur ve onlara rengini veren karotenoidtir. Havuç ve kayısı üzere besinler bol bol içerir. C ve E vitaminleri üzere bağışıklık sistemini güçlendirir ve hücre zarlarını korur.
Likopen ise akla parlak kırmızı renkleri getirmelidir. Domates, kırmızı ve pembe üzüm, karpuz ve papaya âlâ ölçüde likopen içerir. Likopen açısından güçlü diyetler, kalp hastalıklarını ve birtakım kanserleri, bilhassa prostat ve ağız kanserlerini uzak tutma yetenekleri niçiniyle tavsiye edilir.
Lutein ve zeaksantin de kartenoidlerdir ve sarı yeşilimsi renklerden sorumludurlar. Ispanak, lahana ve karnabahar uygun ölçüde lutein ve zeaksantin içerir. Ziyanlı organzmaların taarruzlarına karşı beğenilen retinanın esirgeyici kalkanları nazaranvi görürler. Önlenebilir körlüğün ana niçinleri olan katarakt ve makula dejenerasyonunu bu türlü önlerler.
P VİTAMİNİ DE TESİR EDİYOR
Polifenolik bileşikler 1930 yılında Nobel ödüllü Albert Szent-György tarafınca keşfedilmiştir. Başlangıçta P vitamini ve C2 vitamini olarak isimlendirilmiştir zira kimilerinin C vitaminine emsal özellikleri vardır.
Keşfedilmesinden bu yana, beş binden çok polifenol ve türevi yahut flavonoid tanımlanmıştır.
Şu anda biroldukça fonksiyonu olduğu bilinmektedir. Bağışıklık sistemini desteklerler, hücre büyümesini düzenlerler, hormonların taşınmasına katılırlar, besinlerin emilimini etkilerler ve bedenin toksinlerden arınma süreçlerine katılırlar.
İndoller ve sulfurans ismindeki polifenoller, turpgiller ailesinden sebzelerde (lahana, karnabahar, brokoli, şalgam, su teresi) bulunurlar ve tümör gelişmenini engelleyen antioksidanlardır.
Bu cins sebzeler ayrıyeten yüksek ölçülerde lif, C vitamini, selenyum ve folik asit içerir. Kâfi dozlarda alındığında kalp krizlerini ve hudut sistemi bozuklukları önlerler.
Kuersetin de antioksidan özellikleri olan polifenolik bir bileşiktir. Elma, brokoli, kiraz, üzüm, lahana ve bilhassa de soğanda bulunur. Araştırmalar göğüs, cilt, yumurtalık, akciğer ve safra kesesi kanserlerini önleyebileceğini gösteriyor. Ayrıyeten kardiyovasküler hastalık riskini azaltır, alerjilerle savaşır ve astımı hafifçeletir.
Epigallokatekin galat da en kuvvetli antioksidan tesirine sahip polifenollerin biridir. Yeşil çay da bulunur ve Parkinson, Alzheimer ve romatoid artrit hastalıklarına karşı gözetici olduğu tespit edilmiştir.
Bir çalışma, Asya’da bu dejeneratif hastalıkların görülme sıklığının daha düşük olduğunu, zira biroldukça erkek ve hanımın günde ortalama bir litre yeşil çay içtiğini öen sürüyor.
Kurkumin de zerdeçalın ana hususu olan antioksidan özellikte bir polifenoldür. Bu unsur Hindistan’da Ayurveda tıbbı tarafınca binlerce yıldır kullanılmaktadır ve bilim insanları şu anda miyelom, pankreas ve kolon kanseri, sedef hastalığı ve Alzheimer tedavisinde aktifliğini araştırmaktadır.
Zerdeçal, beden tarafınca emilimini 20 katına çıkardığı ve tüm gücünden yararlanmaya imkan sunduğu için biberle bir arada tüketilmelidir. Sıcak suda yahut yağda çözülerek alınması da faydalarını arttırır.
Ellajik asit de bilhassa çilek ve öbür meyvelerde bulunan antioksidan özellikte bir polifenoldür. Genetik gereci hem çevresel kirleticilerden tıpkı vakitte iç kaynaklı hür radikallerden müdafaa özelliğine sahiptir. Bu niçinle antikanser bir unsurdur.
Proantosiyanidinler ve antosiyaninler de uygun antioksidanlardır ve mavi ve mor renkteki yaban mersini, böğürtlen ve erik üzere meyvelerde bol bol bulunurlar. Bu unsurlar, E vitamininden 50 kat, C vitamininden 20 kat daha faal oldukları için “süper antioksidanlar” olarak isimlendirilmiştir.
Koenzim Q10 da bir öteki kıymetli antioksidandır. E vitaminine benzeri biçimde hareket eder ve hücrelerin ömrünü uzattığı, teneffüs organlarını, mitokondriyi koruduğu gösterilmiştir. Bedenin kendisi tarafınca üretilir, lakin bitkisel besinler da değerli ölçüde sağlar.
SELENYUM VE ÇİNKO ATLANMAMALI
Selenyum ve çinko mineralleri antioksidan değildir, lakin beden tarafınca salgılanan özgür radikal enzimlerin çalışması için gereklidir.
Selenyum dokuların yaşlanmasını ve prostat ve kolon kanserlerini önler. Buğday tohumu ve kepek, soğan, sarımsak, domates ve lahanada bulunur.
Çinko, bedende epey sayıda sürece katılır: Güç üretimi, üreme, bağışıklık sistemi ile ilgili en az 200 beden enziminin bir bileşenidir. Susam ve kabak çekirdeği, zencefil ve cevizlerde bol bol bulunur.
Soluduğumuz oksijenin yüzde 1’i potansiyel olarak ziyanlı özgür radikallere dönüştürülür.
Özgür radikallerin tesirine karşı koymak için beden glutatyon, süperoksit dismutaz ve peroksidazlar üzere antioksidan metabolitleri ve enzimleri salgılar.
Lakin, kendini savunma sistemleri tam olarak tesirli değilse ve epey fazla hür radikal oluştuysa, bunama, arterioskleroz, diyabet ve kanser üzere yaşlanma ile alakalı hastalıklara yakalanma riskini artıran bir “oksidatif stres” üretilir.
Bu çeşit durumlarda bedene yardımcı olabilecek antioksidanlar açısından varlıklı besinler vardır. Antioksidan açısındna varlıklı meyve ve zerzevatları daha fazla tüketen şahısların bu hastalıklara yakalanma riskleri her vakit daha düşüktür.
TÜM BEDENİ KORUYOR
Antioksidan kapasite gösteren besinler, bir defa alındığında kanın antioksidan aktivitesini artırabilir. Deneyler, tüketilen zerzevat ve meyve ölçüsünün iki katına çıkarılmasının, kanın antioksidan gücünü yüzde 10-25 oranında artırdığını göstermiştir.
Sıhhate birinci faydalı tesirlerinden biri, kılcal damar ağını düzgün durumda tutmasıdır, bu da deveranı güzelleştirerek uzun vadeli hafıza kaybını önler, öğrenme yeteneğini korur, akciğerleri ve öbür organları korur.
birebir vakitte, hem bedenin kendisi tarafınca üretilen birebir vakitte besin tarafınca sağlanan farklı antioksidan bileşiklerin nasıl birleştiği hakkında hala fazlaca az şey bilinmektedir. Araştırmalar, bir hususun bedenin antioksidan sistemine girdiğinde tesirli olabileceğini, fakat ahenk sağlayamazsa fark edilmeden geçebileceğini gösteriyor.
Örneğin laboratuvarda tesirli antioksidan olan birtakım hususların sindirim sisteminden geçerken bozulduğu ve kandaki antioksidan düzeyini güzelleştirmediği gözlemlenmiştir.
Her ne kadar daha fazla araştırmaya muhtaçlık olsa da, kanıtlanmış antioksidan besinlerin ve bileşiklerin bir listesini yapmak için kâfi bilgi vardır. Bitkiler bol bol antioksidan içerir. Zira, bitkiler fotosentez sırasında saf oksijen üretirler, bu niçinle kendilerini çeşitli kuvvetli antioksidanlar aracılığıyla onun tesirlerinden muhafazaları gerekir.
BAĞIŞIKLIĞI GÜÇLENDİRİYOR
E vitamini, yeterli bir antioksidan olarak kabul edilmektedir. Yağ bakımından varlıklı besinlerde bulunur ve oksidasyonu önler. Doymamış yağ asitlerinden oluşan hücre zarlarını korur.
beraberinde, damarlar ve kalp üzerinde olumsuz tesirlere niye olan makûs kolesterol LDL’nin oksidasyonunu da önler.
Sızma bitkisel yağlar bilhassa ayçiçeği, susam, soya ve zeytinyağı güzel ölçüde E vitamini içerir. Bunlar dışında avokado ve başta badem olmak üzere kuru yemiş ve yağlı tohumalr düzgün ölçüde E vitamini içerir.
C vitamini de yeterli bir antioksidan olarak kabul edilir. Turunçgiller, kivi, papaya ve kırmızı biber en epeyce C vitamini içeren besinlerdir. C vitamini, Kan plazmasındaki birinci antioksidan savunma çizgisi olarak kabul edilir.
Bedenin ortasında, hücre zarlarının korunmasına yardımcı olan E vitaminini bir daha üretme yeteneğine sahiptir. Ayrıyeten bağışıklık sistemini uyarır ve bağ dokusunun kemiklerde, kıkırdakta, tendonlarda ve bağlarda salgıladığı bir unsur olan kolajen üretiminde yer alır.
Hem E birebir vakitte C vitaminleri yüksek sıcaklıklara hassastır, bu niçinle bunlardan en uygun biçimde yararlanmak için besinleri çiğ tüketmeniz önerilir.
Antioksidan bakımından güçlü biroldukça besin, ekseriyetle renkli tonlarda olur. Renk, antiradikal unsurların tipi ve konsantrasyonunun bir göstergesidir.
Her renk, makul bir hami tesire sahip bir cins antioksidanın varlığını ortaya çıkarır:
Beta karoten yahut provitamin A, sarı ve turuncu besinlerde bulunur ve onlara rengini veren karotenoidtir. Havuç ve kayısı üzere besinler bol bol içerir. C ve E vitaminleri üzere bağışıklık sistemini güçlendirir ve hücre zarlarını korur.
Likopen ise akla parlak kırmızı renkleri getirmelidir. Domates, kırmızı ve pembe üzüm, karpuz ve papaya âlâ ölçüde likopen içerir. Likopen açısından güçlü diyetler, kalp hastalıklarını ve birtakım kanserleri, bilhassa prostat ve ağız kanserlerini uzak tutma yetenekleri niçiniyle tavsiye edilir.
Lutein ve zeaksantin de kartenoidlerdir ve sarı yeşilimsi renklerden sorumludurlar. Ispanak, lahana ve karnabahar uygun ölçüde lutein ve zeaksantin içerir. Ziyanlı organzmaların taarruzlarına karşı beğenilen retinanın esirgeyici kalkanları nazaranvi görürler. Önlenebilir körlüğün ana niçinleri olan katarakt ve makula dejenerasyonunu bu türlü önlerler.
P VİTAMİNİ DE TESİR EDİYOR
Polifenolik bileşikler 1930 yılında Nobel ödüllü Albert Szent-György tarafınca keşfedilmiştir. Başlangıçta P vitamini ve C2 vitamini olarak isimlendirilmiştir zira kimilerinin C vitaminine emsal özellikleri vardır.
Keşfedilmesinden bu yana, beş binden çok polifenol ve türevi yahut flavonoid tanımlanmıştır.
Şu anda biroldukça fonksiyonu olduğu bilinmektedir. Bağışıklık sistemini desteklerler, hücre büyümesini düzenlerler, hormonların taşınmasına katılırlar, besinlerin emilimini etkilerler ve bedenin toksinlerden arınma süreçlerine katılırlar.
İndoller ve sulfurans ismindeki polifenoller, turpgiller ailesinden sebzelerde (lahana, karnabahar, brokoli, şalgam, su teresi) bulunurlar ve tümör gelişmenini engelleyen antioksidanlardır.
Bu cins sebzeler ayrıyeten yüksek ölçülerde lif, C vitamini, selenyum ve folik asit içerir. Kâfi dozlarda alındığında kalp krizlerini ve hudut sistemi bozuklukları önlerler.
Kuersetin de antioksidan özellikleri olan polifenolik bir bileşiktir. Elma, brokoli, kiraz, üzüm, lahana ve bilhassa de soğanda bulunur. Araştırmalar göğüs, cilt, yumurtalık, akciğer ve safra kesesi kanserlerini önleyebileceğini gösteriyor. Ayrıyeten kardiyovasküler hastalık riskini azaltır, alerjilerle savaşır ve astımı hafifçeletir.
Epigallokatekin galat da en kuvvetli antioksidan tesirine sahip polifenollerin biridir. Yeşil çay da bulunur ve Parkinson, Alzheimer ve romatoid artrit hastalıklarına karşı gözetici olduğu tespit edilmiştir.
Bir çalışma, Asya’da bu dejeneratif hastalıkların görülme sıklığının daha düşük olduğunu, zira biroldukça erkek ve hanımın günde ortalama bir litre yeşil çay içtiğini öen sürüyor.
Kurkumin de zerdeçalın ana hususu olan antioksidan özellikte bir polifenoldür. Bu unsur Hindistan’da Ayurveda tıbbı tarafınca binlerce yıldır kullanılmaktadır ve bilim insanları şu anda miyelom, pankreas ve kolon kanseri, sedef hastalığı ve Alzheimer tedavisinde aktifliğini araştırmaktadır.
Zerdeçal, beden tarafınca emilimini 20 katına çıkardığı ve tüm gücünden yararlanmaya imkan sunduğu için biberle bir arada tüketilmelidir. Sıcak suda yahut yağda çözülerek alınması da faydalarını arttırır.
Ellajik asit de bilhassa çilek ve öbür meyvelerde bulunan antioksidan özellikte bir polifenoldür. Genetik gereci hem çevresel kirleticilerden tıpkı vakitte iç kaynaklı hür radikallerden müdafaa özelliğine sahiptir. Bu niçinle antikanser bir unsurdur.
Proantosiyanidinler ve antosiyaninler de uygun antioksidanlardır ve mavi ve mor renkteki yaban mersini, böğürtlen ve erik üzere meyvelerde bol bol bulunurlar. Bu unsurlar, E vitamininden 50 kat, C vitamininden 20 kat daha faal oldukları için “süper antioksidanlar” olarak isimlendirilmiştir.
Koenzim Q10 da bir öteki kıymetli antioksidandır. E vitaminine benzeri biçimde hareket eder ve hücrelerin ömrünü uzattığı, teneffüs organlarını, mitokondriyi koruduğu gösterilmiştir. Bedenin kendisi tarafınca üretilir, lakin bitkisel besinler da değerli ölçüde sağlar.
SELENYUM VE ÇİNKO ATLANMAMALI
Selenyum ve çinko mineralleri antioksidan değildir, lakin beden tarafınca salgılanan özgür radikal enzimlerin çalışması için gereklidir.
Selenyum dokuların yaşlanmasını ve prostat ve kolon kanserlerini önler. Buğday tohumu ve kepek, soğan, sarımsak, domates ve lahanada bulunur.
Çinko, bedende epey sayıda sürece katılır: Güç üretimi, üreme, bağışıklık sistemi ile ilgili en az 200 beden enziminin bir bileşenidir. Susam ve kabak çekirdeği, zencefil ve cevizlerde bol bol bulunur.