ROMA – Duvarda Marco Pannella'nın Dalai Lama'yı kucakladığı ve aşağıda oturduğu büyük bir fotoğraf var. Beniamino Zuncheddu, gözlükleri kancalı burnunun ucunda tutuluyordu. Şöyle fısıldıyor: “Bu 33 yılda her şeyi kaçırdım, dünya kendi adına hareket etti, bensiz. Hiçbir şey yapmadan beni zorla götürdükleri bu hapis cezasının ne olduğunu şimdi açıklayamam. Anlamak için dinlenmeye, zihinsel dinlenmeye ihtiyacım var. Onu kız kardeşim Augusta'nın evinde bulacağım.”
İtalya'nın en uzun adalet kaybı
İtalya'daki en uzun adli hatanın – 33 yıl hapis – serbest bırakılmasının ertesi günü, 8 Ocak 1991'de Sardunyalı Anonim'in dünyasına yakın üç kavgacı kişiyi öldürmekle suçlanan ve tüm gerçeklere karşı suçlanan hizmetçi çoban, şaşkınlığa uğradı. Bak, bazen acı veren bir gülümseme. Şöyle anlatıyor: “Kafesteki küçük bir kuştum, fiziksel aktivite yapamıyordum, bazen hareket bile edemiyordum. Bana sürekli şunu söylediler: Tövbe et, itiraf et ve çık, ama benim hiçbir şeyden tövbe etmeme gerek yoktu, hiçbir şey yapmamıştım. Evet, diğer tüm kuşlara, mahkûm arkadaşlarıma selamlar, gidip onları ziyaret etmek isterim ama Uta hapishanesini, o karanlık mekanları yeniden görmek bugün benim için çok zor”.
Kırık bir hayat
Cagliari'nin yirmi beş kilometre kuzeyindeki maksimum güvenlikli hapishane, ona fiziksel sorunlar yaşattı. 27 yaşında yaşamına son verdi: “Her şeyimi elimden aldılar” diyor şimdi 58 yaşında olan, “aile kurma, çalışma imkânı. Gelecekte tazminatın ne olacağını bilmiyorum, şimdi benden çalabileceklerini çaldılar.”
Yalanlardan oluşan bir kale
Cuma akşamı, saat dokuzu çeyrek geçe, Temyiz Mahkemesi -kesin olarak- kendisini önce Nuoro'daki Bad 'e Carros'ta, ardından Cagliari'deki Buon Cammino'da hapse götüren soruşturma hattının bir kale olduğunu söyledi. yalanlardan. Bu tutuklama ve tutuklama, birçok yargıç tarafından da yinelenen bir adalet hatasından çok daha fazlasıydı; 1990'larda Kaçırma Şirketi zenginlerin fidyeleriyle geçinirken, Devleti ve onun muhbirlerini korumaya yönelik bir komploydu. Savunma danışmanı Komutan Matteucci, “Olay mahallini insansız hava araçlarından alınan fotoğraflarla yeniden inşa ettik” diye açıklıyor, “o akşam Cuili is Coccus kıvrımında Zuncheddu'nun varlığıyla her şey uyumsuzdu”.
33 yıldır masum
Konferansa ev sahipliği yapan Radikal Parti'nin sekreteri Maurizio Turci, “Beniamino bir suça karışan masum bir insan değildi, evinden alınan ve bilmediği bir hikayenin içine sokulan bir yabancıydı” diyor. Neredeyse her akşam yaptığı gibi engelli bir arkadaşını ziyarete gidiyordu: 75 dakika sonra Burcei'deki evinden ayrılıp evine dönerken paramiliter komandoların kurduğu pusuya atfedildiler. Avukat şimdi şöyle konuşuyor: “O yeniden yapılanmada hiçbir şeye dayanamadı ama otuz üç yıl sürdü.” Mauro Trogu.
Polis şu anda araştırılıyor Mario Udasavcının yakın işbirlikçisi Luigi LombardiniKaçırma sezonunda 37 Sardunyalı kaçağın teslim edildiği ve Ağustos 1998'de Silvia Melis'in kaçırılması kapsamında gasp suçundan soruşturma altına alınan kişi intihar etti. O yıla kadar Interpol'de Lombardini'nin ölümünden sonra emekli olan Uda, devlet stratejilerinden bahsetmeden otobiyografik kitaplar yazdı ve bugün Cagliari'de özel dedektif olarak çalışıyor. Son yargıçlar, koyun ağılı katliamından sağ kurtulan Luigi Pinna'ya, tanınmanın arifesinde on altı şüpheli arasında Beniamino Zuncheddu'nun fotoğrafını gösteren kişinin kendisi olduğunu kabul etti. Polis şunu önerdi: “Oydu.” Haftalarca süren tereddüt ve yanlış tanımanın ardından Pinna şunu doğruladı: “Vuran Zuncheddu'ydu, gördüm.”
“Gençtim, şimdi yaşlıyım”
Artık Pannella ve Dalai Lama yönetimindeki Beniamino, kimseye karşı nefreti olmadığını, Pinna'nın bile hepsinden daha büyük bir sistemin kurbanı olduğunu söylüyor. O günlerde, yani üç cinayetten tam üç gün sonra bölgedeki girişimci Luigi Murgia, ailenin 600 milyon liralık fidye ödemesinin ardından serbest bırakıldı. Faddalar – Gesuino ve Giuseppe, baba ve oğul, Sinnai ve Burcei dağları arasındaki ağılın sahipleri, çalışanları Ignazio Pusceddu – Murgia'yı kaçıranları ve koruyucularını tanıyordu. Girişimciyi kaçıranlardan biri ve savcı Lombardini'nin sırdaşı, cinayetlerin hemen ardından Cuili is Coccus'un koyun ağılını ele geçirmişti.
Beniamino Zuncheddu veda ediyor ve sabır istiyor: “Artık evime gitmek istiyorum, biliyorum ki dün gece Burcei'de kutlama çanları çaldı. Herkese sarılmak, herkese teşekkür etmek ve benim için de bir hayat var mı diye bakmak istiyorum. Bunu hayal edemiyorum. Gençtim ve yaşlıyım.”
İtalya'nın en uzun adalet kaybı
İtalya'daki en uzun adli hatanın – 33 yıl hapis – serbest bırakılmasının ertesi günü, 8 Ocak 1991'de Sardunyalı Anonim'in dünyasına yakın üç kavgacı kişiyi öldürmekle suçlanan ve tüm gerçeklere karşı suçlanan hizmetçi çoban, şaşkınlığa uğradı. Bak, bazen acı veren bir gülümseme. Şöyle anlatıyor: “Kafesteki küçük bir kuştum, fiziksel aktivite yapamıyordum, bazen hareket bile edemiyordum. Bana sürekli şunu söylediler: Tövbe et, itiraf et ve çık, ama benim hiçbir şeyden tövbe etmeme gerek yoktu, hiçbir şey yapmamıştım. Evet, diğer tüm kuşlara, mahkûm arkadaşlarıma selamlar, gidip onları ziyaret etmek isterim ama Uta hapishanesini, o karanlık mekanları yeniden görmek bugün benim için çok zor”.
Kırık bir hayat
Cagliari'nin yirmi beş kilometre kuzeyindeki maksimum güvenlikli hapishane, ona fiziksel sorunlar yaşattı. 27 yaşında yaşamına son verdi: “Her şeyimi elimden aldılar” diyor şimdi 58 yaşında olan, “aile kurma, çalışma imkânı. Gelecekte tazminatın ne olacağını bilmiyorum, şimdi benden çalabileceklerini çaldılar.”
Yalanlardan oluşan bir kale
Cuma akşamı, saat dokuzu çeyrek geçe, Temyiz Mahkemesi -kesin olarak- kendisini önce Nuoro'daki Bad 'e Carros'ta, ardından Cagliari'deki Buon Cammino'da hapse götüren soruşturma hattının bir kale olduğunu söyledi. yalanlardan. Bu tutuklama ve tutuklama, birçok yargıç tarafından da yinelenen bir adalet hatasından çok daha fazlasıydı; 1990'larda Kaçırma Şirketi zenginlerin fidyeleriyle geçinirken, Devleti ve onun muhbirlerini korumaya yönelik bir komploydu. Savunma danışmanı Komutan Matteucci, “Olay mahallini insansız hava araçlarından alınan fotoğraflarla yeniden inşa ettik” diye açıklıyor, “o akşam Cuili is Coccus kıvrımında Zuncheddu'nun varlığıyla her şey uyumsuzdu”.
33 yıldır masum
Konferansa ev sahipliği yapan Radikal Parti'nin sekreteri Maurizio Turci, “Beniamino bir suça karışan masum bir insan değildi, evinden alınan ve bilmediği bir hikayenin içine sokulan bir yabancıydı” diyor. Neredeyse her akşam yaptığı gibi engelli bir arkadaşını ziyarete gidiyordu: 75 dakika sonra Burcei'deki evinden ayrılıp evine dönerken paramiliter komandoların kurduğu pusuya atfedildiler. Avukat şimdi şöyle konuşuyor: “O yeniden yapılanmada hiçbir şeye dayanamadı ama otuz üç yıl sürdü.” Mauro Trogu.
Polis şu anda araştırılıyor Mario Udasavcının yakın işbirlikçisi Luigi LombardiniKaçırma sezonunda 37 Sardunyalı kaçağın teslim edildiği ve Ağustos 1998'de Silvia Melis'in kaçırılması kapsamında gasp suçundan soruşturma altına alınan kişi intihar etti. O yıla kadar Interpol'de Lombardini'nin ölümünden sonra emekli olan Uda, devlet stratejilerinden bahsetmeden otobiyografik kitaplar yazdı ve bugün Cagliari'de özel dedektif olarak çalışıyor. Son yargıçlar, koyun ağılı katliamından sağ kurtulan Luigi Pinna'ya, tanınmanın arifesinde on altı şüpheli arasında Beniamino Zuncheddu'nun fotoğrafını gösteren kişinin kendisi olduğunu kabul etti. Polis şunu önerdi: “Oydu.” Haftalarca süren tereddüt ve yanlış tanımanın ardından Pinna şunu doğruladı: “Vuran Zuncheddu'ydu, gördüm.”
“Gençtim, şimdi yaşlıyım”
Artık Pannella ve Dalai Lama yönetimindeki Beniamino, kimseye karşı nefreti olmadığını, Pinna'nın bile hepsinden daha büyük bir sistemin kurbanı olduğunu söylüyor. O günlerde, yani üç cinayetten tam üç gün sonra bölgedeki girişimci Luigi Murgia, ailenin 600 milyon liralık fidye ödemesinin ardından serbest bırakıldı. Faddalar – Gesuino ve Giuseppe, baba ve oğul, Sinnai ve Burcei dağları arasındaki ağılın sahipleri, çalışanları Ignazio Pusceddu – Murgia'yı kaçıranları ve koruyucularını tanıyordu. Girişimciyi kaçıranlardan biri ve savcı Lombardini'nin sırdaşı, cinayetlerin hemen ardından Cuili is Coccus'un koyun ağılını ele geçirmişti.
Beniamino Zuncheddu veda ediyor ve sabır istiyor: “Artık evime gitmek istiyorum, biliyorum ki dün gece Burcei'de kutlama çanları çaldı. Herkese sarılmak, herkese teşekkür etmek ve benim için de bir hayat var mı diye bakmak istiyorum. Bunu hayal edemiyorum. Gençtim ve yaşlıyım.”