Nahla Osman… Altı yaşındaydı. Suriye’nin İdlib vilayetindeki bir mülteci kampında, babası ve ablasıyla yaşıyordu. Annesi Türkiye’ye kaçmıştı; babasının ise onu kampta dolaşmaması için zincirlediği, hatta kimi vakit bir kafese koyduğu herkesçe biliniyordu.
4 Mayıs günü kampta yaşayanlar onu baygın biçimde buldu ve yakındaki Killi köyünün hastanesine götürdü. Ablasının anlatımına göre, bu sırada fazlaca aç kalmış olan Nahla kendisine verilen yemeği o kadar süratli yedi ki, boğularak öldü…
Resmi vefat raporunda da beslenme yetersizliği çektiği ve mevt niçininin boğulma olduğu yazıyordu.
Gazete Duvar’ın aktardığına nazaran; New York Times (NYT) gazetesi, Suriye’deki iç savaşın insani trajedisini bir sefer daha gözler önüne seren bu olayın peşine düştü. Kampta NYT’ye konuşanlar, Nahla’nın yaşadıklarını, baba Issam Osman’ın psikolojisini ve şartların yükünü anlattı.
BABASI KAÇMAMASI İÇİN ZİNCİRLİYORDU
Kamp yetkilisi Hişam Ali Omar, “Babası onu kampın dışına çıkmaması için ellerinden ya da ayaklarından zincirlerdi. Birden çok defa, en azından onu kafese koymuş üzere olmaması için ellerini çözmesini istedik lakin daima reddetti” dedi. Omar, kamptaki kalabalık ve hijyenik olmayan şartların çocuk bakımını zorlaştırdığını belirterek, “Çadırlarda yaşıyoruz, kapı ya da kilit yok. Çocuk etrafta geziyordu, tek tahlil onu bağlamaktı” argümanında bulundu.
‘KAMPLARDA YAŞAMAK KOLAY DEĞİL’
Kamptaki insanların Nahla için üzüldüğünü ve ona yemek verdiğini anlatan Omar, babasının Nahla’yı zincirlediğinin bilindiğini lakin insanların buna müdahale etmediğini söylemiş oldu. NYT’nin haberinde kamptaki ailelerin büyük kısmının birbirini tanıdığı ve bu niçinle yetkililere şikâyette bulunmadığı belirtilirken, Omar da “Hepimiz birebir köyden geliyorduk, ötürüsıyla olayı ortamızda tutmak daha iyiydi” dedi. Omar, “Kamplarda yaşamak kolay değil. Buradaki beşerler işsiz. Günlük problemlerle başetmek zorundalar. Ailelerin, yemek aramak için çocuklarını çöpe gönderdiğini gördüm” diye konuştu.
Nahla’nın amcası Adnan el Aluş, İdlib’in bir öbür yerindeki konutlarını, Suriye ordusunun bölgeyi ele geçirmesinden daha sonra terk ederek bu kampa yerleştiklerini anlattı. Aluş, Nahla’nın anne-babasının boşandığını, annesinin mülteci olarak Türkiye’ye yerleştiğini söylemiş oldu.
‘KARDEŞİNE ‘BAKTERİNİN ANASI’ DERLERDİ’
Nahla’yı hastaneye götüren 22 yaşındaki ablası Heba Osman ise başka çocukların bir cilt enfeksiyonu geçirdiği için kardeşiyle dalga geçtiklerini, kimi vakit yalnızca onu korkutacağını bildikleri için başından aşağı su döktüklerini anlattı; “Kardeşine ‘bakterinin anası’ derlerdi, babam bütün bu baskıyı kaldıramadı” dedi.
‘BİRKAÇ AY EVVELKİ ŞİKAYET DİKKATE ALINMADI’
Babasının Nahla’yı zincirlediği yetkililer tarafınca da biliniyordu. Suriye’de silahlı isyancıların denetimindeki bölgelerde savaşı belgeleyen aktivist Ahmad Rahal, birkaç ay evvel bu kampı da ziyaret etmişti. Nahla’yla sohbet ettiği bir görüntüyü New York Times ile paylaşan Rahal, çocuğa ismini ve ne aradığını sorumuştu. “Bir sandviç” diyen Nahla, yaralı ellerini uzatmış, babasının kendisini dövdüğünü söylemişti. Rahal, bu olayı yetkililere bildirdiğini lakin kimsenin bir şey yapmadığını söylemiş oldu.
GÖZALTINA ALINAN BABA: BAĞLAMAK ZORUNDAYDIM
Nahla’nın hayli acıktığı için hastanede süratle yemek yerken boğularak ölmesinin ve zincirlenmiş fotoğraflarının toplumsal medyada yayılmasının akabinde babası kısa müddetliğine ihmal suçlamasıyla gözaltına alındı. Birkaç hafta ortasında özgür bırakıldıktan daha sonra NYT’ye konuşan Osman, kızını kimi vakit zincirlediğini kabul etse de ona ziyan vermediğini öne sürdü.
“Evet kimi vakit onu bağlardım, o denli yapmak zorundaydım” diyen baba, altı yaşındaki Nahla’nın giyinik olmadan kampta dolaştığını, komşuların şikayet ettiğini savundu; “Sabahları ve akşamları çadırdan çıkardı. Burada bir çeşit ormanda yaşıyoruz” dedi. Osman, berbat bir baba olmakla suçlandığına inanamadığını da söyleyerek, “Nahla temiz bir melek. Kızıma hiç bir vakit ziyan vermem” diye konuştu.
‘MİLYONLARCA ÇOCUK AÇ’
Nahla’nın mevti, Suriye’deki iç savaşın ortasında büyüyen çocukların yaşamak zorunda bırakıldıkları trajediyi bir kere daha gözler önüne seriyor. Çocukları Kurtarın Örgütü’nün sözcülerinden Ahmed Bayram, kamplarda yaşayan milyonlarca çocuğun aç olduğunu, eğitim, sıhhat hizmeti yahut sıradan hijyen kurallarından yoksun olduğunu söylüyor.
Bayram, “Daha birinci yağmurda tehlikeli bir ortama dönüşen çadırlarda doğmuş çocuklardan kelam ediyoruz. Uyku saatine yataklarının kuru olup olmayacağını bile bilmeyen çocuklardan kelam ediyoruz. Olağan bir ömrün ne demek olduğunu unuttular” diyor.
Bayram, Suriye’nin kuzeybatısında çocuklar içindeki intihar oranlarının da yükseldiğine dikkat çekiyor, “11 yaşında ya da daha küçük çocukların hayattan vazgeçtiğini gördük” tabirlerini kullanıyor.
4 Mayıs günü kampta yaşayanlar onu baygın biçimde buldu ve yakındaki Killi köyünün hastanesine götürdü. Ablasının anlatımına göre, bu sırada fazlaca aç kalmış olan Nahla kendisine verilen yemeği o kadar süratli yedi ki, boğularak öldü…
Resmi vefat raporunda da beslenme yetersizliği çektiği ve mevt niçininin boğulma olduğu yazıyordu.
Gazete Duvar’ın aktardığına nazaran; New York Times (NYT) gazetesi, Suriye’deki iç savaşın insani trajedisini bir sefer daha gözler önüne seren bu olayın peşine düştü. Kampta NYT’ye konuşanlar, Nahla’nın yaşadıklarını, baba Issam Osman’ın psikolojisini ve şartların yükünü anlattı.
BABASI KAÇMAMASI İÇİN ZİNCİRLİYORDU
Kamp yetkilisi Hişam Ali Omar, “Babası onu kampın dışına çıkmaması için ellerinden ya da ayaklarından zincirlerdi. Birden çok defa, en azından onu kafese koymuş üzere olmaması için ellerini çözmesini istedik lakin daima reddetti” dedi. Omar, kamptaki kalabalık ve hijyenik olmayan şartların çocuk bakımını zorlaştırdığını belirterek, “Çadırlarda yaşıyoruz, kapı ya da kilit yok. Çocuk etrafta geziyordu, tek tahlil onu bağlamaktı” argümanında bulundu.
‘KAMPLARDA YAŞAMAK KOLAY DEĞİL’
Kamptaki insanların Nahla için üzüldüğünü ve ona yemek verdiğini anlatan Omar, babasının Nahla’yı zincirlediğinin bilindiğini lakin insanların buna müdahale etmediğini söylemiş oldu. NYT’nin haberinde kamptaki ailelerin büyük kısmının birbirini tanıdığı ve bu niçinle yetkililere şikâyette bulunmadığı belirtilirken, Omar da “Hepimiz birebir köyden geliyorduk, ötürüsıyla olayı ortamızda tutmak daha iyiydi” dedi. Omar, “Kamplarda yaşamak kolay değil. Buradaki beşerler işsiz. Günlük problemlerle başetmek zorundalar. Ailelerin, yemek aramak için çocuklarını çöpe gönderdiğini gördüm” diye konuştu.
Nahla’nın amcası Adnan el Aluş, İdlib’in bir öbür yerindeki konutlarını, Suriye ordusunun bölgeyi ele geçirmesinden daha sonra terk ederek bu kampa yerleştiklerini anlattı. Aluş, Nahla’nın anne-babasının boşandığını, annesinin mülteci olarak Türkiye’ye yerleştiğini söylemiş oldu.
‘KARDEŞİNE ‘BAKTERİNİN ANASI’ DERLERDİ’
Nahla’yı hastaneye götüren 22 yaşındaki ablası Heba Osman ise başka çocukların bir cilt enfeksiyonu geçirdiği için kardeşiyle dalga geçtiklerini, kimi vakit yalnızca onu korkutacağını bildikleri için başından aşağı su döktüklerini anlattı; “Kardeşine ‘bakterinin anası’ derlerdi, babam bütün bu baskıyı kaldıramadı” dedi.
‘BİRKAÇ AY EVVELKİ ŞİKAYET DİKKATE ALINMADI’
Babasının Nahla’yı zincirlediği yetkililer tarafınca da biliniyordu. Suriye’de silahlı isyancıların denetimindeki bölgelerde savaşı belgeleyen aktivist Ahmad Rahal, birkaç ay evvel bu kampı da ziyaret etmişti. Nahla’yla sohbet ettiği bir görüntüyü New York Times ile paylaşan Rahal, çocuğa ismini ve ne aradığını sorumuştu. “Bir sandviç” diyen Nahla, yaralı ellerini uzatmış, babasının kendisini dövdüğünü söylemişti. Rahal, bu olayı yetkililere bildirdiğini lakin kimsenin bir şey yapmadığını söylemiş oldu.
GÖZALTINA ALINAN BABA: BAĞLAMAK ZORUNDAYDIM
Nahla’nın hayli acıktığı için hastanede süratle yemek yerken boğularak ölmesinin ve zincirlenmiş fotoğraflarının toplumsal medyada yayılmasının akabinde babası kısa müddetliğine ihmal suçlamasıyla gözaltına alındı. Birkaç hafta ortasında özgür bırakıldıktan daha sonra NYT’ye konuşan Osman, kızını kimi vakit zincirlediğini kabul etse de ona ziyan vermediğini öne sürdü.
“Evet kimi vakit onu bağlardım, o denli yapmak zorundaydım” diyen baba, altı yaşındaki Nahla’nın giyinik olmadan kampta dolaştığını, komşuların şikayet ettiğini savundu; “Sabahları ve akşamları çadırdan çıkardı. Burada bir çeşit ormanda yaşıyoruz” dedi. Osman, berbat bir baba olmakla suçlandığına inanamadığını da söyleyerek, “Nahla temiz bir melek. Kızıma hiç bir vakit ziyan vermem” diye konuştu.
‘MİLYONLARCA ÇOCUK AÇ’
Nahla’nın mevti, Suriye’deki iç savaşın ortasında büyüyen çocukların yaşamak zorunda bırakıldıkları trajediyi bir kere daha gözler önüne seriyor. Çocukları Kurtarın Örgütü’nün sözcülerinden Ahmed Bayram, kamplarda yaşayan milyonlarca çocuğun aç olduğunu, eğitim, sıhhat hizmeti yahut sıradan hijyen kurallarından yoksun olduğunu söylüyor.
Bayram, “Daha birinci yağmurda tehlikeli bir ortama dönüşen çadırlarda doğmuş çocuklardan kelam ediyoruz. Uyku saatine yataklarının kuru olup olmayacağını bile bilmeyen çocuklardan kelam ediyoruz. Olağan bir ömrün ne demek olduğunu unuttular” diyor.
Bayram, Suriye’nin kuzeybatısında çocuklar içindeki intihar oranlarının da yükseldiğine dikkat çekiyor, “11 yaşında ya da daha küçük çocukların hayattan vazgeçtiğini gördük” tabirlerini kullanıyor.