Edison Fofana, kırmızı futbol forması ve tuzlu suya batırılmış şortuyla, geçtiğimiz bir sabah teknesine dört günlük balık tutma gezisi için ihtiyaç duyduğu galonlarca yakıt, bir kasa pirinç ve soda şişeleri yükledi.
Düzinelerce başka balıkçıyla kalabalık sahilde ve yakınlarda demirlemiş ahşap teknesi arasında gidip gelirken, başına da buz torbaları taşıdı – giderek daha pahalı bir mal ama yolculukta avını taze tutmak için gerekli.
33 yaşındaki Bay Fofana, teknesindeki buz saklama kutusuna atlayıp erimesini önlemek için yeni yığdığı yaprak buzun üzerine tuz serperken, “Bir hafta içinde buz fiyatları fırladı” dedi. “Ağlar, pirinç, yakıt, buz, her şey.”
Kısmen Ukrayna’daki savaşın neden olduğu yükselen yakıt fiyatları, bu yıl Sierra Leone gibi Afrika ülkelerinde yaşam maliyetini yükselterek, balıkçıları ve işçi sınıfı topluluklarını sert bir şekilde vurdu ve milyonları aç bıraktı. Pirinç ve buğday gibi temel gıda maddelerinin ithalatına büyük ölçüde bağımlı olan hükümetleri, yetersiz mali rezervlerinin azaldığını görüyor.
Dünya Gıda Programı’na göre batı ve orta Afrika’da en az sekiz ülkede 2.000 millik bir gıda güvensizliği gelişmiştir ve bu yaz Nijerya ve Çad’da meydana gelen seller nedeniyle korkunç durum önümüzdeki yıl içinde muhtemelen daha da kötüleşecektir. bir milyon sabah tarım arazisini mahvetti.
BM ajansına göre, önümüzdeki yıl bölgede dokuz milyonu çocuk olmak üzere yaklaşık 48 milyon insanın aç kalması bekleniyor.
Sekiz milyon nüfuslu bir kıyı ülkesi olan Sierra Leone’de, nüfusun yüzde 80’i hayvansal protein kaynağı olarak balığa güveniyor. Her gün yüzlerce balıkçı, “Tanrı”, “Kral” veya memleketleri gibi isimler taşıyan gösterişli, renkli ahşap teknelerinden kılıç balığı, küçük köpek balığı veya barakuda yakalamayı umarak şanslarını denemek için el değmemiş sahillerden ayrılıyor.
Ancak karaya geri döndüklerinde, aileleri giderek artan bir şekilde diğer gıda kaynaklarına bağımlı hale geliyor. Geçenlerde bir akşam, Freetown’ın 20 mil güneyindeki bir balıkçı köyü olan Tombo’daki ana sahilde, çocuklar ucuz pancar, kızarmış hamur işi için koştururken, yetişkinler Maggi baharat sosuna batırılmış patatesleri veya manyok ve yam lapasını yerken.
Güneş batarken, maceracı küçük çocuklar anneleri tarafından uzakta tutulurken, balıkçılar Afrobeats sesiyle dört ila beş kişilik gruplar halinde geceye doğru yola çıktılar. Diğer tekneler o sabah erken saatlerde, bazı balıkçıların suların bugünlerde daha zengin olduğunu söylediği komşu Gine’ye doğru yola çıktı.
20 yıldır balıkçı olan Fatima Koroma, yeni aldığı balıklarla dolu dört parlak renkli plastik kasenin yanında durdu. Yıl başından beri yaşadığı zorlukların “başka bir şeye dönüştüğünü” söyledi.
45 yaşındaki yedi çocuk annesi Koroma, eskiden yaklaşık 16 dolar olan küçük bir pirinç çuvalının şimdi yaklaşık 27 dolar olduğunu söyledi. “Artık torbalardan çok pirinç kaplarından bahsediyoruz” dedi. Birkaç günde bir kazancınız: yaklaşık 11 dolar.
Dünya Gıda Programı’na göre, bir kutu hurma yağı şu anda geçen yıla göre yüzde 49 daha pahalı; Yerel olarak üretilen iki ucuz temel gıda maddesi olan patates ve manyok yapraklarının fiyatı bile, ulaşım için gereken yakıtın fiyatı arttıkça neredeyse iki katına çıktı. Tuz fiyatları da öyle.
Dünya Gıda Programı’na göre, Sierra Leone’deki her on haneden sekizi Ağustos ayında gıda güvensizliği yaşıyordu. Burkina Faso ve Moritanya ile birlikte Sierra Leone, gıda güvencesizliğinin en yüksek olduğu Batı Afrika ülkelerinden biri.
Bay Fofana gibi balıkçılar için en son zorluk yaprak buzun fiyatı. Ancak maliyetlerdeki bu artıştan önce başka birçok sorun ortaya çıkıyor.
Son yıllarda, çoğu Çin, Güney Kore ve Avrupa’dan gelen yabancı trol tekneleri, Sierra Leone ve diğer Batı Afrika ülkelerinin sularını büyük ölçüde tüketti ve onu daha da açık denizlere çıkmaya zorladı.
Eskiden bir veya iki gün süren bir balık avı gezisi artık bir hafta kadar sürüyor, yani Bay Fofana’nın balıklarının çürümesini önlemek için daha fazla buza ihtiyacı var.
Ancak buz yapan ve depolayan jeneratörleri çalıştırmak için gereken yakıt ve elektriğin fiyatı arttıkça, bir torba buzun maliyeti de artıyor — son aylarda yaklaşık 1 dolardan 1,40 dolara.
Bay Fofana, bunun kulağa fazla gelmeyebileceğini kabul etti, ancak o sabah teknesine 30 çanta yükledi. Ve tek sorun buz değil. Son zamanlarda 370 dolardan küçük bir ağ şimdi yaklaşık 430 dolara mal oluyor ve Bay Fofana denize açıldığında bu ağlardan 20 ila 22 tanesinin birbirine örülmesi gerekiyor.
Bay Fofana, yabancı trol tekneleri ağlarını kırdığında ara sıra avını kaybettiğini söylüyor, bu birçok balıkçının tanık olduklarını söylediği bir kader. Ağlara takılan onlarca şamandıranın bile fiyatı arttı.
“Sadece ekliyor ve eklemeye devam ediyor” dedi. “Ama denizde yakaladığımız şey değil.”
Bay Fofana, batı Freetown’da parlak renkli ahşap tekneler, kümes hayvanları ve taze balık satan pazar satıcıları ve futbol topu oynayan çocuklarla dolu yoğun bir rıhtım olan Goderich’te büyüdü. 8 yaşında bir erkek çocuğunun babası, küçüklüğünden beri balıkçılıkla uğraşıyor ve Sierra Leone’de geçimini balıkçılıktan sağlayan 500.000 kişiden biri.
dr’a göre Batı Afrika’daki balıkçı topluluklarını araştıran St Andrews Üniversitesi’nde sürdürülebilir kalkınma konusunda kıdemli öğretim görevlisi olan Ifesinachi Okafor-Yarwood, Batı Afrika kıyısındaki balıkçılar benzer zorluklarla karşı karşıya.
İster Sierra Leone’de, ister Gana’da, ister Senegal’de olsun, balık tutan erkekler ve yakaladıklarını işleyip satan kadınlar için, buzdolapları ve buz kovaları yetersiz kaldığı için balıkları yalnızca buz satılabilir durumda tutar.
Dr. Okafor-Yarwood. “Koruma eksikliği nedeniyle çok fazla gıda israfı var.”
Freetown ekonomisti Cyril Jengo, Sierra Leone gibi düzenli elektrik kesintileri olan ülkelerde buz yapmanın maliyetli olduğunu söyledi. “Jeneratörünüzü kullanırsanız, ağır bir fatura ödemeyi bekleyin; Eğer yapmazsan, işin dışındasın,” dedi Bay Jengo.
“Nihayetinde, bu maliyetler müşterilere aktarılıyor.”
Aslında, Goderich’te balık fiyatları ortalama yüzde 20 ila 30 arttı, ancak bu, balıkçıların ihtiyaç duyduğu diğer birçok şeyin maliyetinden çok daha az.
Bu tür zorluklar şimdiden protestolara yol açtı. Bu yaz, Freetown’da artan yaşam maliyetine karşı protestolar sırasında bilinmeyen sayıda protestocu öldü.
Sierra Leone Merkez Bankası, para birimine olan güveni yeniden tesis etmek ve dolaşımdaki itibari para miktarını azaltırken değerini değiştirmemek umuduyla banknotlarından üç sıfır attı. Ancak çoğu Sierra Leoneli, malları Eylül 2021’den bu yana dolar karşısında yüzde 40’tan fazla değer kaybeden eski para birimi leone ile fiyatlandırmaya devam ettiğinden, esas olarak kafa karışıklığına neden oldu.
Bay Fofana, dondurmasını yakındaki bir fabrikadan satın alıyor ve geçenlerde bir sabah, kolsuz gömlekler giymiş, sürekli ter içinde olan teslimatçılar, el arabalarına buz torbaları yığıyorlardı. Balıkçılar avlarını denizde depolamak için buna ihtiyaç duyarken, balıkçılar karada buna ihtiyaç duyar.
Bu yılın başlarında, balık depolamak, buz yapmak ve balıkçıların yerel buz fabrikasına olan bağımlılığını azaltmak için İzlanda hükümeti tarafından finanse edilen bir nakliye konteyneri Goderich’e kuruldu. Ancak balıkçılar ve balıkçılar, yakındaki bir yol tamamlanana ve su, yanaşmış teknelerden birkaç yüz metre uzakta duran konteynere ulaşana kadar, ılık bir kutu olarak kaldığını ve balıkları uzun süre taze tutmadığını söylüyor.
Yerel buz fabrikası bu ayın başlarında birkaç günlüğüne kapatıldığında, balıkçılar birkaç mil ötedeki başka bir fabrikadan buz getirmek zorunda kaldılar, bu da sürekli artan faturalarına eklenen bir taksi yolculuğuydu.
Joseph Johnson raporlamaya katkıda bulundu.
Düzinelerce başka balıkçıyla kalabalık sahilde ve yakınlarda demirlemiş ahşap teknesi arasında gidip gelirken, başına da buz torbaları taşıdı – giderek daha pahalı bir mal ama yolculukta avını taze tutmak için gerekli.
33 yaşındaki Bay Fofana, teknesindeki buz saklama kutusuna atlayıp erimesini önlemek için yeni yığdığı yaprak buzun üzerine tuz serperken, “Bir hafta içinde buz fiyatları fırladı” dedi. “Ağlar, pirinç, yakıt, buz, her şey.”
Kısmen Ukrayna’daki savaşın neden olduğu yükselen yakıt fiyatları, bu yıl Sierra Leone gibi Afrika ülkelerinde yaşam maliyetini yükselterek, balıkçıları ve işçi sınıfı topluluklarını sert bir şekilde vurdu ve milyonları aç bıraktı. Pirinç ve buğday gibi temel gıda maddelerinin ithalatına büyük ölçüde bağımlı olan hükümetleri, yetersiz mali rezervlerinin azaldığını görüyor.
Dünya Gıda Programı’na göre batı ve orta Afrika’da en az sekiz ülkede 2.000 millik bir gıda güvensizliği gelişmiştir ve bu yaz Nijerya ve Çad’da meydana gelen seller nedeniyle korkunç durum önümüzdeki yıl içinde muhtemelen daha da kötüleşecektir. bir milyon sabah tarım arazisini mahvetti.
BM ajansına göre, önümüzdeki yıl bölgede dokuz milyonu çocuk olmak üzere yaklaşık 48 milyon insanın aç kalması bekleniyor.
Sekiz milyon nüfuslu bir kıyı ülkesi olan Sierra Leone’de, nüfusun yüzde 80’i hayvansal protein kaynağı olarak balığa güveniyor. Her gün yüzlerce balıkçı, “Tanrı”, “Kral” veya memleketleri gibi isimler taşıyan gösterişli, renkli ahşap teknelerinden kılıç balığı, küçük köpek balığı veya barakuda yakalamayı umarak şanslarını denemek için el değmemiş sahillerden ayrılıyor.
Ancak karaya geri döndüklerinde, aileleri giderek artan bir şekilde diğer gıda kaynaklarına bağımlı hale geliyor. Geçenlerde bir akşam, Freetown’ın 20 mil güneyindeki bir balıkçı köyü olan Tombo’daki ana sahilde, çocuklar ucuz pancar, kızarmış hamur işi için koştururken, yetişkinler Maggi baharat sosuna batırılmış patatesleri veya manyok ve yam lapasını yerken.
Güneş batarken, maceracı küçük çocuklar anneleri tarafından uzakta tutulurken, balıkçılar Afrobeats sesiyle dört ila beş kişilik gruplar halinde geceye doğru yola çıktılar. Diğer tekneler o sabah erken saatlerde, bazı balıkçıların suların bugünlerde daha zengin olduğunu söylediği komşu Gine’ye doğru yola çıktı.
20 yıldır balıkçı olan Fatima Koroma, yeni aldığı balıklarla dolu dört parlak renkli plastik kasenin yanında durdu. Yıl başından beri yaşadığı zorlukların “başka bir şeye dönüştüğünü” söyledi.
45 yaşındaki yedi çocuk annesi Koroma, eskiden yaklaşık 16 dolar olan küçük bir pirinç çuvalının şimdi yaklaşık 27 dolar olduğunu söyledi. “Artık torbalardan çok pirinç kaplarından bahsediyoruz” dedi. Birkaç günde bir kazancınız: yaklaşık 11 dolar.
Dünya Gıda Programı’na göre, bir kutu hurma yağı şu anda geçen yıla göre yüzde 49 daha pahalı; Yerel olarak üretilen iki ucuz temel gıda maddesi olan patates ve manyok yapraklarının fiyatı bile, ulaşım için gereken yakıtın fiyatı arttıkça neredeyse iki katına çıktı. Tuz fiyatları da öyle.
Dünya Gıda Programı’na göre, Sierra Leone’deki her on haneden sekizi Ağustos ayında gıda güvensizliği yaşıyordu. Burkina Faso ve Moritanya ile birlikte Sierra Leone, gıda güvencesizliğinin en yüksek olduğu Batı Afrika ülkelerinden biri.
Bay Fofana gibi balıkçılar için en son zorluk yaprak buzun fiyatı. Ancak maliyetlerdeki bu artıştan önce başka birçok sorun ortaya çıkıyor.
Son yıllarda, çoğu Çin, Güney Kore ve Avrupa’dan gelen yabancı trol tekneleri, Sierra Leone ve diğer Batı Afrika ülkelerinin sularını büyük ölçüde tüketti ve onu daha da açık denizlere çıkmaya zorladı.
Eskiden bir veya iki gün süren bir balık avı gezisi artık bir hafta kadar sürüyor, yani Bay Fofana’nın balıklarının çürümesini önlemek için daha fazla buza ihtiyacı var.
Ancak buz yapan ve depolayan jeneratörleri çalıştırmak için gereken yakıt ve elektriğin fiyatı arttıkça, bir torba buzun maliyeti de artıyor — son aylarda yaklaşık 1 dolardan 1,40 dolara.
Bay Fofana, bunun kulağa fazla gelmeyebileceğini kabul etti, ancak o sabah teknesine 30 çanta yükledi. Ve tek sorun buz değil. Son zamanlarda 370 dolardan küçük bir ağ şimdi yaklaşık 430 dolara mal oluyor ve Bay Fofana denize açıldığında bu ağlardan 20 ila 22 tanesinin birbirine örülmesi gerekiyor.
Bay Fofana, yabancı trol tekneleri ağlarını kırdığında ara sıra avını kaybettiğini söylüyor, bu birçok balıkçının tanık olduklarını söylediği bir kader. Ağlara takılan onlarca şamandıranın bile fiyatı arttı.
“Sadece ekliyor ve eklemeye devam ediyor” dedi. “Ama denizde yakaladığımız şey değil.”
Bay Fofana, batı Freetown’da parlak renkli ahşap tekneler, kümes hayvanları ve taze balık satan pazar satıcıları ve futbol topu oynayan çocuklarla dolu yoğun bir rıhtım olan Goderich’te büyüdü. 8 yaşında bir erkek çocuğunun babası, küçüklüğünden beri balıkçılıkla uğraşıyor ve Sierra Leone’de geçimini balıkçılıktan sağlayan 500.000 kişiden biri.
dr’a göre Batı Afrika’daki balıkçı topluluklarını araştıran St Andrews Üniversitesi’nde sürdürülebilir kalkınma konusunda kıdemli öğretim görevlisi olan Ifesinachi Okafor-Yarwood, Batı Afrika kıyısındaki balıkçılar benzer zorluklarla karşı karşıya.
İster Sierra Leone’de, ister Gana’da, ister Senegal’de olsun, balık tutan erkekler ve yakaladıklarını işleyip satan kadınlar için, buzdolapları ve buz kovaları yetersiz kaldığı için balıkları yalnızca buz satılabilir durumda tutar.
Dr. Okafor-Yarwood. “Koruma eksikliği nedeniyle çok fazla gıda israfı var.”
Freetown ekonomisti Cyril Jengo, Sierra Leone gibi düzenli elektrik kesintileri olan ülkelerde buz yapmanın maliyetli olduğunu söyledi. “Jeneratörünüzü kullanırsanız, ağır bir fatura ödemeyi bekleyin; Eğer yapmazsan, işin dışındasın,” dedi Bay Jengo.
“Nihayetinde, bu maliyetler müşterilere aktarılıyor.”
Aslında, Goderich’te balık fiyatları ortalama yüzde 20 ila 30 arttı, ancak bu, balıkçıların ihtiyaç duyduğu diğer birçok şeyin maliyetinden çok daha az.
Bu tür zorluklar şimdiden protestolara yol açtı. Bu yaz, Freetown’da artan yaşam maliyetine karşı protestolar sırasında bilinmeyen sayıda protestocu öldü.
Sierra Leone Merkez Bankası, para birimine olan güveni yeniden tesis etmek ve dolaşımdaki itibari para miktarını azaltırken değerini değiştirmemek umuduyla banknotlarından üç sıfır attı. Ancak çoğu Sierra Leoneli, malları Eylül 2021’den bu yana dolar karşısında yüzde 40’tan fazla değer kaybeden eski para birimi leone ile fiyatlandırmaya devam ettiğinden, esas olarak kafa karışıklığına neden oldu.
Bay Fofana, dondurmasını yakındaki bir fabrikadan satın alıyor ve geçenlerde bir sabah, kolsuz gömlekler giymiş, sürekli ter içinde olan teslimatçılar, el arabalarına buz torbaları yığıyorlardı. Balıkçılar avlarını denizde depolamak için buna ihtiyaç duyarken, balıkçılar karada buna ihtiyaç duyar.
Bu yılın başlarında, balık depolamak, buz yapmak ve balıkçıların yerel buz fabrikasına olan bağımlılığını azaltmak için İzlanda hükümeti tarafından finanse edilen bir nakliye konteyneri Goderich’e kuruldu. Ancak balıkçılar ve balıkçılar, yakındaki bir yol tamamlanana ve su, yanaşmış teknelerden birkaç yüz metre uzakta duran konteynere ulaşana kadar, ılık bir kutu olarak kaldığını ve balıkları uzun süre taze tutmadığını söylüyor.
Yerel buz fabrikası bu ayın başlarında birkaç günlüğüne kapatıldığında, balıkçılar birkaç mil ötedeki başka bir fabrikadan buz getirmek zorunda kaldılar, bu da sürekli artan faturalarına eklenen bir taksi yolculuğuydu.
Joseph Johnson raporlamaya katkıda bulundu.