İsterseniz bunlara Noel önerileri deyin, ancak Savona'dan gelen bu hikaye, zamanla kaybolan değerleri “topluluk” kelimesine yeniden atıyor. Ve eğer bu ağacın altındaki kısacık bir iyilik hikayesiyse, boşverin. Hiç yoktan iyidir.
Kısacası her şey Bayan Eleonora'nın Noel'den birkaç gün önce “Savona'nın ortadan kaybolması” Facebook sayfasında yazdığı bir gönderiyle başlıyor. Gönderi, Aurelia'nın hemen üzerinde ve Torretta'dan birkaç on metre uzakta, limana bakan küçük bir villanın fotoğrafını gösteriyor. Fotoğrafta kırmızı bir ok, aydınlatılmamış bir pencereyi işaret ediyor.
Ve işte metin: “Sevgili aile, Noel ağacını ne zaman dikiyorsun? Her yıl sabırsızlıkla bekliyorum, her sabah sabah 6'da işe gittiğimde günümü aydınlatıyor.” Kısa sürede onlarca yorum geliyor ve hikaye yeniden kurgulanıyor. Uzun yıllar yıl sonu tatillerinde, bu pencere rengarenk ve ışıklı bir Noel ağacının dekoruydu. Bu yıl pencerenin neden anonim kaldığına dair herkesin tahminleri var.
Ancak burada binanın kiracısı araya girerek nedenini açıklıyor; adı Tiziana ve Savona bölgesinde çok tanınmış bir doktor olan, San Paolo hastanesinde kadın doğum ve jinekoloji bölümünün başkanı olan Sergio Rugiati'nin dul eşi. yakın zamanda vefat eden kişi. . Bayan Tiziana, ağacın kurulumuyla ilgilenen kişinin kocası olduğunu ve onun ölümünden sonra artık onu tavan arasından çıkarıp süslemek istemediğini açıkladığı bir yorum yazarak araya giriyor.
Duygu ve dayanışma uyandıran sözleri, onlarca sıcak ve şefkatli mesaj içeriyor. Ve sonra tıpkı bir Noel filminde olduğu gibi bir şey tıkırdamaya başlar. Ertesi gün pencere yine rengarenk Noel ağacına ev sahipliği yapıyor.
Tiziana da bir gönderisinde şöyle açıklıyor: “Ben yaptım. Hepsinin sayesinde bunu başardım. Umarım evrenin bir noktasından büyük aşkımı görebilirim… Bana karşı cesaret verici, dayanışma dolu sözler söyleyen, kocama ve hayat boyu arkadaşım Laura'ya teşekkür eden herkese teşekkür etmek istiyorum. artık kocamın gücü olmadan yapmak zorunda kaldığım bu yükü kaldırmamda bana yardımcı oldu ve en sevdiğim cerrahın altın ellerini sanatsal duyarlılığıyla değiştiren değerli komşum ve arkadaşım Sandra. Ve son olarak bir sır: Aziz Lucia gününde onun için zaten bir Noel ağacı yapmıştım. Nerede olduğunu bilmiyorum ve bu yüzden her yerde ondan bir parça yapmaya çalışıyorum! (Fotoğrafta Zinola mezarlığında doktorun mezarının altında küçük bir ağaç görülüyor.)”.
Kısacası her şey Bayan Eleonora'nın Noel'den birkaç gün önce “Savona'nın ortadan kaybolması” Facebook sayfasında yazdığı bir gönderiyle başlıyor. Gönderi, Aurelia'nın hemen üzerinde ve Torretta'dan birkaç on metre uzakta, limana bakan küçük bir villanın fotoğrafını gösteriyor. Fotoğrafta kırmızı bir ok, aydınlatılmamış bir pencereyi işaret ediyor.
Ve işte metin: “Sevgili aile, Noel ağacını ne zaman dikiyorsun? Her yıl sabırsızlıkla bekliyorum, her sabah sabah 6'da işe gittiğimde günümü aydınlatıyor.” Kısa sürede onlarca yorum geliyor ve hikaye yeniden kurgulanıyor. Uzun yıllar yıl sonu tatillerinde, bu pencere rengarenk ve ışıklı bir Noel ağacının dekoruydu. Bu yıl pencerenin neden anonim kaldığına dair herkesin tahminleri var.
Ancak burada binanın kiracısı araya girerek nedenini açıklıyor; adı Tiziana ve Savona bölgesinde çok tanınmış bir doktor olan, San Paolo hastanesinde kadın doğum ve jinekoloji bölümünün başkanı olan Sergio Rugiati'nin dul eşi. yakın zamanda vefat eden kişi. . Bayan Tiziana, ağacın kurulumuyla ilgilenen kişinin kocası olduğunu ve onun ölümünden sonra artık onu tavan arasından çıkarıp süslemek istemediğini açıkladığı bir yorum yazarak araya giriyor.
Duygu ve dayanışma uyandıran sözleri, onlarca sıcak ve şefkatli mesaj içeriyor. Ve sonra tıpkı bir Noel filminde olduğu gibi bir şey tıkırdamaya başlar. Ertesi gün pencere yine rengarenk Noel ağacına ev sahipliği yapıyor.
Tiziana da bir gönderisinde şöyle açıklıyor: “Ben yaptım. Hepsinin sayesinde bunu başardım. Umarım evrenin bir noktasından büyük aşkımı görebilirim… Bana karşı cesaret verici, dayanışma dolu sözler söyleyen, kocama ve hayat boyu arkadaşım Laura'ya teşekkür eden herkese teşekkür etmek istiyorum. artık kocamın gücü olmadan yapmak zorunda kaldığım bu yükü kaldırmamda bana yardımcı oldu ve en sevdiğim cerrahın altın ellerini sanatsal duyarlılığıyla değiştiren değerli komşum ve arkadaşım Sandra. Ve son olarak bir sır: Aziz Lucia gününde onun için zaten bir Noel ağacı yapmıştım. Nerede olduğunu bilmiyorum ve bu yüzden her yerde ondan bir parça yapmaya çalışıyorum! (Fotoğrafta Zinola mezarlığında doktorun mezarının altında küçük bir ağaç görülüyor.)”.