Federal Adalet Divanı (BGH), müzik grubu Kraftwerk ile müzik yapımcısı Moses Pelham arasında “Metall on Metal” parçasının yaklaşık iki saniyelik ritim sekansı nedeniyle yaşanan telif hakkı anlaşmazlığını henüz sonlandırmadı. Bunun yerine, davayı dördüncü kez ele alan BGH, bir “pastiş” ile bağlantılı olarak ne gibi hukuki sonuçların ortaya çıktığını açıklığa kavuşturması için Avrupa Birliği Adalet Divanı’na (ECJ) bir kez daha başvurdu.
Reklamcılık
Bu sorunun cevabı, Federal Adalet Divanı’nın, temyiz mahkemesinin kararını davacıların veya yasal haleflerinin istediği gibi değiştirip değiştirmeyeceğine bağlıdır. Bu, ritim dizisini benimsemenin pastişin amacı için izin verilen kullanım olduğunu buldu.
Pastiş terimi, 2001 tarihli AB telif hakkı yönergelerinde ve aynı zamanda Alman telif hakkı yasasının uygulanmasında da yer almaktadır. Paragraf 51a, yayınlanan bir eserin karikatür, parodi ve pastiş amacıyla çoğaltılmasına, dağıtılmasına ve kamuya iletilmesine, telif hakkı veya ilgili bir hakla korunsa bile izin verildiğini belirtir.
Karikatür değil, parodi değil
BGH, prodüktörlüğünü Pelham’ın üstlendiği ve Sabrina Setlur’un 1997’den bu yana seslendirdiği “Nur mir” şarkısındaki ritim dizisinin kullanılma şeklinin karikatür veya parodi olmadığına inanıyor. Şarkıda çok fazla mizah ya da alay konusu yok. Paragraftaki üçüncü ve son kabul edilebilirlik kriteri pastiş olarak kullanılmasıdır. Örnekleme için mizah, üslup taklidi veya saygı gibi kısıtlayıcı kriterlerin de olup olmadığı BGH açısından sorgulanabilir.
Pelham, Kraftwerk’in kısa ritim dizisini yavaşlatılmış örnek olarak Setlur parçasının altına sonsuz bir döngü olarak yerleştirmiş ve bunun için izin istememişti. Kraftwerk’in kurucu ortağı Ralf Hütter 1999’da mahkemeye çıktı.
Müzisyenlerin ve yapımcıların üçüncü taraf örnekleri kullanırken yazarlardan izin almaları gerekip gerekmediği sorusu Avrupa Adalet Divanı da dahil olmak üzere tüm davalarda ele alındı. Bir numunenin artık orijinal numune olarak tanınamaması veya doğrudan orijinal numuneye gönderme yapması, yani alıntı yapması halinde izinsiz olarak kullanılabileceği değerlendirmesini yaparak vakayı BGH’ye geri gönderdi.
BGH artık “pastiş engelinin sanatsal özgürlüğün önündeki genel bir engel olarak anlaşılabileceğine” inanıyor. Parodi, karikatür, alıntı gibi sınırlamalarla bile sanatsal özgürlüğe her durumda hak ettiği yeri veremediğinden gerekli olabilir.
“Pastiche” uzun süredir belirsizliğini koruyor
BGH için sorun, örneklemenin, yani “ses parçalarının elektronik kopyalanmasının” bir sanatsal ifade biçimi olup olmadığı değildir. Aksine, BGH açısından, bir kullanıcının telif hakkıyla korunan bir nesneyi taklit olarak kullanmak isteyip istemediğini belirlemenin mümkün olup olmadığı veya söz konusu nesneyi bilen ve söz konusu nesneyi bilenler tarafından bir taklit olarak karakterin tanınabilmesinin yeterli olup olmadığı tartışmalıdır. bunun için gerekli entelektüel anlayış.
Pastiş terimi uzmanlar için zaten belirsizdi ve Alman telif hakkı yasasına girmeden önce eleştiriye değerdi. Kölnlü telif hakkı aktivisti Karl-Nikolaus Peifer Nisan 2001’de şunları söyledi: “Bunun ne olduğunu kimse bilmiyor.” Bu ülkede açılan “çok geniş kapı”yı daha dar yorumlamak ABAD’a düşebilir. Bu dava muhtemelen şimdi gerçekleşecek.
(uygulama)
Haberin Sonu
Reklamcılık
Bu sorunun cevabı, Federal Adalet Divanı’nın, temyiz mahkemesinin kararını davacıların veya yasal haleflerinin istediği gibi değiştirip değiştirmeyeceğine bağlıdır. Bu, ritim dizisini benimsemenin pastişin amacı için izin verilen kullanım olduğunu buldu.
Pastiş terimi, 2001 tarihli AB telif hakkı yönergelerinde ve aynı zamanda Alman telif hakkı yasasının uygulanmasında da yer almaktadır. Paragraf 51a, yayınlanan bir eserin karikatür, parodi ve pastiş amacıyla çoğaltılmasına, dağıtılmasına ve kamuya iletilmesine, telif hakkı veya ilgili bir hakla korunsa bile izin verildiğini belirtir.
Karikatür değil, parodi değil
BGH, prodüktörlüğünü Pelham’ın üstlendiği ve Sabrina Setlur’un 1997’den bu yana seslendirdiği “Nur mir” şarkısındaki ritim dizisinin kullanılma şeklinin karikatür veya parodi olmadığına inanıyor. Şarkıda çok fazla mizah ya da alay konusu yok. Paragraftaki üçüncü ve son kabul edilebilirlik kriteri pastiş olarak kullanılmasıdır. Örnekleme için mizah, üslup taklidi veya saygı gibi kısıtlayıcı kriterlerin de olup olmadığı BGH açısından sorgulanabilir.
Pelham, Kraftwerk’in kısa ritim dizisini yavaşlatılmış örnek olarak Setlur parçasının altına sonsuz bir döngü olarak yerleştirmiş ve bunun için izin istememişti. Kraftwerk’in kurucu ortağı Ralf Hütter 1999’da mahkemeye çıktı.
Müzisyenlerin ve yapımcıların üçüncü taraf örnekleri kullanırken yazarlardan izin almaları gerekip gerekmediği sorusu Avrupa Adalet Divanı da dahil olmak üzere tüm davalarda ele alındı. Bir numunenin artık orijinal numune olarak tanınamaması veya doğrudan orijinal numuneye gönderme yapması, yani alıntı yapması halinde izinsiz olarak kullanılabileceği değerlendirmesini yaparak vakayı BGH’ye geri gönderdi.
BGH artık “pastiş engelinin sanatsal özgürlüğün önündeki genel bir engel olarak anlaşılabileceğine” inanıyor. Parodi, karikatür, alıntı gibi sınırlamalarla bile sanatsal özgürlüğe her durumda hak ettiği yeri veremediğinden gerekli olabilir.
“Pastiche” uzun süredir belirsizliğini koruyor
BGH için sorun, örneklemenin, yani “ses parçalarının elektronik kopyalanmasının” bir sanatsal ifade biçimi olup olmadığı değildir. Aksine, BGH açısından, bir kullanıcının telif hakkıyla korunan bir nesneyi taklit olarak kullanmak isteyip istemediğini belirlemenin mümkün olup olmadığı veya söz konusu nesneyi bilen ve söz konusu nesneyi bilenler tarafından bir taklit olarak karakterin tanınabilmesinin yeterli olup olmadığı tartışmalıdır. bunun için gerekli entelektüel anlayış.
Pastiş terimi uzmanlar için zaten belirsizdi ve Alman telif hakkı yasasına girmeden önce eleştiriye değerdi. Kölnlü telif hakkı aktivisti Karl-Nikolaus Peifer Nisan 2001’de şunları söyledi: “Bunun ne olduğunu kimse bilmiyor.” Bu ülkede açılan “çok geniş kapı”yı daha dar yorumlamak ABAD’a düşebilir. Bu dava muhtemelen şimdi gerçekleşecek.
(uygulama)
Haberin Sonu