Bir zamanlar okulda kötü notlara ceza veriliyordu. Ancak bugün, kötü bir karne artık ebeveynlerin örnek niteliğindeki cezalarını tetiklemiyor. Geçmişteki bugaboo, artık koruma, çocukların yeteneklerine duyulan güven ve öğretmenlerin çalışmaları hakkındaki şüphelerin bir karışımıyla aşılıyor.
Bu nedenle ilk ara değerlendirmede eve getirilen eksikliklerden dolayı öğrencilerin sadece az bir kısmı, yani yaklaşık 3 öğrenciden 1'i ceza almaktadır. Bu değişen senaryo, uzun vadeli akıl yürütmeyle uğraşmaya başladığımız okul yılının yarısında Skuola.net tarafından 2.500 üst sınıf öğrencisinden oluşan bir örneklem üzerinde yürütülen araştırmayla açıklanıyor.
Bağışlama
İlk çeyreğin (veya bağlama bağlı olarak ikinci çeyreğin) sonunda, 3 öğrenciden 1'i en az bir derste altının altında kalıyor ve 10 öğrenciden 1'inde şu anda en az üç yetersizlik var.
Ancak hakim olan tutum affetmeye götüren tutum: Görüşülen öğrencilerin %67'si ebeveynlerinin durumu anladığını, iyimser olduklarını ve yıl sonuna kadar biraz çaba gösterirlerse bu olumsuz notların yeterli hale geleceğini hayal ettiklerini söyledi. Ancak analiz edilen örneklemdeki yetersiz öğrencilerin %24'ü için işler daha da kötüleşti: ikincisi anne ve babaların saldırılarına hedef oldu.
Günah keçisi olarak öğretmenler
Ancak hâlâ bir günah keçisi arayan ve bunu okulda bulanlar da var, çok az değil: yaklaşık 10 aileden 1'i, tamamen olmasa da kısmen, öğretim personelini öğrenciyi gerektiği gibi desteklememekle suçluyor. Aşırı durumlarda, ara görüşmeler sırasında veli-öğretmen çatışmasının artmasına bile yol açan bir yaklaşım: görüşülen kişilerin %2'sinin belirttiği gibi fiziksel veya %4'üne göre sözlü.
'Hafif' cezalar da azaltıldı
Ve kötü bir karneye karşı uygulanan geleneksel karşı hamleler yavaş yavaş ortadan kalkıyor: İnsanları “düşündürmek” için verilen o küçük, geçici cezalar. Artık “yetersiz” öğrencilerin üçte birinden azı (%31) etkileniyor.
En yaygın olanı akıllı telefon, video oyun konsolu ve TV (%14) kullanımındaki kısıtlamadır. Bunu arkadaşlarla dışarı çıkmanın, spor ve hobilerle uğraşmanın yasağı (%9) takip ediyor. Üçüncü sırada evde veya dışarıda “hizmet” veya ev işleri yapma zorunluluğu (%4) yer alıyor. Harçlık harçlığında azalma daha nadirdir (%2).
Bu nedenle ilk ara değerlendirmede eve getirilen eksikliklerden dolayı öğrencilerin sadece az bir kısmı, yani yaklaşık 3 öğrenciden 1'i ceza almaktadır. Bu değişen senaryo, uzun vadeli akıl yürütmeyle uğraşmaya başladığımız okul yılının yarısında Skuola.net tarafından 2.500 üst sınıf öğrencisinden oluşan bir örneklem üzerinde yürütülen araştırmayla açıklanıyor.
Bağışlama
İlk çeyreğin (veya bağlama bağlı olarak ikinci çeyreğin) sonunda, 3 öğrenciden 1'i en az bir derste altının altında kalıyor ve 10 öğrenciden 1'inde şu anda en az üç yetersizlik var.
Ancak hakim olan tutum affetmeye götüren tutum: Görüşülen öğrencilerin %67'si ebeveynlerinin durumu anladığını, iyimser olduklarını ve yıl sonuna kadar biraz çaba gösterirlerse bu olumsuz notların yeterli hale geleceğini hayal ettiklerini söyledi. Ancak analiz edilen örneklemdeki yetersiz öğrencilerin %24'ü için işler daha da kötüleşti: ikincisi anne ve babaların saldırılarına hedef oldu.
Günah keçisi olarak öğretmenler
Ancak hâlâ bir günah keçisi arayan ve bunu okulda bulanlar da var, çok az değil: yaklaşık 10 aileden 1'i, tamamen olmasa da kısmen, öğretim personelini öğrenciyi gerektiği gibi desteklememekle suçluyor. Aşırı durumlarda, ara görüşmeler sırasında veli-öğretmen çatışmasının artmasına bile yol açan bir yaklaşım: görüşülen kişilerin %2'sinin belirttiği gibi fiziksel veya %4'üne göre sözlü.
'Hafif' cezalar da azaltıldı
Ve kötü bir karneye karşı uygulanan geleneksel karşı hamleler yavaş yavaş ortadan kalkıyor: İnsanları “düşündürmek” için verilen o küçük, geçici cezalar. Artık “yetersiz” öğrencilerin üçte birinden azı (%31) etkileniyor.
En yaygın olanı akıllı telefon, video oyun konsolu ve TV (%14) kullanımındaki kısıtlamadır. Bunu arkadaşlarla dışarı çıkmanın, spor ve hobilerle uğraşmanın yasağı (%9) takip ediyor. Üçüncü sırada evde veya dışarıda “hizmet” veya ev işleri yapma zorunluluğu (%4) yer alıyor. Harçlık harçlığında azalma daha nadirdir (%2).