Muzlar tüm yıl boyunca bulunabilir ve varlıklı potasyum içeriği ile bilinir. Ayrıyeten yüksek karbonhidrat içeriği yardımıyla kusursuz bir güç deposudur. Ana ve en âlâ bilinen bileşenlerinden biri potasyumdur, lakin vitamin katkısını unutmamalıyız. Ek olarak, uygun ölçüde folat içerirler.
Muzdan gelen B6 vitamininin katkısı, oksijenin kaslarımıza taşınmasında değerli olan hemoglobin sentezinde bize yardımcı olur ve hastalıklarla savaşmak için gerekli olan antikorların üretimini kolaylaştırır.
Muzun çözünür liflere katkısı bağırsak hareketlerine yardımcı olur ve osteoporoz, obezite yahut kanser üzere hastalık riskini azaltır. beraberinde, muz meskendeki miniklerin en hayli sevdiği meyvelerden biri olduğu için çocukların beslenmesinde kıymetli bir yere sahiptir.
KRAMPLARA GÜZEL GELİYOR
Potasyum, kas kasılması ile ilgili bir vitamindir. Bu mineral, idman sırasında ter ile büyük ölçüde atılır, bu niçinle fizikî aktiviteden daha sonra yerine konulması gerekir, bu biçimdece kas kramplarından uzak durulabilir. Muz, en yüksek potasyum içeriğine sahip meyve olarak popülerlik kazanmış olsa da kivi ve hurma onu geride bırakıyor, hurma bize en yüksek ölçüde potasyum sunan meyvedir.
DİYETİNİZDEN ÇIKARMAYIN
Muz olgunlaşmışsa sindirilemez değildir. Tersine, olgunlaşmamış yahut yeşil tüketildiğinde, hazımsızlığa niye olabilirler.
Muz tüketirken çok tüketiminin kabızlığa niye olabileceği unutulmamalıdır. Bu niçinle kabızlık yaşandığı durumlarda tüketimi azaltılmalıdır.
Birtakım zayıflama diyetlerinde muz yememeyi tavsiye ederler. sebebi, başka meyvelere bakılırsa daha yüksek kalori içermesidir. Muz, 100 gramda 112 kalori içeren bir meyvedir. Fakat, bu kalori ölçüsüyle muzun, gayemiz kilo vermek olduğunda diyetten büsbütün çıkarılması gerektiği manasına gelmez. Kâfi ve istikrarlı bir beslenme programıyla tüketilebilir.
Muz şeker hastaları için uygun bir meyve midir? Şeker hastaları için yeşili mi yoksa olgunu mu daha âlâ? Bu soruyu cevaplamak için evvel glisemik indeksin (GI) ne olduğunu açıklamamız gerekiyor. GI, bir yiyeceğin kan şekerini ne kadar süratli yükseltebileceğinin bir ölçüsüdür. Şeker hastasıysak bu kıymetli bir kavramdır, zira ya bedenimiz şekeri kandan ayıran insülini üretmez ve onu dışarıdan vermemiz gerekir ya da kâfi ölçüde üretmez ve bu niçinle vermemiz gerekir.
Muzun, daha az mı yoksa daha fazla mı olgunlaştırdığımıza bağlı olarak 55 ile 65 içinde değişen bir GI’si vardır. Bu niçinle, şeker hastaları kan şekerini yükseltmemek için fazla olgunlaşmamış muz tüketmelidir ve başka besinlerle birlikte muz tüketiminden kaçınmalıdır.
YEŞİL Mİ SARI MI?
Muzun beslenme bedelinin en yeterli göstergesi, onu çevreleyen kabuğun rengidir. Muz sarardıkça ve kahverengi noktalar görünmeye başladığında, tadı daha tatlı ve daha güzel hale gelir. Bunun sebebi, muz olgunlaştıkça şeker içeriğinin artmasıdır. Muzun kabuğu yeşil olduğunda, içeriğindeki karbonhidratların büyük çoğunluğunun dirençli nişastalar olduğu manasına gelir. Bu muzlardan birini tükettiğimizde bedenimiz, bu nişastaları yavaş yavaş şekere dönüşene kadar sindirir.
tıpkı vakitte, muz artık sarı olmadığında ve kabuğunun birden fazla kahverengi olduğunda, bu karbonhidratların birçoklarının şekere, bilhassa fruktoz, sakaroz ve glikoza dönüştürüldüğü manasına gelir. Bu durumda bedenimiz bu şekerleri sıradanleştirme işini yapmak zorunda kalmaz ve kan dolanımına daha süratli geçer. Diğer bir deyişle, epeyce olgun muzların GI’si daha yüksektir.
Daha düşük bir GI’ye sahip olmanın yanı sıra, yeşil muzlar daha fazla ölçüde vitamin ve mineral içerir. Olağan ki yeşil muzların sindirimi daha zordur ve bu niçinle süreçte birtakım besinler kaybolabilir. Çok olgun muzlar ise basitçe sindirilir ve bu mühlet zarfında bu mikro besinlerin bir kısmını kaybetmiş olsalar da bileşenleri daha kolay emilir.
Son olarak, yeşil muzlar daha yüksek oranda lif içerir ve dirençli nişasta yardımıyla prebiyotik deposudur. Bu, nişastanın sindirime direnen kısmının, ortasında yaşayan bakteri florası için besin misyonu gördüğü bağırsağa gittiği manasına gelir. Bağırsak florasının âlâ durumda olması, bağışıklık sistemi ile ilgili olduğu için genel sıhhati tesirler.
Sonuç olarak; vitamin, mineral ve lif yüklü bir meyve olduğu için muz yemek her vakit âlâ bir seçenektir. Yeşil muzları sindirmek daha zordur, lakin GI’leri ve prebiyotikleri daha düşüktür. Çok olgun muzlar daha yüksek bir GI’ye sahiptir, fakat bir daha de tehlikeli değildirler, daha güzel ve daha süratli sindirirler ve idmandan daha sonra tüketilmeleri şahanedir. Sarı muzlar daha fazla şeker içerirler, lakin sindirim için yeşil olanlardan daha güzeldirler ve fazlaca fazla besin kaybetmezler ve kahverengi olanlar kadar fazla şeker içermezler.
FAZLA OLGUNLAŞMASINI ÖNLEYEBİLİRSİNİZ
Muzlar, klimakterik bir meyvedir. Yani, hasattan daha sonra olgunlaşmaya devam eder. Muzlar 4 ile 5ºC içinde sonucur. Bunu önlemek için onları bir buzdolabu poşetine koyabilir yahut bir bezle sarıp buzdolabında koruma edebilirsiniz.
Çok fazla olgunlaşırlarsa endişelenmeyin, zira onları tost üzerine sürmek, smoothie yahut dondurma yapmak için kullanabilirsiniz. Kararmış muzları biroldukca tanımda kullanabilirsiniz.
Muzların başka meyveler ile fazlaca âlâ ahenk sağlama avantajına sahip olduğunu unutmayın. Bir örnek, muzun kendisi tarafınca sağlananları tamamlayabilen yüksek ölçüde C vitamini içeren çilek olabilir. Hatta çeşitli makro besinleri istikrarlı bir ölçüde elde etmek için protein içeriği yüksek bir besin ile bir arada tüketebilirsiniz. Muz püre haline getirilebilir ve bir avuç fındıkla yenebilir. bu türlü, yüksek kaliteli yağlarla birlikte diyete ekstra bir protein alımını dahil edebilirsiniz.
Muzdan gelen B6 vitamininin katkısı, oksijenin kaslarımıza taşınmasında değerli olan hemoglobin sentezinde bize yardımcı olur ve hastalıklarla savaşmak için gerekli olan antikorların üretimini kolaylaştırır.
Muzun çözünür liflere katkısı bağırsak hareketlerine yardımcı olur ve osteoporoz, obezite yahut kanser üzere hastalık riskini azaltır. beraberinde, muz meskendeki miniklerin en hayli sevdiği meyvelerden biri olduğu için çocukların beslenmesinde kıymetli bir yere sahiptir.
KRAMPLARA GÜZEL GELİYOR
Potasyum, kas kasılması ile ilgili bir vitamindir. Bu mineral, idman sırasında ter ile büyük ölçüde atılır, bu niçinle fizikî aktiviteden daha sonra yerine konulması gerekir, bu biçimdece kas kramplarından uzak durulabilir. Muz, en yüksek potasyum içeriğine sahip meyve olarak popülerlik kazanmış olsa da kivi ve hurma onu geride bırakıyor, hurma bize en yüksek ölçüde potasyum sunan meyvedir.
DİYETİNİZDEN ÇIKARMAYIN
Muz olgunlaşmışsa sindirilemez değildir. Tersine, olgunlaşmamış yahut yeşil tüketildiğinde, hazımsızlığa niye olabilirler.
Muz tüketirken çok tüketiminin kabızlığa niye olabileceği unutulmamalıdır. Bu niçinle kabızlık yaşandığı durumlarda tüketimi azaltılmalıdır.
Birtakım zayıflama diyetlerinde muz yememeyi tavsiye ederler. sebebi, başka meyvelere bakılırsa daha yüksek kalori içermesidir. Muz, 100 gramda 112 kalori içeren bir meyvedir. Fakat, bu kalori ölçüsüyle muzun, gayemiz kilo vermek olduğunda diyetten büsbütün çıkarılması gerektiği manasına gelmez. Kâfi ve istikrarlı bir beslenme programıyla tüketilebilir.
Muz şeker hastaları için uygun bir meyve midir? Şeker hastaları için yeşili mi yoksa olgunu mu daha âlâ? Bu soruyu cevaplamak için evvel glisemik indeksin (GI) ne olduğunu açıklamamız gerekiyor. GI, bir yiyeceğin kan şekerini ne kadar süratli yükseltebileceğinin bir ölçüsüdür. Şeker hastasıysak bu kıymetli bir kavramdır, zira ya bedenimiz şekeri kandan ayıran insülini üretmez ve onu dışarıdan vermemiz gerekir ya da kâfi ölçüde üretmez ve bu niçinle vermemiz gerekir.
Muzun, daha az mı yoksa daha fazla mı olgunlaştırdığımıza bağlı olarak 55 ile 65 içinde değişen bir GI’si vardır. Bu niçinle, şeker hastaları kan şekerini yükseltmemek için fazla olgunlaşmamış muz tüketmelidir ve başka besinlerle birlikte muz tüketiminden kaçınmalıdır.
YEŞİL Mİ SARI MI?
Muzun beslenme bedelinin en yeterli göstergesi, onu çevreleyen kabuğun rengidir. Muz sarardıkça ve kahverengi noktalar görünmeye başladığında, tadı daha tatlı ve daha güzel hale gelir. Bunun sebebi, muz olgunlaştıkça şeker içeriğinin artmasıdır. Muzun kabuğu yeşil olduğunda, içeriğindeki karbonhidratların büyük çoğunluğunun dirençli nişastalar olduğu manasına gelir. Bu muzlardan birini tükettiğimizde bedenimiz, bu nişastaları yavaş yavaş şekere dönüşene kadar sindirir.
tıpkı vakitte, muz artık sarı olmadığında ve kabuğunun birden fazla kahverengi olduğunda, bu karbonhidratların birçoklarının şekere, bilhassa fruktoz, sakaroz ve glikoza dönüştürüldüğü manasına gelir. Bu durumda bedenimiz bu şekerleri sıradanleştirme işini yapmak zorunda kalmaz ve kan dolanımına daha süratli geçer. Diğer bir deyişle, epeyce olgun muzların GI’si daha yüksektir.
Daha düşük bir GI’ye sahip olmanın yanı sıra, yeşil muzlar daha fazla ölçüde vitamin ve mineral içerir. Olağan ki yeşil muzların sindirimi daha zordur ve bu niçinle süreçte birtakım besinler kaybolabilir. Çok olgun muzlar ise basitçe sindirilir ve bu mühlet zarfında bu mikro besinlerin bir kısmını kaybetmiş olsalar da bileşenleri daha kolay emilir.
Son olarak, yeşil muzlar daha yüksek oranda lif içerir ve dirençli nişasta yardımıyla prebiyotik deposudur. Bu, nişastanın sindirime direnen kısmının, ortasında yaşayan bakteri florası için besin misyonu gördüğü bağırsağa gittiği manasına gelir. Bağırsak florasının âlâ durumda olması, bağışıklık sistemi ile ilgili olduğu için genel sıhhati tesirler.
Sonuç olarak; vitamin, mineral ve lif yüklü bir meyve olduğu için muz yemek her vakit âlâ bir seçenektir. Yeşil muzları sindirmek daha zordur, lakin GI’leri ve prebiyotikleri daha düşüktür. Çok olgun muzlar daha yüksek bir GI’ye sahiptir, fakat bir daha de tehlikeli değildirler, daha güzel ve daha süratli sindirirler ve idmandan daha sonra tüketilmeleri şahanedir. Sarı muzlar daha fazla şeker içerirler, lakin sindirim için yeşil olanlardan daha güzeldirler ve fazlaca fazla besin kaybetmezler ve kahverengi olanlar kadar fazla şeker içermezler.
FAZLA OLGUNLAŞMASINI ÖNLEYEBİLİRSİNİZ
Muzlar, klimakterik bir meyvedir. Yani, hasattan daha sonra olgunlaşmaya devam eder. Muzlar 4 ile 5ºC içinde sonucur. Bunu önlemek için onları bir buzdolabu poşetine koyabilir yahut bir bezle sarıp buzdolabında koruma edebilirsiniz.
Çok fazla olgunlaşırlarsa endişelenmeyin, zira onları tost üzerine sürmek, smoothie yahut dondurma yapmak için kullanabilirsiniz. Kararmış muzları biroldukca tanımda kullanabilirsiniz.
Muzların başka meyveler ile fazlaca âlâ ahenk sağlama avantajına sahip olduğunu unutmayın. Bir örnek, muzun kendisi tarafınca sağlananları tamamlayabilen yüksek ölçüde C vitamini içeren çilek olabilir. Hatta çeşitli makro besinleri istikrarlı bir ölçüde elde etmek için protein içeriği yüksek bir besin ile bir arada tüketebilirsiniz. Muz püre haline getirilebilir ve bir avuç fındıkla yenebilir. bu türlü, yüksek kaliteli yağlarla birlikte diyete ekstra bir protein alımını dahil edebilirsiniz.